HISTORIE, TECHNIEKEN EN MAATSCHAPPELIJKE ...

Vanwege de tijdrovende en moeizame afstandmeting tussen de Voltzberg en
de Van Stockumberg (een afstand van + 4,8 km), welke als basis voor de
rondmeting zou dienen, werd de methos van de basis - vergroting toege-
past.
Op een plateau dichtbij de top van de Voltzberg werd een basis AA' 21 m.
uitgezet en in de punten A en A' de hoeken naar V (top Voltzberg) gemeten.
Uit de driehoek AA'V werd zo de afstand AV (= 300 m) berekend. Vervol-
gens werden vanuit A en V de hoeken naar B: (Van Stockum) gemeten en uit
de driehoek AVB de afstand VB (Voltz-Stockum) bepaald. Met nu VB als
basis werden zowel vanaf de top van de Voltzberg als vanuit de top Van
Stockum, diverse opvallende toppen aangepeilda, waaronder de spitse Hen-
driktop (in de Emmaketen), de Jan Basi Gado aan de Saramacca en de Van
der Wijcktop (naar Van der Wijck, Voorzitter van de Gemengde Commissie
K.N.A.G. en de vereniging voor Suriname).
Het lag voor de hand, dat naast correcte waarnemingen en beschrijvingen
ook vele gissingen werden gemaakt. Zo veronderstelde Bakhuis, (leider van
de Coppename-expeditie) na de beklimming van de Voltzberg "dat het in de
verte zichtbare machtige gebergte, de keten moest zijn, die van de
Toemoek Hoemak in N.W. richting loopt naar de Corantijn (!)lt.
Dit gebergte werd het Wilhelmina-gebergte genoemd (zie ook onder de
Saramacca expeditie).
"Iets dichterbij en in recht zuidelijke richting was de Hendriktop zichtbaar
met uitloper naar Jan Basi Gado".
Een keten van bergen "verbond" de Hendriktop met het Wilhelminageberg-
te, daarom werd deze keten met de uitloper in N.N.O.-richting de Emmake-
ten genoemd. Van hieruit (Voltzberg) waren nog tal van gebergten, bergen
en heuvels zichtbaar, waaronder een berg uit eén granietklomp, later Van
der Wijcktop genoemd. Deze is 100 meter hoger dan de Voltzberg en valt op
door de loodrechte en geheel onbegroeide wanden.
(Voor panoramische opnamen van deze top zie pag.654 van de Encyclopedie
van Suriname).
Een tweede waarnemingspost, meer naar het zuiden nabij de Coppename
gelegen was de Hebiwari. Hierop werd een sektor van 110' opengekapt, van
waaruit het panorama tussen de Jan Basi Gado en de "eerste toppen" van
het Wilhelminagebergte zichtbaar werd.
Een 2e sektor, en wel één van 45O, gaf uitzicht op het Bakhuisgebergte. Zo
genoemd naar de expeditieleider. Het is dit gebergte waarin later grote
hoeveelheden bauxiet zijn aangetoond, hetgeen aanleiding was voor het gi-
gantische West-Suriname-projekt (Apura-stad, spoorwegen, haven, water-
krachtcentrale enz.).
De ligging van de Hebiweri zelf werd door astronomische plaatsbepaling op
twee tabiki's aan de rivier vastgelegd.(Tabiki = riviereiland).