HISTORIE, TECHNIEKEN EN MAATSCHAPPELIJKE ...

Enkele bijzonderheden, waarvoor speciale aandacht wordt gevraagd:
1. In de inzet met betrekking tot lengte en breedte van enkele plaatsen,
wordt Paramaribo (Marine trap = Marine Hoofd) gelokaliseerd op
5°44'30t1~.~. en 55'1 2'54"w.~.
Uit de kaart van Vos, besproken onder punt 4.1. hiervóór zijn deze
coördinaten te herleiden. Latere waarnemingen hebben de onjuistheid
van deze waarden aangetoond. (Paragraaf 3.4. "Astronomische plaatsbepalingen").
2. De inzet van de Noord-Oost-kust van Zuid-Amerika (schaal 1 : 7.5 miljoen)
geeft de vage omtrekken van "Nederlandsch Guyana" volgens de
.toen heersende opvattingen weer. Het binnenland noch de bovenloop
der rivieren waren toen bekend; wel is het Tumucumaque" gebergte van
53°30'48" W.L. tot 57' W.L. als grens met Brazilië getekend.
3. De lijn door Loth in 1876, getraceerd vanuit een punt te Brokopondo -
volgens Zimmerman: 5°03139"7 ~.~./55~03'15" W.L. volgens latere
vaststelling 5°03'00 ~.~./54~58'48" W.L. - naar de Marowijne bij
Pedrosoengoe en lopende ten Zuiden van het Nassaugebergte, welk gebergte
eveneens is aangegeven, moet van grote betekenis zijn geweest
in die tijd om als Mjzonderheid afzonderlijk te worden vermeld.
Ook de coördinaten van het eindpunt zijn in de kaart zelve vermeld bij
deze lijn, die is aangeduid als "We naar de Marowijne".
Pedrosoengoe: 4°35'26vf7 N. en 54 Q 29'54" W., volgens hedendaagse vaststellingen
4°39'1511 N. en 54°25"4011 W. De verschillen, zowel in breedte
als lengte zijn ten opzichte van de opgegeven coördinaten van de Marine
Trap in dezelfde orde-grootte.
4. Langs de Surinamerivier bleken nog 33 plantages met een totaal opper-
vlak van 2329 ha. in bedrijf te zijn, waarop 2835 lokale krachten en
1 396 immigranten emplooi hadden.
De grootste concentratie van immigranten (603) bevond zich op de
plantage de Resolutie, in de volksmond "Solutie" geheten.
Een communicatieweg langs de rechteroever van de rivier verbond de
gronden vanaf het Fort Nieuw Amsterdam (Njoen Foto) tot Rorak en
Klaverblad, "Friti" in de volksmond.
Deze nederzetting van 180 zielen werd gevormd door de bevolking die
vóór de emancipatie (1863) achter de Surnau's kreek (Lowé man gron)
verbleef. Ook langs de linkeroever liep een verbindingsweg en wel van
Leonsberg (Boekoe) via Paramaribo en het Pad van Wanica naar Over-
toom (Jurau) aan de Pararivier en llInquitude (Linki-tutu) aan één der
bronkreken van deze rivier.
Paramaribo telde toen 23.500 inwoners (blijkens het verslag van de
Volkstelling 1980, was het inwoneraantal van Paramaribo 67.860 (dit is
19.1% van de totale bevolking van Suriname i.c. 354.860 zielen) het mi-
litair garnizoen bestond uit 10 officieren en 282 manschappen, (Fort
Nieuw Amsterdam, 4 officieren en 102 manschappen), terwijl naar
schatting boven de monding van de Sarakreek, langs de oevers van de
Surinamerivier 4000 Saramakaners woonden.
Een vijftal politieposten te weten Jagtlust, Poelepantje, Domburg, On-
oribo en de Drie Gebroeders, hadden een gezamenlijke bezetting van 16
man.