HISTORIE, TECHNIEKEN EN MAATSCHAPPELIJKE ...

Vanaf het moment dat de eerste uit Nederland naar Suriname gezonden
landmeter (Willein Mogge) zijn opdracht van de Staten van Zeeland aan-
vaardde (1671) kreeg hij als meetinstruktie o.m. mee "so voor landt als par-
ticulieren te gebruiken de Bloysche mate in Zeeland gebruikelijk".
Ook zijn opvolgers waren aan instrukties gebonden zoals onder andere blijkt
uit de Landmetersinstruktie van 1 augustus 1724 (West Indisch Plakaatboek
deel I onder no. 309) inhoudende onder meer dat de landmeter was gehouden
zich te bedienen van:
a. een ketting, lang 66 voeten Rijnlandsche maat, van twaalf duym op de
voet;
b. geen andere compassen in de metingen als naaldcompassen ende wel
zoodanige, die alvorens teegens het stenen compas alhier op het plyn
leggende zijn geëxamineerd en met hetzelve accoord bevonden.
Zij sullen in off na de uytmetingen geene deminste miswijsingen mogen re-
kenen, maar de kaarten der landen zoodanig coucheren als zij sullen be-
vinden de waare coersen te loopen.
Voorts was de landmeter gehouden:
a. voor duysend akkers land, zowel langs de rivieren of kreken gelegen
niet meer breed of face aan de eygenaars toe te ineeten als sestigh
kettingen (wel te verstaan van alle landen die na primo januari 1685
zijn vergeven, ten waare eenige grondbrieven een ineerdere breete in-
hielden);
b. ter plaate waar zij zouden meten een behoorlijk pat tot de gansche
diepte der landen te doen kappen, ten eynde de schijtlijnen distinctelijk
te zien;
c. tussen de limietschijding van yder plantage paalen te stellen van hart
durabel hout en de merken der plantage aan weerszijden van die posten
te branden ten waare de eygenaars geneegen aldaar een sloot te graven
ofte een stenen pilaar te zetten;
d. in 't naermeeten off oopenkappen van oud schijtlijnen geen de minste
alteratie te maaken in de coers der oude linie en uytmetingen daarvan
zijnde, maar dezelve volkoomen naervolgen;
e. van al de nieuwe landen, die werden uytgemeeten te maken 4 pertinen-
te kaarten en aan de eygenaar overhandigen ten eynde dezelfde te doen
approberen (twee kaarten gingen naar de Gouverneur, één naar de
"Secretarye van de kolonie" en één naar de eigenaar).
Uit deze instruktie blijkt voorts dat de landmeters werden beëdigd bij de
aanvaarding van hun a.mbt. Ook werd in deze instruktie hun salaris vastge-
steld (te weten 5 gulden per dag gedurende de meting plus 13 stuiver per
akker voor gronden, die daarvóór nog nimmer waren gemeten; voor het ma-
ken van een kaart 5 gulden en voor kopie 3 gulden en 12 stuivers).
Op 17 december 1782, volgde weer een instruktie waarin onder meer voor-
geschreven werd dat steeds "de vier Hoofdstreken volgens derzelver ware
ligging op de kaarten moeten worden vertoond".
Een nieuwe instruktie voor Landmeters en Rooi~neesters werd vastgesteld
bij Gouvernements Resolutie van 26 maart 1827 no. 48, waarbij o.m. werd
bepaald dat "het getal der gezworen landmeters in deze kolonie dat van
vier niet zal inogen te boven gaan", en waarbij tevens de emolumenten ge-
regeld worden.