HISTORIE, TECHNIEKEN EN MAATSCHAPPELIJKE ...

ten en van de landmeter Jansen, die Loth op de Mindrineti tegenkwam, en
net daar voor de firma de Jong (De Jong Noord en De Jong Zuid) enige me-
tingen verricht had.
Op Maripaston en op het dorp van Kapitein Jacob (tegenwoordig Njoen
Jacob kondre) constateerde hij een grote bedrijvigheid van boten en volk,
werkzaam in de goudvelden.
Loth nam op deze tocht de Mindrineti op tot ca. 8 km. ten Noorden van z'n
vorige tracé (Brokopondo - Awara - eiland in de Saramacca).
Voor het tweede tracé, werd het kronkelpad naar een goudwasserij (van de
concessionaris S.L.Mans), benut een tocht die 7 uren duurde.
Vervolgens werd een N - Z lopende tracé afgelopen, welk net door hiervo-
ren gemelde landmeter Jansen was gemaakt om het terrein van de firma de
Jong te bereiken, die aan de concessie van S.L.Mans grensde. (Bubberman in
Links with the Past rapporteert omtrent deze aangelegenheid, welke
Sypesteyn zijn ontslag als Gouverneur van Suriname bezorgde, (pag. 981.)
Hier aangekomen, bleek vanuit een grenspaal, een ander opengekapt tracé,
met een kleine afwijking in oostelijke richting te lopen. Dit tracé werd nu
door Loth verlengd tot hij de Suriname-rivier bereikte.
Over het landschap zegt hij: de bergen, gerekend van de oever der Mindri-
netikreek tot op een afstand van 9 km. waren van een andere formatie, dan
die op de vorige tracé's.
Behalve de witte kwarts, was hier lei-gesteente in grotere hoeveelheden.
De hellingen waren steiler, soms tot 48' met de horizon toe, terwijl de
kruinen meestal zeer gerekt en erg smal waren.
Na 8 km. kapwerk, werd de voortgang erg bemoeilijkt door dicht begroeide
savanna's en droog geworden moerassen en lianenbos.
Nog een tracé werd door Loth gemeten, waarover gerapporteerd in:
Verslag van een reis naar de Lawa tot het verkennen van een terrein tussen
die rivier en de Tapanahoni en van dat tussen de Tosso- en de Sarakreek,
gedaan van januari t mei 1892 door Loth (Gouvernements Landmeter) met
kaart (1 : 500.000) 28 .
Na de arbitrale uitspraak van Czaar Alexander I11 in 1891, met betrekking
tot de Lawa, moest het gebied tussen de Lawa en Tapanahoni (een oppervlak
van ca. 1.360.000 ha.) dat nu onbetwist Suriname's grondgebied was,
nader bekend worden.
Vanaf het Bonni dorp Cottica aan de Lawa werd een lijn gekapt recht west
naar de Tapanahoni, vervolgens langs deze rivier afgezakt tot Dritabiki
(Drietabbet je) en daarna de Toso-kreek opgevaren.
Over land diende toen de tocht gemaakt te worden naar de Sarakreek, die
streek te verkennen met het oog op eventuele aanleg van een weg en tenslotte
de Sarakreek af te varen om via de Surinamerivier Paramaribo te bereiken.
De afstand van het dorp Cottica tot de Goninirivier bedraagt 19.425 m,
terwijl de breedte van deze rivier bij de splitsing in de Emma- en Wilhelminarivier
(namen door Loth bij die gelegenheid gegeven aan respektievelijk
de oostelijke- en de westelijke tak) 88 m bedraagt.
Het watervallen-complex nabij de splitsing werd de "Nassau-vallen" gedoopt.
De totale lengte van het tracé tot de Tapanahoni werd 60.890 m. bevonden.
Volledigheidshalve zij vermeld, dat van de hand van W.L.Loth nog een 2-tal
overzichtskaarten verschenen zijn te weten:
69) Loth, W.L., 1893: K.N.A.G. 2e serie Deel X no. 1, kaart 111.