HISTORIE, TECHNIEKEN EN MAATSCHAPPELIJKE ...

De savanna waar doorheen het tracé liep, ligt 75 m. boven het referen-
tie-vlak en is op ca. 12 km. afstand van de Marowijnerivier. (Hier is
sprake van de savanna aan weerszijden van de Grankreek ten zuiden
van het Nassaugebergte) (zie C.B.L. blad I en N 1:200.000; Coörd.
8401420 en 8401425). De Grankreek werd op 11 km. van haar monding in
de Marowijne gesneden. Langs deze kreek werden ook concessies uitge-
geven. Het direkt resultaat van dit traceerwerk was, dat reeds ultimo
1876 het totaal der in pacht uitgegeven terreinen ten behoeve van de
goudwinning 287.554 ha. beliep. (De terreinen zijn op de aangehaalde
kaart van Loth aangegeven).
2. Loth begon in september 1877 met een soortgelijk tracé, lopende van
Brokopondo aan de Surinamerivier naar de Saramaccarivier iets ten
noorde an de monding van de Kleine Saramacca (nabij het Awara-
eiland)27J. De lengte van het tracé bedraagt 64,680 km., terwijl het
hoogste punt 2 10 m. (zuidelijke uitloper van het Brokolonkogebergte)
boven het referentievlak lag (oever Surinamerivier bij Brokopondo).
Ten aanzien van de uitgezette richting vertelt Loth in zijn verslag, dat
hij in afwijking van de opgegeven richting door Cateau van Rosevelt,
herleid uit diens opnamen tot voorbereidin5 van zijn kaart uit 1882 (la-
ter nog te bespreken) niet 98'15', doch 98 ten zuiden van het westen
koos, omdat hij onder andere met zijn boussole die nauwkeurigheid niet
kon halen.
Uitgangs- en eindpunt van dit tracé met het desbetreffende C.B.L.-blad
schaal 1:200.000 vergeleken, rechtvaardigt de conclusie, dat de richting
van het tracé is uitgezet ten opzichte van het ware noorden, aangezien
de verbindingslijn tussen deze beide punten op dat blad nagenoeg de-
zelfde richting van 98' ten opzichte van het ware noorden heeft.
Als men bedenkt, dat Cateau van Rosevelt sinds 1861 is aangevangen
met het bepalen van geografische lengten en breedten in Suriname, is
de oriëntatie op het ware noorden bij deze metingen niet bevreemdend.
De uitwerking van deze meting is geheel identiek aan de eerste, terwijl
hieromtrent de volgende bijzonderheden worden vermeld: Vanaf Broko-
pondo tot op 12 km. afstand en vanaf de Saramaccarivier tot op 9 km.
afstand lijkt geschikt voor goudontginning, het overige terrein (ca. 41
km.) is laag en moerassig. Op het lengteprofiel ligt dan ook een groot
deel van het terrein onder het referentievlak. Loth trekt hier door drie
series savannastroken. Gezien de hoogteligging en de begroeiing (Mau-
ritiepalm) is hier sprake van natte savannats.
3. Voorts werd een jaar later (september 1878) door Loth een derde tracé
uitgezet vanaf de bovenloop van de Tempati (Bosnegerdorp Foto) naar
Boschland (Cederkreek) bij Brokopondo. Dit tracé had een lengte van
38,594 km., terwijl het hoogste punt ca. 100 m. boven het referentie-
vlak (hetzelfde als van het eerste en tweede tracé) lag. De richting van
het tracé was 250' west ten opzichte van het ware noorden, terwijl
halverwege de Commewijnekreek werd gesneden. De kartering van dit
tracé is weer geheel identiek aan de beide voorgaande lijnen. Ook langs
dit tracé werden concessies ten behoeve van de goudontginning ver-
leend en het totaal oppervlak van gronden voor dit doel uitgegeven be-
droeg in 1878, 197.602 ha.
Op het eerste gezicht een achteruitgang ten opzichte van ultimo 1876.
67) Loth W.L., 1879: T.A.G. Deel I11 no. 5, kaart 21.