+ Download pdf (6.190 kb) - Nederlandse Commissie voor Geodesie

96 DE TWEEDE NAUWKEURIGHEIDSWATERPASSING VAN NEDERLAND
gen, Halsteren en Bergen op Zoom diende voor de (eenzijdige) aansluiting van de trajecten
naar Goeree-Overflakkee, Schouwen-Duiveland, Tholen, Zuid-Beveland (met Walcheren en
Noord-Beveland) en Zeeuwsch-Vlaanderen (via Belgisch gebied). Deze enkelvoudige ,,kringen"
werden vereffend tussen de bekende hoogten van de beide eindpunten. Op de Zeeuwse
eilanden en in Zeeuwsch-Vlaanderen vormden de genoemde trajecten elk een afzonderlijke
kring. Afgezien van de aparte vereffening van elk van deze kringen was bij de trajecten in Zeeland
geen vereffening nodig.
Een kleine kring op Texel (met het ondergrondse merk van de eerste orde) werd op dezelfde
wijze berekend. Deze kring was via de in 1922 door SCHERMERHORN [21] gemeten overgang
over het Marsdiep aangesloten aan Den Helder, berekend in de kring a.
Tenslotte werd een aantal kleine trajecten, die met slechts één peilmerkaan het net verbonden
waren (zg. losse poten, dus zonder mogelijkheid van vereffening) berekend. Van deze trajecten
is alleen de verbinding Breda-Strijbeek (Belgische grens) het vermelden waard.
Nadat aldus van alle eindpunten der trajecten in het gehele net de definitieve hoogte t.o.v.
N.A.P. was berekend kon de berekening van de hoogte van alle peilmerken in de trajecten
worden uitgevoerd. Deze vereffening per traject, wederom in evenredigheid met de gewichts-
coëfficiënten, werd berekend in de resumtiestaten (zie 8 6.5.2). In gevallen waarin een traject
meer dan enmaal was gemeten, maakte men voor de definitieve berekening meestal gebruik
van de jongste meting.
De definitief berekende hoogte van elk peilmerk werd tenslotte in het archief opgenomen
op de desbetreffende systeemkaart met een verwijzing naar de berekening (blz. van de resum-
tie) en daarbij in de kolom ,,Aansluitingspunten" de vermelding ,,Amsterdam N.A.P. 1940".