+ Download pdf (6.190 kb) - Nederlandse Commissie voor Geodesie

DE TWEEDE NAUWKEURIGHEIDSWATERPASSING VAN NEDERLAND
9.1 Samenstelling van het net (Fig. 33)
HOOFDSTUK 9
DE VEREFFENING
Het net van de tweede nauwkeurigheidswaterpassing is zodanig ontworpen dat het in de eer-
ste plaats nagenoeg de lijnen van de eerste nauwkeurigheidswaterpassing bedekt. Overigens
is het net van de tweede nauwkeurigheidswaterpassing echter aanzienlijk uitgebreider. Voor
de opbouw van het net was van groot belang dat in de loop van de metingen de Afsluitdijk ge-
reed kwam (1932) waardoor een directe verbinding tussen de waterpassingen in Noord-
Holland en Friesland kon worden tot stand gebracht. De totale lengte van het net bedraagt
4592 km. Het aantal kringen van het net was zo groot dat de vereffening met de in 1940 be-
schikbare hulpmiddelen een onoverkomelijk probleem zou vormen. Daarom is er uit de tra-
jecten een keuze gemaakt, tot een net van een beperkt aantal (26) kringen ontstond, waarvan
de vereffening kon worden uitgevoerd. De niet in dit ,,vereffeningsnetV opgenomen trajecten
en kringen zijn later op eenvoudige wijze aan het vereffeningsnet aangesloten. Hoewel deze
trajecten met dezelfde nauwkeurigheid zijn gemeten als die van het vereffeningsnet zijn ze
rekentechnisch als secundair te beschouwen.
Het vereffeningsnet werd zodanig gekozen dat daarin zoveel mogelijk ondergrondse peil-
merken waren opgenomen. Van de 18 ondergrondse merken van de eerste orde komen alleen
Den Burg (Texel) en Nieuw Namen (Zeeuwsch Vlaanderen) niet rechtstreeks in het vereffe-
ningsnet voor. Van de 29 ondergrondse merken van de tweede orde komen er echter slechts 15
in de trajecten van het vereffeningsnet voor.
In het vereffeningsnet werden ook opgenomen een aantal door het Reichsamt fur Landes-
aufnahme gemeten Duitse waterpastrajecten, tussen de aan de Nederlandse waterpassing
aangesloten Duitse ondergrondse merken te Bunder Neuland, Frensdorferhaar, Elten, Strae-
len en Aachen. Hierdoor werd een hechte verbinding met het Duitse waterpasnet bereikt.
(Zie hoofdstuk 7).
Het vereffeningsnet bestaat uit 26 kringen (k), 67 trajecten (t) en 42 knooppunten (p). Een
traject is hierbij gedefinieerd als de verbinding tussen twee opvolgende knooppunten. Tussen
deze aantallen bestaat de relatie:
Het aantal trajecten per kring varieert van 3 tot 8. De totale lengte van het vereffeningsnet
(incl. de Duitse trajecten) bedraagt 2768 km; de gemiddelde lengte van de kringen is 165 km,
de kleinste kring is 71 km, de grootste is 455 km lang. De in de vereffening gebruikte ,,lengtenn
van de trajecten zijn wegens de daarin opgenomen herhalingen geen werkelijke lengten doch
gereduceerde lengten z, in feite de gewichtscoëfficiënten Vgi ; zie 88.3.
Het verschil is aanzienlijk; de som van de Nederlandse trajectlengten in het vereffeningsnet
bedraagt:
[L] = 2320.1 km