+ Download pdf (6.190 kb) - Nederlandse Commissie voor Geodesie

56 DE TWEEDE NAUWKEURIGHEIDSWATERPASSING VAN NEDERLAND
Fig. 22 Waterpaspiket en straatpot.
Level peg and staff support.
5.4 IJking van de baken
De gebruikte baken zijn in de loop van de waterpassingen geijkt volgens een methode die beschreven
is in het Zeitschrift fur Vermessungswesen 1924 door SCHERMERHORN [23]. Bij deze
ijking wordt telkens de afstand tussen twee verdeelstrepen op de baak die nominaal een meter
uit elkaar liggen (de zg. nominale baakmeter) vergeleken met de lengte van de secundaire
Nederlandse standaardmeter Ka. Een dergelijke meting wordt over de gehele lengte van de
baak op n plaatsen met regelmatig interval (bijv. 5 dm of 1 dm, soms zelfs 0.5 dm) uitgevoerd,
zodat een beeld ontstaat over de kwaliteit van de verdeling.
Indien de baak twee parallel lopende verdelingen heeft nl. de zg. lage verdeling (a) en de zg.
hoge verdeling (b) (halvecentimeterstreepverdeling) moet de ijking tweemaal plaatsvinden.
Bij de Dieperinkbaak, die in feite bestaat uit drie vertikale rijenvan kleine trapezia, vindt de ijking
op elk van deze rijen (1, 2 en 3) afzonderlijk plaats, dus driemaal. (Fig. 23).
Het resultaat van elke ijking is een reeks waarden voor de nominale baakmeter (1 +z) over
de gehele lengte van de baak. Uit deze reeks kan tenslotte voor elke geijkte verdeling een ge-
middelde nominale baakmeter (1 +Z= l +[z]/n) worden berekend, terwijl een bijbehorende
standaardafwijking m, een indruk geeft van de spreiding der individuele nominale baakme-
ters. Ten overvloede is in de onderstaande gegevens de gemeten minimale en maximale afwij-
king van de nominale baakmeter opgenomen (zmi, en z,,,,,). De waarnemingsnauwkeurigheid