Vrijwilligerskrant, voorjaar 2013 - Natuurmonumenten
Vrijwilligerskrant, voorjaar 2013 - Natuurmonumenten
Vrijwilligerskrant, voorjaar 2013 - Natuurmonumenten
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
‘Samen mooie resultaten boeken’<br />
In de beheereenheid Kempen en<br />
Midden-Limburg werken talrijke beheervrijwilligers<br />
in de uitvoering mee. Ook<br />
zijn veel vrijwilligers als inventariseerder<br />
actief. Theo van den Berkmortel,<br />
communicatiemedewerker van <strong>Natuurmonumenten</strong>,<br />
sprak met vijf van hen.<br />
Uit die gesprekken bleek al snel dat veel<br />
vrijwilligers op een positief kritische manier<br />
hun bijdrage willen leveren. Zelf meedenken<br />
over beheermaatregelen, maar<br />
wel met een goede terugkoppeling van de<br />
boswachters. ‘Geef ons tips en zorg voor<br />
een goede wisselwerking. Boswachters en<br />
vrijwilligers hebben elkaar nodig’, zo werd<br />
herhaaldelijk gezegd.<br />
Geen hiërarchie<br />
Een goede samenwerking tussen beide<br />
groepen levert de beste resultaten op voor<br />
de natuur. In het dal van de Tungelroyse<br />
beek bijvoorbeeld, waar vrijwilliger Jan<br />
Palmen met een groep werkt in natuurgebied<br />
Keversbroek. Dat is een ware<br />
lappendeken van natte hooilanden,<br />
broekbossen, droge schrale graslanden en<br />
droge bossen. Jan benadrukt: “Wellicht ben<br />
ik voor de beheereenheid het eerste<br />
Kleinschalig plaggen op de hei<br />
Hoed u voor de nuttelozen<br />
Sinds september ben ik een overloper.<br />
Na jaren wekelijks aan de Werkgroep<br />
Ankeveense Plassen deelgenomen te<br />
hebben, laat ik Ankeveen links liggen en<br />
rijd door naar de Kortenhoefse Plassen.<br />
Naar een andere werkgroep en een<br />
andere wereld, hoewel hemelsbreed<br />
slechts tien kilometer verderop.<br />
Het is de wereld der zogenaamde nieuwkomers,<br />
mannen met exotische namen<br />
die gewoon in een rijtjeshuis in Maarssen<br />
wonen. Wekelijks smaken vijf ‘kaas koppen’<br />
en ik het genoegen om met Iraanse Koerd<br />
Ako, Irakees Joël en Somaliër Abdalla het<br />
Hilversums Kanaal op te varen, richting<br />
legakkers en trilvenen. Na een paar maanden<br />
wilgen zagen, takkenrillen vlechten en koffie<br />
drinken met genoemde mannen, weten zij<br />
net zo weinig van mijn ‘moeilijke jeugd’ als ik<br />
van hun traumatische verleden. En dat geeft<br />
niets. Als we maar kunnen zagen.<br />
Elke dinsdag verzamelen we om half tien bij<br />
Fort Kijkuit, waar <strong>Natuurmonumenten</strong> begin<br />
jaren tachtig een kantoor met werk plaatsen<br />
realiseerde. Zo kregen de kazematten,<br />
artillerieloodsen en bomvrije wachthuizen<br />
na hun vergane glorie en nutteloosheid<br />
jarenlang tentoongespreid te hebben, nieuw<br />
elan. Het doet mij denken aan een verhaal<br />
van de Nederlandse schrijver F.B. Hotz,<br />
Dood Weermiddel. Bedoeld wordt een<br />
verdedigingswerk (weermiddel) uit de<br />
Nieuwe Hollandse Waterlinie dat al bij<br />
Kleinschalig beheer in Keversbroek<br />
aanspreekpunt, maar het beheer voeren we<br />
echt als hele groep uit. Er is absoluut geen<br />
sprake van hiërarchie.” Jan zou graag zien<br />
dat <strong>Natuurmonumenten</strong> nog wat aankopen<br />
in het beekdal verricht. “Er ligt nog een<br />
ontbrekende cruciale schakel. Als dat<br />
puzzelstukje gekocht zou kunnen worden,<br />
dan is dat voor het gebied en het beheer<br />
ervan een enorme stap vooruit.”<br />
Salamanders<br />
De natuurgebieden Areven en Stramprooierheide<br />
worden onder handen genomen door<br />
de vrijwilligersgroep waar onder andere<br />
John van Dael, Lei Dassen en Jan en Marleen<br />
Bolk deel van uitmaken. Zij voeren kleinschalig<br />
beheer uit in gebiedsdelen met<br />
de mooie Limburgse namen de Buuëtjeshei<br />
en het Ermedeil. John en Lei vertellen<br />
enthousiast: “Zo’n tien jaar geleden zijn we<br />
gestart met de inzet van basisscholieren uit<br />
Stramproy die wij begeleiden. Als echte<br />
oplevering ‘dood’ was: nutteloos, achterhaald<br />
door de tijd omdat intussen de brisant -<br />
granaat was uitgevonden. Bij Fort Kijkuit<br />
heerst tegenwoordig een gezellige bedrijvigheid.<br />
In de monumentale houten loods uit<br />
1900 staan nu computers en zit kantoorpersoneel.<br />
Op het erf staat een medewerker<br />
van het ‘grondpersoneel’ een tractor schoon<br />
te spuiten.<br />
Uit een van de loodsen pakken de vrijwilligers<br />
hun pistoolzaag en kniptang. Voormalige<br />
vluchtelingen en Hollandse collega’s<br />
die vanwege hun leeftijd afgeschreven zijn<br />
voor de arbeidsmarkt. Mensen die voor<br />
velen de maatschappij niet ten nutte lijken,<br />
maar er wekelijks wel lustig op los knippen<br />
natuurbeheerders is er door de leerlingen<br />
een poel uitgebaggerd, zijn er wilgen en<br />
elzen afgezet en is er maaisel opgeruimd.<br />
Zo kan er weer licht en warmte in de poel<br />
komen. Daar profiteren hagedissen en<br />
salamanders van.”<br />
Maatwerk<br />
John vervolgt: “Ik ben blij dat <strong>Natuurmonumenten</strong><br />
oog heeft voor de kleinschalige<br />
aanpak. Ik denk dat maatwerk voor<br />
deze projecten op zijn plaats is. Misschien<br />
beheren we postzegels, maar ik ben er trots<br />
op dat de kleine ijsvogelvlinder en de<br />
gekraagde roodstaart er weer voorkomen.”<br />
Dat beamen Marleen en Jan in koor:<br />
“We werken met heel veel plezier. Door<br />
de vriendschap als groep met elkaar en de<br />
resultaten geeft dit veel voldoening!”<br />
- Theo van den Berkmortel,<br />
communicatiemedewerker<br />
en zagen. Met de meegebrachte groene<br />
regenpakken, laarzen, werkbril en handschoenen<br />
verkleden zij zich tot huurlingen<br />
van een soort Ecologisch Vreemdelingenlegioen<br />
en stappen in de klaarliggende<br />
sloep.<br />
Een half uur varen verder houdt de vijand<br />
zich trillend schuil tussen venijnige<br />
riet kragen, stekelige bramen en licht<br />
bedwelmende gagelstruiken: het geteisem<br />
en uitvaagsel der wilgen, elzen en berken.<br />
Abdalla, Ako, Bert, Erik en anderen waarschuwen<br />
nog één keer: ‘geboomte en<br />
ondergroei, hoed u voor de nuttelozen!’<br />
- Erik Orendi, vrijwilliger<br />
Op weg naar venijnige rietkragen, stekelige bramen en licht bedwelmende gagelstruiken.<br />
Taart voor gastvrije<br />
vrijwilligers<br />
De afgelopen tijd zijn diverse locaties,<br />
excursies en evenementen van <strong>Natuurmonumenten</strong><br />
bezocht door anonieme<br />
bezoekers in het kader van Natuurlijk<br />
Gastvrij. Bezoekerscentrum Dwingelderveld<br />
was een van die plekken, met taart<br />
voor de vrijwilligers tot gevolg.<br />
Natuurlijk Gastvrij is een project, gefinancierd<br />
door het ministerie van Economische<br />
Zaken, waarbij het gastheerschap van<br />
Natuur monumenten wordt onderzocht en<br />
verbeterd. Daaruit komt naar voren dat<br />
bezoekers tevreden zijn over hun bezoek.<br />
Vooral als het gaat om het persoonlijke<br />
contact met vrijwilligers. Zij stralen passie<br />
uit, hebben inhoudelijke kennis, zijn<br />
vriendelijk en gastgericht. Vrij willigers<br />
worden gezien als visitekaartje van en<br />
aanwinst voor <strong>Natuurmonumenten</strong>. Bij de<br />
helft van alle bezoeken worden zelfs de<br />
verwachtingen overtroffen. Een prachtig<br />
resultaat!<br />
Als beste uit de bus<br />
Bezoekerscentrum Dwingelderveld<br />
kwam op alle onderdelen als beste uit<br />
de bus. ‘Mijn ervaring van vandaag is dat<br />
ik buitengewoon vriendelijk, gastvrij en<br />
professioneel te woord ben gestaan. Ik<br />
heb een heerlijke wandeling gemaakt en<br />
genoten van de vriendelijke, gastvrije sfeer.<br />
Uitstekend!’, zo luidde een van de reacties.<br />
Vrijwilligers en medewerkers van het<br />
bezoekerscentrum: van harte gefeliciteerd<br />
met dit mooie resultaat. De overheerlijke<br />
taart hiervoor was dik verdiend!<br />
- Linda Sprado, coördinator vrijwilligerswerk<br />
Voor alle<br />
kinderen:<br />
OERRR!<br />
De droom van <strong>Natuurmonumenten</strong><br />
is dat alle kinderen de natuur van<br />
OERRR ontdekken. Help mee om dit<br />
mogelijk te maken! Als we allemaal drie<br />
kinderen aanmelden, maken we met<br />
elkaar 15.000 extra kinderen blij met<br />
de kaarten van OERRR. Uitdagende<br />
kaarten waarmee kinderen de natuur<br />
buiten op een onvergetelijke manier<br />
beleven. Geef ze de kans om buiten te<br />
spelen, te fantaseren, te klimmen en<br />
te klauteren. Daar worden kinderen<br />
blij van. Help mee en laat kinderen zich<br />
gratis aanmelden voor OERRR! Dat kan<br />
heel eenvoudig, zie de wervingsfolder<br />
die bij deze <strong>Vrijwilligerskrant</strong> is gevoegd.