Verkeersveiligheidsplan Vlaanderen - Mobiel Vlaanderen

FIGUUR 3.2:
ZWAARGEWONDE
VERKEERSSLACHTOF-
FERS IN BELGIË
(1950-2005)
EN VLAANDEREN
(1980-2005).
Bron: NIS-BIVV
AANTAL ZWAARGEWONDEN
25000
20000
15000
10000
5000
0
1950 1955 1960 1965 1970 1975 1980 1985 1990 1995 2000 2005
opzichte van 1999 merken we een sterkere daling met 5,0 % per jaar.
Het aantal zwaargewonde verkeersslachtoffers daalt eveneens sinds het begin van
de jaren zeventig. In Vlaanderen vielen in 2005 58,3 % minder zwaargewonden
dan in 1990 (of 3,9 % per jaar).Tegenover 1999 bedraagt de daling 33,9 % of
5,7 % per jaar.
Figuur 3.3 toont in detail de evolutie van het aantal doden en zwaargewonden in
Vlaanderen tussen 1991 en 2005. We merken in die periode een sterk lineaire daling
van het aantal doden en zwaargewonden.
Het geven van een sluitende verklaring voor de verbeterde verkeersveiligheid is niet
eenvoudig omdat heel wat effecten en beleidsmaatregelen elkaar kunnen doorkruisen
of aanvullen. Zonder hun precieze impact te kunnen schatten, kunnen we stellen
dat de volgende factoren in de voorbije decennia een rol gespeeld hebben:
• verbeterde weginfrastructuur (fi etspaden, heringerichte doortochten, verhoogde
inrichtingen, zones 30, voetgangersgebieden, omvorming drie- naar tweestrookswegen,
…);
• verbetering van de veiligheidsvoorzieningen in voertuigen (koetswerk, veiligheidsgordels,
hoofdsteunen, remsystemen, airbags, verplichte technische keuring, …);
• een grotere bewustwording bij de publieke opinie (mee onder invloed van overheidscampagnes
in verband met gordeldracht, alcohol, snelheid, …);
• een reeks wettelijke verplichtingen (dragen van de veiligheidsgordel voorin en
achterin,
invoering van de graduele snelheidslimieten 30-50-70-90-120, verlaagde alcoholpromillegrens,
…);
• de verhoogde handhaving van die wettelijke verplichtingen (controles op snelheid,
alcohol, gordeldracht, rij- en rusttijden, onbemande camera’s, …).
Verkeersveiligheidsplan Vlaanderen - 21 -
Deel 1 - Probleemanalyse
BELGIË
VLAANDEREN