Verkeersveiligheidsplan Vlaanderen - Mobiel Vlaanderen

aantal gemeenten dat meewerkt aan de uitbouw van de databank, of het aantal
kilometer wegen waarvan de voornaamste gegevens gekend zijn) van het categoriseringsplan
en de richtlijnen gehanteerd worden.
KRITISCHE SUCCESFACTOREN
In tegenstelling tot Nederland is er op Vlaamse wegen veel meer sprake van functiemenging.
Dit betekent dat er ook overgangstypologieën zullen bestaan. Deze functiemenging
is strijdig met de principes van Duurzaam Veilig, maar in de Vlaamse
praktijk niet te vermijden. De ruimtelijke ordening is hier dan ook belangrijk om de
situatie niet verder uit de hand te laten lopen.
Afweging met andere belangen en prioriteiten kan aanleiding geven tot afwijkingen
van de inrichtingseisen, die opgesteld zijn op basis van veiligheid. Soms laten de
randvoorwaarden (beschikbare ruimte, …) ook gewoon niet toe om te voldoen aan
de vooropgestelde inrichtingsvereisten. Een procedure om afwijkingen te verantwoorden
is dan aangewezen. Bij afwijking van de richtlijnen moet alleszins nagedacht
worden over het effect op de verkeersveiligheid.
Terugkoppeling naar hogere overheidsniveaus is noodzakelijk zodat een logisch
geheel ontstaat in Vlaanderen. Er is daarom nood aan een effi ciënt georganiseerd
overlegproces.
De directe vertaling van de categorisering van het RSV houdt het gevaar in dat het
autoverkeer maatgevend wordt voor het ontwerp en dat de andere vervoerswijzen
te veel uit beeld verdwijnen. De netwerkfuncties voor het openbaar vervoer en het
langzaam verkeer zijn niet opgenomen in de categorisering. Ook openbaar vervoer
en langzaam verkeer moeten structureel ingepast worden in de categorisering en de
ontwerprichtlijnen.
REFERENTIES
• Tritel en Iris (1999). Implementatie van de wegencategorisering. Ontwerpproces
– Programma van eisen – Ontwerprichtlijnen secundaire wegen. Ministerie van
de Vlaamse Gemeenschap, Brussel.
Verkeersveiligheidsplan Vlaanderen - 189 -
Deel 2 - Beleidsvisie en maatregelenpakket