Verkeersveiligheidsplan Vlaanderen - Mobiel Vlaanderen

Verkeersveiligheidsplan Vlaanderen - Mobiel Vlaanderen Verkeersveiligheidsplan Vlaanderen - Mobiel Vlaanderen

mobielvlaanderen.be
from mobielvlaanderen.be More from this publisher
29.08.2013 Views

Het goederenvervoer over de weg neemt nog steeds toe. Sinds 1990 steeg het aantal tonkilometer op de Vlaamse wegen met 75 %. Het aantal voertuigkilometer voor vrachtwagens groeide in mindere mate, met 32 % , omwille van de stijgende beladingsgraad van vrachtwagens (VRIND, 2006). Op termijn is een harmonisatie van snelheidslimieten voor vrachtwagens op Europees vlak wenselijk. De discussie over de verkeersveiligheid voor vrachtwagens kan niet los gezien worden van de meer fundamentele verhouding tussen de verschillende transportmodi in het goederenvervoer. Het Mobiliteitsplan Vlaanderen spitst zich toe op een modal shift van het wegvervoer naar het vervoer per trein en binnenvaart (MVG, 2001). Toepassing van de principes van functionaliteit en homogeniteit van het wegennetwerk moet ervoor zorgen dat goederenstromen over de weg zoveel mogelijk afgewikkeld worden op wegen die daartoe goed uitgerust zijn. Het gaat dan in het bijzonder om autosnelwegen en primaire wegen. Initiatieven bij bedrijven en bedrijfssectoren ter bevordering van een veiligheidscultuur bij het goederenvervoer zullen verder ondersteund worden. Tot slot mag ook heil verwacht worden van verdere technologische vernieuwingen bij vrachtwagens zoals zichtveldverbeterende systemen (bv. dodehoekcamera’s) en in de toekomst toepassingen die de rijsnelheid beheersen als Intelligente Snelheidsaanpassing, Intelligent Cruise Control, antibotssystemen en hulpmiddelen voor koers houden (ETSC, 2006; Heijer, 1996; Verlaak, 2005). 4.5.5 MOTORRIJDERS Van alle vervoerwijzen is motorrijden de gevaarlijkste. Het risico voor een motorrijder om gedood te worden per afgelegde kilometer is zowat 18 keer groter dan voor een automobilist en zelfs meer dan 70 keer groter dan voor een vrachtwagenbestuurder (zie deel 1). Dit gegeven vormt een belangrijke uitdaging voor het beleid. Dat is trouwens niet alleen het geval in Vlaanderen, maar overal ter wereld (Van Vlierden, 2005). Motorrijden wint niettemin aan populariteit: het jaarlijks aantal afgelegde kilometer met motoren in België is op iets meer dan tien jaar tijd verdrievoudigd: van 350 miljoen kilometer in 1990 tot meer dan 1 miljard kilometer in 2004 (NIS, 2006b). In 2004 werden in België 25.007 nieuwe motorfi etsen ingeschreven, bijna drie keer meer dan in 1990 (9.276) (NIS-ECODATA, 2006). Uit een bevraging van 1.000 Vlaamse motorrijders is gebleken dat één op drie van de ondervraagde motorrijders in de periode van vijf jaar voorafgaand aan de bevraging met de motor in een verkeersongeval betrokken was (Gysen, 2006a). Een serieuze risicoverlaging voor motorrijders (bijvoorbeeld tot op het niveau van het risico van fi etsers of autobestuurders) wordt niet voor mogelijk gehouden zonder draconische maatregelen (Wegman, 2005). En het draagvlak voor echt ingrijpende maatregelen (bijvoorbeeld een systematische snelheidsverlaging) lijkt niet voorhanden te zijn. Maatregelen dienen dus elders gezocht, bijvoorbeeld in het bevorderen van een correct rijgedrag, het verhogen van de rijvaardigheid bij beginnende en occasionele rijders en het veralgemeend dragen van de veiligheidskledij. Ook verbete- - 118 - Verkeersveiligheidsplan Vlaanderen Deel 2 - Beleidsvisie en maatregelenpakket

ingen en aanpassingen aan de weginfrastructuur kunnen een bijdrage leveren: obstakelvrije zones in buitenbochten, vermijden van gladde wegmarkeringen en het voorzien van motorvriendelijke beveiligingsconstructies. 4.6 Onderzoek en betrouwbare data als basis voor een doeltreffend beleid In verschillende recente beleidsdocumenten zoals de beleidsnota Mobiliteit (Van Brempt, 2004), het Pact van Vilvoorde (SERV, 2005) en in het recente sociaaleconomisch beleidsplan (VlReg, 2006) heeft de Vlaamse regering het belang van objectieve indicatoren als basis voor het beleid beklemtoond. Het succes van genomen beleidsinitiatieven wordt zoveel mogelijk afgemeten aan de hand van indicatoren en internationale benchmarking. Op termijn moet het mogelijk zijn om de verschillende objectieven zo kwantitatief mogelijk te vertalen, en om vervolgens het al dan niet succesvolle verloop ervan cijfermatig op te volgen aan de hand van een scorebord. Eén van de dragende maatregelen voor de ontwikkeling, de uitvoering en de evaluatie van het verkeersveiligheidsbeleid is de ontwikkeling van betrouwbare indicatoren en de uitvoering van beleidsondersteunend wetenschappelijk onderzoek. België heeft jarenlang te kampen gehad met een uiterst moeizame registratie van verkeersongevallen waardoor ongevallencijfers slechts zeer onvolledig en laattijdig beschikbaar waren. Sinds korte tijd is daarin verbetering opgetreden, met name door de graduele invoering van een vernieuwd informatieverwerkingssysteem bij de politiediensten. Daarbij verloopt de verwerking van gegevens grotendeels geautomatiseerd en werd de zogenaamde eenmalige vatting geïntroduceerd 17 . In de toekomst is het wenselijk dat de verschillende gebruikers (politiediensten, wegbeheerders, onderzoeksinstellingen, parketten, …) zo direct en volledig mogelijk over deze ongevallengegevens kunnen beschikken. Langs de kant van de wegbeheerders zijn nieuwe inspanningen nodig in verband met de fysieke aanduiding van hectometerpunten op de genummerde wegen. Experimenten met de locatiebepaling op basis van gps zijn nodig zodat op termijn alle plaatsbepalingen uitsluitend digitaal kunnen gebeuren. Het verkeersveiligheidsbeleid dient wetenschappelijk ondersteund te worden op een aantal vlakken: detectie en analyse van probleemvelden, uitvoeren van trendprognoses, ex ante- en ex post-evaluatie van beleidsmaatregelen. Binnen de Vlaamse administratie zal een kenniscel verkeersveiligheid worden opgericht. In samenhang daarmee wordt het beleidsrelevant wetenschappelijk onderzoek over verkeersveiligheid aan Vlaamse hogescholen en universiteiten gestimuleerd. Handboeken en codes van goede praktijk zullen worden ontwikkeld zodat kennis kan worden 17 De eenmalige vatting houdt in dat gegevens slechts eenmaal worden verzameld. Concreet betekent dit dat de informatie die in het procesverbaal wordt opgenomen ook wordt gebruikt voor de statistische informatieverwerking. Bij elk verkeersongeval met gewonden komt de politie ter plaatse en wordt een proces-verbaal opgemaakt. Door de eenmalige vatting worden de nodige verwerkingstijd en werklast gevoelig verminderd ten opziche van het vroegere systeem waarbij het proces-verbaal en het verkeersongevallenformulier (voluit: analyseformulier voor verkeersongevallen met doden of gewonden) los van elkaar werden ingevuld. Ook de kwaliteit van de gegevensverzameling verbetert. Een ander gevolg is dat de registratiegraad (aantal ongevallen dat wordt geregistreerd ten opzichte van het totaal aantal ongevallen) van de verkeersongevallen verhoogt. Verkeersveiligheidsplan Vlaanderen - 119 - Deel 2 - Beleidsvisie en maatregelenpakket

ingen en aanpassingen aan de weginfrastructuur kunnen een bijdrage leveren:<br />

obstakelvrije zones in buitenbochten, vermijden van gladde wegmarkeringen en het<br />

voorzien van motorvriendelijke beveiligingsconstructies.<br />

4.6 Onderzoek en betrouwbare data als basis voor een<br />

doeltreffend beleid<br />

In verschillende recente beleidsdocumenten zoals de beleidsnota Mobiliteit (Van<br />

Brempt, 2004), het Pact van Vilvoorde (SERV, 2005) en in het recente sociaaleconomisch<br />

beleidsplan (VlReg, 2006) heeft de Vlaamse regering het belang<br />

van objectieve indicatoren als basis voor het beleid beklemtoond. Het succes van<br />

genomen beleidsinitiatieven wordt zoveel mogelijk afgemeten aan de hand van<br />

indicatoren en internationale benchmarking. Op termijn moet het mogelijk zijn om<br />

de verschillende objectieven zo kwantitatief mogelijk te vertalen, en om vervolgens<br />

het al dan niet succesvolle verloop ervan cijfermatig op te volgen aan de hand van<br />

een scorebord.<br />

Eén van de dragende maatregelen voor de ontwikkeling, de uitvoering en de<br />

evaluatie van het verkeersveiligheidsbeleid is de ontwikkeling van betrouwbare<br />

indicatoren en de uitvoering van beleidsondersteunend wetenschappelijk<br />

onderzoek.<br />

België heeft jarenlang te kampen gehad met een uiterst moeizame registratie van<br />

verkeersongevallen waardoor ongevallencijfers slechts zeer onvolledig en laattijdig<br />

beschikbaar waren. Sinds korte tijd is daarin verbetering opgetreden, met name<br />

door de graduele invoering van een vernieuwd informatieverwerkingssysteem bij de<br />

politiediensten. Daarbij verloopt de verwerking van gegevens grotendeels geautomatiseerd<br />

en werd de zogenaamde eenmalige vatting geïntroduceerd 17 . In de<br />

toekomst is het wenselijk dat de verschillende gebruikers (politiediensten, wegbeheerders,<br />

onderzoeksinstellingen, parketten, …) zo direct en volledig mogelijk over<br />

deze ongevallengegevens kunnen beschikken. Langs de kant van de wegbeheerders<br />

zijn nieuwe inspanningen nodig in verband met de fysieke aanduiding van hectometerpunten<br />

op de genummerde wegen. Experimenten met de locatiebepaling op<br />

basis van gps zijn nodig zodat op termijn alle plaatsbepalingen uitsluitend digitaal<br />

kunnen gebeuren.<br />

Het verkeersveiligheidsbeleid dient wetenschappelijk ondersteund te worden op een<br />

aantal vlakken: detectie en analyse van probleemvelden, uitvoeren van trendprognoses,<br />

ex ante- en ex post-evaluatie van beleidsmaatregelen. Binnen de Vlaamse<br />

administratie zal een kenniscel verkeersveiligheid worden opgericht. In samenhang<br />

daarmee wordt het beleidsrelevant wetenschappelijk onderzoek over verkeersveiligheid<br />

aan Vlaamse hogescholen en universiteiten gestimuleerd. Handboeken<br />

en codes van goede praktijk zullen worden ontwikkeld zodat kennis kan worden<br />

17 De eenmalige vatting houdt in dat gegevens slechts eenmaal worden verzameld. Concreet betekent dit dat de informatie die in het procesverbaal<br />

wordt opgenomen ook wordt gebruikt voor de statistische informatieverwerking. Bij elk verkeersongeval met gewonden komt de politie<br />

ter plaatse en wordt een proces-verbaal opgemaakt. Door de eenmalige vatting worden de nodige verwerkingstijd en werklast gevoelig<br />

verminderd ten opziche van het vroegere systeem waarbij het proces-verbaal en het verkeersongevallenformulier (voluit: analyseformulier voor<br />

verkeersongevallen met doden of gewonden) los van elkaar werden ingevuld. Ook de kwaliteit van de gegevensverzameling verbetert. Een<br />

ander gevolg is dat de registratiegraad (aantal ongevallen dat wordt geregistreerd ten opzichte van het totaal aantal ongevallen) van de<br />

verkeersongevallen verhoogt.<br />

<strong>Verkeersveiligheidsplan</strong> <strong>Vlaanderen</strong> - 119 -<br />

Deel 2 - Beleidsvisie en maatregelenpakket

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!