Verkeersveiligheidsplan Vlaanderen - Mobiel Vlaanderen

Hoewel de beginsituatie in Vlaanderen op een aantal punten fundamenteel verschilt
van die in Nederland, kan Vlaanderen baat vinden bij de Duurzaam-Veilig-aanpak.
De vier principes die gelden voor de weginrichting kunnen in grote mate gelden en
moeten mee aan de basis liggen van het infrastructuurbeleid dat in Vlaanderen de
volgende jaren zal gevoerd worden.
De Duurzaam-Veilig-principes werden reeds overgenomen in het Mobiliteitsplan
Vlaanderen en in het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen. In de volgende jaren zal
gewerkt worden aan de operationalisering van dit concept. Een belangrijke doelstelling
is om vorm, functie en gebruik van wegen in overeenstemming te brengen.
Dat betekent dat de inrichting van de wegen moet aangepast worden aan de functie
die ze hebben en aan het verkeer dat ze moeten verwerken. Maar aangezien de
bestaande situatie vaak nog ver af staat van de gewenste toestand, en de budgettaire
middelen ontbreken om massaal wegen om te bouwen, zullen keuzes moeten
gemaakt worden en prioriteiten gesteld worden. Alleszins mag de wegencategorisering
geen theoretische oefening blijven. Aan de wegencategorisering zullen
aspecten worden gekoppeld zoals bewegwijzering, geometrie, bouwvoorschriften,
snelheidsbeperkingen, hiërarchie en vormgeving van kruispunten, erftoegangen,
parkeervoorzieningen, openbaar vervoerhaltes, fi etspaden en voetgangersvoorzieningen.
Om dit op een consequente manier te kunnen doen dienen essentiële
herkenbaarheidskenmerken te worden ontwikkeld voor de verschillende
wegtypes. Dergelijke essentiële herkenbaarheidskenmerken zijn ontwerpprincipes
die systematisch worden toegepast voor bepaalde wegtypes en een voor de weggebruiker
duidelijk waarneembaar onderscheid inhouden tussen de verschillende
wegcategorieën.
Voor belangrijke en complexe wegvakken zullen streefbeelden 14 worden ontwikkeld
die de gewenste situatie op lange termijn vastleggen. De opmaak van streefbeelden
moet binnen een redelijke termijn kunnen gevolgd worden door zichtbare
aanpassingen op het terrein.
Aangezien de gewenste infrastructuuraanpassingen in het kader van een duurzame
veilige weginrichting slechts over enkele tientallen jaren voor het gehele wegennet
kunnen gerealiseerd worden, zal een aanpak van specifi eke, lokale probleemsituaties
noodzakelijk blijven. In de voorbije jaren werd een budget vrijgemaakt van 550
miljoen EUR voor de infrastructurele herinrichting van 800 gevaarlijke punten
op gewestwegen in Vlaanderen. Na uitvoering van deze werken zullen de resultaten
wetenschappelijk geëvalueerd worden. De Vlaamse administratie zal op basis
van haar opgedane ervaring met dit programma, een vademecum “gevaarlijke
punten” opstellen dat als handleiding door lokale besturen kan gebruikt worden.
Naast de aanpak van de gevaarlijkste punten op het Vlaamse wegennet zal de
aandacht verschuiven naar de aanpak van grotere wegsegmenten. Met het
14 Een streefbeeld is een langetermijn-inrichtingsconcept voor een bepaald wegvak (Daniels, S., Leys, F., 2001. De verkeerskundige aspecten
van een streefbeeld. Verkeersspecialist). Het werken met streefbeelden biedt een handige systematiek voor het omzetten van vele vragen en
behoeften in verband met een bepaalde lijninfrastructuur tot een min of meer kant-en-klaar (her)inrichtingsconcept. Het streefbeeld positioneert
zich tussen de ruimtelijke structuurplanning en het concrete infrastructuurontwerp. Het streefbeeld past de inrichtingsprincipes (‘ontwikkelingsperspectieven’)
die in beleidsdocumenten zoals het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen worden vooropgesteld, toe op een praktische situatie
en formuleert vanuit deze toets van de theorie aan de praktijk, een concreet inrichtingsvoorstel.
Verkeersveiligheidsplan Vlaanderen - 107 -
Deel 2 - Beleidsvisie en maatregelenpakket