Verkeersveiligheidsplan Vlaanderen - Mobiel Vlaanderen

4.2 Bevorderen en afdwingen van intrinsiek veilig
verkeersgedrag
4.2.1 GEBRUIK VAN PERSOONLIJKE BEVEILIGINGSMIDDELEN
Beveiligingsmiddelen voorkomen als dusdanig geen ongevallen, maar beperken de
ernst van de afl oop ervan. We rekenen ze daarom bij de passieve veiligheidsmaatregelen,
in tegenstelling tot de actieve veiligheidsmaatregelen die erop gericht zijn
om ongevallen te voorkomen.
Aangezien er steeds een bepaald ongevallenrisico zal blijven bestaan, is het belangrijk
om het gebruik van geschikte beveiligingsmiddelen te bevorderen.
Eén van de meest courante beveiligingsmiddelen is de veiligheidsgordel. Andere
beveiligingsmiddelen zijn helmen voor (brom)fi etsers en motorrijders en veiligheidskledij.
4.2.2 VEILIGHEIDSGORDEL
Het dragen van de veiligheidsgordel is in België sinds 1975 verplicht voor de
bestuurder en de passagier vooraan in personenwagens. Sinds 1991 is het dragen
van de gordel ook achteraan verplicht. Sinds april 2003 moet ook in alle nieuw ingeschreven
autocars een veiligheidsgordel voorzien en gedragen worden door elke
inzittende. Ook in nieuwe vrachtwagens en schoolbussen moet de gordel voorzien
en gedragen worden.
Niettemin dragen Belgen en Vlamingen de gordel minder dan inwoners uit andere
Europese landen, vooral dan in vergelijking met de verkeersveiligste landen. Zo verklaart
slechts 73 % van de Belgen de gordel altijd te dragen op snelwegen tegenover
90 % van de Nederlanders en 95 % van de Duitsers (Goldenbeld, 2003).
Het dragen van de veiligheidsgordel is een eenvoudige, goedkope en effectieve
maatregel. Het risico om gedood te worden bij een verkeersongeval daalt met om
en bij de 40 % door het dragen van de veiligheidsgordel. Het Steunpunt Verkeersveiligheid
rekende uit dat jaarlijks ongeveer 8 % minder verkeersdoden zouden
vallen indien de Vlamingen de gordel net zo vaak zouden dragen als de Duitsers of
de Britten (Daniels, 2004).
Inspanningen om het gebruik van de veiligheidsgordel te verhogen zijn alleszins
aangewezen. Doelstelling moet zijn om het percentage gordelgebruik te verhogen
tot dat van de beste Europese landen. Een regelmatige handhaving is onontbeerlijk.
Voor een belangrijk deel van de weggebruikers blijkt de schrik voor controles immers
het belangrijkste motief te zijn om de gordel te dragen. Verhoogde handhaving
zonder bijkomende sensibilisatie schiet zijn doel echter voorbij. Vanuit gedragswetenschappelijke
hoek wordt het belang beklemtoond van een sterke bewustwording
over het nut van de gordeldracht. Via campagnes en via verkeersopvoeding in het
onderwijs zal gewerkt worden aan bewustwording. Daarbij moet ook doelgroepgericht
(zakelijk verkeer, jongeren, …) worden gewerkt. Bovendien strekt de installatie
van gordelverkliksystemen in personenwagens tot aanbeveling.
4.2.3 KINDERZITJES
Uit een ruime steekproef van het Steunpunt Verkeersveiligheid in 2005 bleek dat
ruim één op drie kinderen volledig onbeveiligd in de auto wordt vervoerd (Vesentini,
2006) . Van de kinderen die wel beveiligd zijn (door middel van de autogordel,
Verkeersveiligheidsplan Vlaanderen - 99 -
Deel 2 - Beleidsvisie en maatregelenpakket