NOx-heffing - Lne.be

More documents

Recommendations

Info

ARCADIS Belgium – LDR Milieu-advocaten Operationalisering van een emissieheffing op NOx emissies naar de lucht met terugsluizing van de inkomsten – eindrapport het volgende rapport: Cerulus T. (2009), Reguleringskosten van een subsidieregeling voor investeringen in industriële NOx-reductietechnieken in Vlaanderen, Departement LNE, mei 2009, Brussel. Reguleringskosten zijn de bijkomende kosten die de overheid en de doelgroepen maken als gevolg van de door de overheid ingezette milieubeleidsinstrumenten, maar die niet rechtstreeks bijdragen tot het bereiken van de beoogde milieudoelstellingen. Voorbeelden hiervan zijn de kosten van de voorbereiding van het beleid en de kosten van metingen en rapportages. De Cel Milieu-economie heeft zowel een minimum- als een maximumscenario opgesteld. In het minimumscenario voeren zowel de overheid als de bedrijven de nodige processtappen zo uit dat de reguleringskosten het laagst zijn. Het maximumscenario beschrijft het andere uiterste. Hierbij werd rekening gehouden met zowel juridische als technische beperkingen. De werkelijke reguleringskosten zullen binnen de vork van resultaten liggen die hieruit voorkomt. In het onderzoek van de Cel Milieu-economie is nagegaan welke reguleringskosten de NOx-subsidieregeling in beide scenario´s veroorzaakt voor zowel de overheid als de betrokken sectoren, en vooral wat de verschillen in reguleringskosten zijn tussen de twee scenario´s. Vanuit het perspectief van de administratieve lasten en andere reguleringskosten zou het volgens de Cel Milieueconomie ideaal zijn mochten de gewenste subsidies voor NOx-reductietechnieken via de bestaande ecologiepremie van het beleidsdomein Economie, Wetenschap en Innovatie uitgekeerd kunnen worden. Omwille van een aantal uiteenlopende redenen blijkt dit echter niet mogelijk. Aangezien deze ecologische investeringssteun één van de weinige voorbeelden is voor investeringssubsidies aan bedrijven in Vlaanderen en omdat het Agentschap Economie de ecologiepremie de afgelopen jaren een aantal keren hervormd heeft (met onder meer het oog op administratieve lastenverlaging), heeft de Cel Milieu-economie de praktische uitwerking van de NOx-subsidieregeling hier wel op gebaseerd. Vooraleer de nodige berekeningen konden worden uitgevoerd, heeft de Cel Milieu-economie voor ieder scenario een gedetailleerde procesbeschrijving opgesteld met een volledig overzicht van alle stappen die de overheid en de bedrijven moeten nemen in het kader van de NOx-subsidieregeling. Deze procesbeschrijvingen werden in hoofdzaak gebaseerd op de generieke procesbeschrijving van een subsidie zoals opgenomen in de reguleringskostendatabank. Dit overzicht van hoofd- en subprocessen doorheen de reguleringsketen (normstelling-toepassing-handhaving) werd aangevuld op basis van de nodige (vergelijkbare) processtappen uit de werking van de ecologiepremie en inzichten uit de afgenomen interviews. Op aanraden van de SERV werd ook de evaluatiefase toegevoegd. Om deze procesbeschrijvingen op te kunnen stellen moesten bovendien ook de ontvankelijkheidscriteria bepaald worden waaraan een bedrijf dat investeert in een NOx-reductietechniek moet voldoen om een subsidie te kunnen ontvangen. Allereerst moet het bedrijf heffingsplichtig zijn voor NOx. Bovendien moet het bedrijf voldoen aan de huidige milieuwetgeving inzake NOx. Tenslotte moet het bedrijf investeren in een industriële NOx-reductietechniek. Vooraleer het bedrijf echter het volledige subsidiebedrag krijgt uitbetaald, zal een inspectiedienst eerst nog controleren of de investering ook daadwerkelijk gerealiseerd is. Daarnaast zal de subsidiedienst verifiëren dat het bedrijf in kwestie geen achterstallige schulden heeft bij de overheid. Om vervolgens de reguleringskosten van de NOx-subsidieregeling te meten werd gebruik gemaakt van de internationaal aanvaarde standaardkostenmethode. Dit is dezelfde methode die de Dienst Wetsmatiging gebruikt voor het meten van administratieve lasten. Dankzij de bereidwilligheid van talrijke contactpersonen van verschillende instanties om zich te laten bevragen en allerlei informatie aan te leveren, was het mogelijk om in grote mate een full scan uit te voeren. 96/167 07/13045/LF
ARCADIS Belgium – LDR Milieu-advocaten Operationalisering van een emissieheffing op NOx emissies naar de lucht met terugsluizing van de inkomsten – eindrapport Om de standaardkostenmethode correct toe te kunnen passen, zijn voor elke processtap in de reguleringsketen gegevens nodig over: • De tijdsbestedingskosten (aantal manuren * relevante uurtarief) en de geldkosten (uitbestedingskosten en outof-pocketkosten); • Het aantal actoren en de periodiciteit waarvoor deze stap van toepassing is; • Het toewijzingspercentage als gevolg van samenloop met andere wetgeving/handelingen. De Cel Milieu-economie heeft de waarden van deze verschillende parameters hoofdzakelijk bekomen op basis van de bevraging van ervaringsdeskundigen van het Agentschap Economie, de Departementen BZ, LNE en MOW, LDR Milieuadvocaten, de SERV, VITO en Voka. Daarnaast vormden ook het Milieukostenmodel (MKM), een aantal reguleringsimpactanalyses van het Agentschap Economie met betrekking tot de ecologiepremie en de standaarduurtarieven die de Kenniscel Wetsmatiging aanhoudt, een goede bron van informatie. Aan processtappen die niemand kon inschatten, heeft de Cel Milieu-economie tenslotte naar beste vermogen een realistische tijdsbesteding toegekend. Door al de verzamelde parameterwaarden in te geven in de Excel-tabel die de Dienst Wetsmatiging ter beschikking stelt voor het uitvoeren van een meetproject, berekent deze applicatie automatisch de reguleringskosten voor de opeenvolgende stappen in de reguleringsketen. De kost voor elke stap is hierbij gelijk aan: het toewijzingspercentage * de kost van de handeling * het aantal bedrijven * de periodiciteit. De totale reguleringskost van het instrument is de som van de kosten van elke afzonderlijke stap van enerzijds de overheid en anderzijds de betrokken sectoren. Tabel 34 geeft een overzicht van de globale resultaten van de berekeningen. Tabel 34: Overzicht van de totale reguleringskosten per actor Minimumscenario Maximumscenario Gemiddeld Overheid 229.255 € 312.983 € 271.119 € Eenmalige kost 205.114 € 266.549 € 235.831 € Structurele kost 24.141 € 46.434 € 35.288 € Bedrijven 78.306 € 122.114 € 100.210 € Eenmalige kost 38.855 € 38.855 € 38.855 € Structurele kost 39.450 € 83.259 € 61.355 € Totaal 307.560 € 435.097 € 371.329 € Hieruit blijkt dat de totale reguleringskost gemiddeld 371.329 € bedraagt, waarvan bijna drie vierde ten laste is van de overheid en de rest gedragen wordt door de industrie. Als de overheid er voor zou opteren om de NOx-subsidieregeling minimalistisch uit te werken, daalt de reguleringskost tot 307.560 €. Volgens de Cel Milieu-economie zijn de meeste processtappen die het maximumscenario bijkomend veronderstelt aanbevolen, waardoor de totale reguleringskost eerder 435.097 € zal bedragen, of misschien zelfs meer. Een aantal factoren is wegens gebrek aan informatie hierover immers niet mee in rekening gebracht en leiden waarschijnlijk tot een onderschatting van de totale reguleringskost. 97/167 07/13045/LF
Page 1 and 2:
ARCADIS Belgium - LDR Milieu-advoca
Page 3 and 4:
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46: ARCADIS Belgium - LDR Milieu-advoca
Page 95: ARCADIS Belgium - LDR Milieu-advoca
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163 and 164:
Page 165 and 166:
Page 167:
show all

NOx-heffing - Lne.be

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?