NOx-heffing - Lne.be

More documents

Recommendations

Info

ARCADIS Belgium – LDR Milieu-advocaten Operationalisering van een emissieheffing op NOx emissies naar de lucht met terugsluizing van de inkomsten – eindrapport Ten eerste kan het voor elk niveau van de terugdringing leiden tot een lagere kost van het terugdringen (dat zal vooral het geval zijn indien het gaat over investeringen die een complete reorganisatie van het productieproces teweegbrengen). Een tweede mogelijkheid is dat de investering leidt tot een verplaatsing naar links van het punt waar de marginale kosten curve verticaal wordt, zonder impact op de andere NOx eenheden. Voor didactische doeleinden is het echter aanvaardbaar om te stellen dat investeringen leiden tot een "verplaatsing naar links en beneden" van de marginale kostencurven. Naast de "korte termijn" marginale kostencurve (die dus wordt opgesteld voor een gegeven machinepark), bestaat er ook een "lange termijn" marginale kostencurve (zoals in het MKM). Deze stelt de marginale kosten voor indien alle productiefactoren (met inbegrip van het machinepark) variabel zijn voor een gegeven stand van zaken van de technologie. Ook deze zal stijgend zijn: bedrijven zullen immers eerst de goedkoopste maatregelen nemen om de emissies terug te dringen, en pas zwaardere uitgaven doen indien ze verplicht zijn om nog verder te gaan. In lange termijn marginale kostencurven zijn de investeringen endogeen. Daarom kunnen ze niet grafisch worden geanalyseerd. B. AANMELDING VAN EEN STEUNREGIME: BEOORDELING DOOR DE COMMISSIE Het EG-Verdrag stelt in art. 88, lid 3, dat de Commissie van elk voornemen tot invoering of wijziging van steunmaatregelen tijdig op de hoogte moet worden gebracht 75 . Daarom moeten de Lidstaten elke steunmaatregel aanmelden. Vervolgens zal de Commissie in een eerste onderzoeksfase nagaan of de voorgenomen maatregel verenigbaar is met de gemeenschappelijke markt. Deze fase duurt in principe twee maanden, maar kan met instemming van de lidstaat worden verlengd, dan wel ingekort 76 . Deze inleidende fase heeft tot doel de Commissie in staat te stellen zich een eerste oordeel te vormen over de – gehele of gedeeltelijke - verenigbaarheid van de aangemelde steunmaatregel met de gemeenschappelijke markt, zonder dat zij hiervoor een diepgaand onderzoek moet voeren. Wanneer de Commissie geen duidelijkheid kon scheppen na de inleidende onderzoeksfase, moet de formele onderzoeksfase haar toelaten zich volledig te informeren over alle relevante gegevens van de zaak alvorens tot een eindbeschikking te komen 77 . Er kan dus worden besloten dat de Commissie een centrale rol speelt in de beoordeling van de verenigbaarheid van een voorgenomen steunmaatregelen met de gemeenschappelijke markt, ongeacht of het hierbij om bestaande, dan wel nieuwe steun gaat. Op basis van de verkregen gegevens zal de Commissie dan tot een oordeel komen over de verenigbaarheid met de gemeenschappelijke markt, dat zij meedeelt aan de Lidstaat middels een positieve, negatieve of voorwaardelijke beschikking. Een voorwaardelijke beschikking verbindt voorwaarden of verplichtingen aan een positieve beoordeling (‘dienstige maatregelen’). Vaak komt dit neer op een aparte rapportageverplichting. Een negatieve beschikking betekent dat de maatregel niet mag worden uitgevoerd. Indien dit toch is gebeurd (in het geval van onrechtmatige steun) moet alle steun, inclusief de rente, van de begunstigden worden teruggevorderd (zie infra). De vraag die zich nu stelt, is evenwel op welke manier deze beoordeling gebeurt. Bij haar onderzoek is de Commissie gehouden alle relevante gegevens in acht te nemen, met inbegrip van de wijze waarop de maatregel wordt gefinancierd en desgevallend de reeds in een eerdere beschikking onderzochte context en de verplichtingen die bij die eerdere beschikking aan een lidstaat zouden zijn opgelegd 78 . In dit verband kunnen dan ook 75 Er bestaan weliswaar een aantal uitzonderingen – en een algemene groepsvrijstellingsverordening – waardoor een steunmaatregel niet moet worden aangemeld, maar dit geldt enkel voor zover deze maatregel voldoet aan de gestelde voorwaarden. 76 De eerste onderzoeksfase is geregeld in artikel 88, lid 3 EG-Verdrag en artikel 4 Procedureverordening. 77 De formele onderzoeksfase is geregeld in artikel 88, lid 2, 1e alinea EG-Verdrag en artikel 6 Procedureverordening. 78 Zaak C-261/89, Italië/Commissie, Jur. 1991, p. I-4437, nr. 20. 136/167 07/13045/LF
ARCADIS Belgium – LDR Milieu-advocaten Operationalisering van een emissieheffing op NOx emissies naar de lucht met terugsluizing van de inkomsten – eindrapport een aantal algemene tips worden geformuleerd, teneinde een maatregel zo snel mogelijk te laten goedkeuren door de Commissie. Meer in het bijzonder is het aangewezen om alle informatie die nodig is van bij het begin te geven, geen overbodige informatie te bezorgen, het steunregime duidelijke verwijzingen bevat naar de toepasselijke rechtsgronden en een duidelijke en transparante toelichting waarom de maatregelen verenigbaar zijn met de gemeenschappelijke markt. Hoewel in principe alle relevante gegevens moeten worden onderzocht, kan de Commissie zich bij de beoordeling van een steunregeling wel beperken tot een onderzoek van de algemene kenmerken van de regeling. Zij hoeft volgens het Hof van Justitie immers niet elk afzonderlijk geval waarin die regeling is toegepast beoordelen 79 . Als uitgangspunt van de inhoudelijke beoordeling door de Commissie geldt artikel 87, lid 1 EG-Verdrag, waarin steunmaatregelen in beginsel onverenigbaar worden verklaard. Dit principe wordt echter al gedeeltelijk uitgehold door de algemene Groepsvrijstellingverordening, en ook artikel 87, lid 2 en lid 3 EG-Verdrag bevatten diverse uitzonderingsgronden (die in casu echter niet van toepassing zijn en dus niet nader worden toegelicht – zie meer uitgebreid in Bijlage 1 van het juridisch onderzoek). In het kader van de Communautaire richtsnoeren beschikt de Commissie over een relatief grote beoordelingsvrijheid. Dit houdt in dat de Commissie een discretionaire bevoegdheid heeft bij de afweging tussen de negatieve en de positieve aspecten van de steunregeling, waarbij zij een bepaald beleid kan voeren over de verenigbaarheid van de diverse steunmaatregelen van de lidstaten. Dit belet echter geenszins dat de Commissie zich kan laten leiden door willekeur. Integendeel, nu de Commissie op grond van artikel 253 EG-Verdrag gehouden is haar beschikkingen te motiveren, zal zij zich moeten houden aan een duidelijk en transparant beleid zonder enige willekeur, waarbij eerdere beschikkingen als leidraad kunnen dienen. Bovendien heeft het Hof van Justitie duidelijk geoordeeld dat de Commissie is gebonden door de uitgangspunten die zij in het kader van de uitoefening van haar beoordelingsbevoegdheid heeft vastgesteld en zoals die zijn bepaald in kaderregelingen of mededelingen 80 . Dit alles geldt uiteraard op voorwaarde dat deze kaderregelingen of mededelingen indicatieve regels bevatten voor het door haar te volgen beleid en deze regels niet afwijken van de verdragsregels. In die zin kan – naar analogie – worden besloten dat de Commissie eveneens gehouden is om bij haar beoordeling rekening te houden met de overwegingen uit de Communautaire richtsnoeren. Uit een nadere analyse van de aanmeldingen voor milieusteunmaatregelen, blijkt overigens duidelijk dat de Commissie zich bij haar beoordeling van steunmaatregelen inzake milieubescherming nauwgezet laat leiden door hoger vermelde Communautaire richtsnoeren 81 . Meer bepaald zal de Commissie nagaan of de verschillende doelstellingen en voorwaarden die de richtsnoeren aan de verschillende steunmaatregelen verbinden, in realiteit vervuld kunnen worden. Uit de praktijk blijkt bovendien dat de Commissie hierbij de toepasselijke bepalingen uit de Communautaire richtsnoeren één voor één zal overlopen en in concreto zal beoordelen. Indien aan deze bepalingen voldaan is, zal de Commissie gewoonlijk oordelen dat de milieusteunmaatregel toepassing kan vinden. Bij wijze van voorbeeld kan worden gewezen op een recente beschikking van de Commissie, met betrekking tot een Finse regeling inzake een belastingvrijstelling voor biobrandstoffen 82 . In deze beschikking wordt, net zoals in andere beschikkingen, eerst vermeld hoe het steunregime werd aangemeld en wordt dit steunregime beknopt omschreven, met aandacht voor onder meer de vorm van de steunmaatregel, het doel van de regeling, de begunstigden, de duur en de kostprijs ervan. Hierna volgt de eigenlijke beoordeling, waarin wordt nagegaan of de voorgenomen maatregelen 79 Zaak C-278-00, Griekenland/Commissie, Jur. 2004, p. I-3997, nr. 24. 80 Zaak C-261/89, Italië/Commissie, Jur. 1991, p. I-4437, nr. 45; zaak C-278-00, Griekenland/Commissie, Jur. 2004, p. I-3997, nr. 98. 81 Deze conclusie werd getrokken op basis van een beoordeling van diverse recente beschikkingen van de Commissie, alsook op basis van een reeks beschikkingen van de Commissie die dateren van voor de inwerkingtreding van de nieuwe richtsnoeren inzake staatssteun voor milieubescherming. 82 N 59/2008 – C(2008) 4683 van 29 augustus 2008. 137/167 07/13045/LF
Page 1 and 2:
ARCADIS Belgium - LDR Milieu-advoca
Page 3 and 4:
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86: ARCADIS Belgium - LDR Milieu-advoca
Page 135: ARCADIS Belgium - LDR Milieu-advoca
Page 167: ARCADIS Belgium - LDR Milieu-advoca
show all

NOx-heffing - Lne.be

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?