NOx-heffing - Lne.be

ARCADIS Belgium – LDR Milieu-advocaten
Operationalisering van een emissieheffing op NOx emissies naar de lucht met terugsluizing van de inkomsten –
eindrapport
omstandigheden (cf. leegstandsheffing voor bedrijfsruimtes). Op die manier zal invulling kunnen worden gegeven aan de
te weerhouden (indirecte) terugsluisopties. Er zal duidelijk moeten worden aangegeven aan welke voorwaarden de in
aanmerking komende heffingsplichtigen moeten voldoen om van een vrijstelling of vermindering te genieten. Mede gelet
op het legaliteitsbeginsel (zie hoger) zullen mogelijke heffingsvrijstellingen of heffingsverminderingen in beginsel steeds
in de decreettekst zelf moeten worden opgenomen.
Bovendien zullen deze voorwaarden eveneens in overeenstemming dienen te zijn met de voorwaarden die de
richtsnoeren van de Commissie inzake staatssteun op milieuvlak op dit punt voorschrijven. Het gebruik van een lijst (al
dan niet als bijlage bij het decreet) met daarin de aanduiding van de groepen van heffingsplichtigen die in aanmerking
komen voor een vrijstelling of een vermindering is aanbevelenswaardig omdat het de duidelijkheid en overzichtelijkheid
ten goede komt. Er kan ook overwogen worden om de link te leggen met de VLAREM-lijsten van hinderlijke inrichtingen,
maar dit zal voor een deel samenhangen met het toepassingsgebied van de regelgeving.
7.2.7. Heffingsprocedure
Hieronder vallen de voorschriften inzake de aangifte, de vestiging, de invordering en het bezwaar omtrent de NOxheffing.
Opnieuw is het vereist dat de bepalingen die de heffingsprocedure vastleggen duidelijk, transparant en coherent
zijn. Bijkomend kunnen eveneens bepalingen worden opgenomen die bepalen wat er gebeurt wanneer de procedure
niet gevolgd wordt. In dit verband dient te worden benadrukt dat er een essentieel verschil bestaat tussen enerzijds de
heffingsprocedure en anderzijds de innings- en invorderingsprocedure 62 .
In het decreet moet duidelijk het onderscheid tussen de aangifte, de vestiging, de invordering en bezwaar worden
aangegeven.
Meer algemeen gesteld: de indeling en redactie van het decreet of het uitvoeringsbesluit moet de lezer toelaten het
onderscheid tussen de verschillende stappen in de procedure te ontwaren, zonder dat de onderlinge samenhang tussen
de verschillende procedurele stappen verloren gaat. Bij voorkeur worden de essentiële procedurestappen van de
heffingsregeling – en dan met name de innnings- en vorderingsprocedure decretaal geregeld, waar eventuele
modaliteiten (bv. aanduiding bevoegde ambtenaren, enz.) – indien nodig – bij uitvoeringsbesluit kunnen worden
geregeld. Zo kan de heffingsprocedure probleemloos verder worden uitgewerkt door de Vlaamse regering. Indien men
opteert voor een nadere toelichting van deze modaliteiten in een uitvoeringsbesluit, zal hiervoor uiteraard een decretale
grondslag moeten worden voorzien. In dit verband wordt meestal bepaald dat de Vlaamse regering nadere regelen kan
vaststellen betreffende deze modaliteiten. Dergelijke bepaling kan als volgt worden geformuleerd:
“De Vlaamse regering stelt nadere regelen vast betreffende de aangifte van de heffing.”
“De Vlaamse regering kan nadere regelen vaststellen betreffende de aangifte van de heffing.”
Merk op dat in dit eerste voorbeeld een verplichting rust op de Vlaamse regering om een uitvoeringsbesluit uit te
vaardigen, terwijl de mogelijkheid enkel wordt opengehouden in het tweede voorbeeld, maar niet noodzakelijk verdere
uitwerking behoeft in een uitvoeringsbesluit. Met betrekking tot de innings- en invorderingsprocedure lijkt het evenwel
minder evident om dit via uitvoeringsbesluiten te regelen. Indien men immers wil voorzien in een dwangbevel en
bevoorrechte vordering, is het noodzakelijk om dit decretaal te regelen, mede gelet op het beginsel van de hiërarchie der
rechtsnormen (zie verder).
Concreet kunnen volgende modaliteiten worden onderscheiden:
62 Met inning (ook wel: “vrijwillige invordering”) doelt men op de situatie waarin een heffingsplichtige vrijwillig
overgaat tot het betalen van de betrokken belasting. Met ”gedwongen invordering” doelt men daarentegen op de
hypothese waarin een heffingsplichtige niet vrijwillig overgaat tot het betalen van de betrokken belasting en de
betrokken belastingsadministratie de heffingsplichtige zal verplichten over te gaan tot het betalen van de heffing.
110/167 07/13045/LF