NOx-heffing - Lne.be

ARCADIS Belgium – LDR Milieu-advocaten
Operationalisering van een emissieheffing op NOx emissies naar de lucht met terugsluizing van de inkomsten –
eindrapport
H = N x T
waarin:
H = het bedrag van de verschuldigde heffing voor de waterverontreiniging;
N = de vuilvracht uitgedrukt in vervuilingseenheden, berekend volgens één van de in afdelingen 3, 4, 5 en 6
bepaalde berekeningsmethoden, veroorzaakt in het jaar voorafgaand aan het heffingsjaar;
T = in het §2 hierna vermelde bedrag van het eenheidstarief van de heffing.
De volgende paragrafen van het artikel gaan verder in op de vaststelling van het bedrag van het eenheidstarief
van de heffing, vrijstellingen op de heffing, verminderingen op de heffing en compensatieregelingen .
• Indien men specifieke modaliteiten aangaande de heffingsplicht wil voorzien (bv. stijgende heffing in functie
van emissies (cf. eventueel verschil tussen groot- en kleinverbruikers), getrapte heffing, stijgende heffing in
functie van tijd) dan zal men dit ook op dit punt dienen te implementeren.
Een voorbeeld van een getrapte heffing is terug te vinden in artikel 1 van het Decreet van 19 april 1995
houdende maatregelen ter bestrijding en voorkoming van leegstand en verwaarlozing van bedrijfsruimten, dat
in een degressief tarief voorziet dat van toepassing is op het kadastraal inkomen van een gebouw dat
leegstaand wordt geacht:
Voor de vestiging van de aanslagvoet zijn er 4 tarieven:
1° tarief 1: 150 % op de schijf van het kadastraal inkomen t.e.m. 12.350 euro, met een minimum van
3.700 euro;
2° tarief 2: 125 % op de schijf van het kadastraal inkomen groter dan 12.350 euro t.e.m. 37.150 euro;
3° tarief 3: 100 % op de schijf van het kadastraal inkomen groter dan 37.150 euro t.e.m. 74.350 euro;
4° tarief 4: 75 % op de schijf van het kadastraal inkomen groter dan 74.350 euro. […]
• Eventueel kunnen bijzondere gevallen, die van toepassing zijn op specifieke groepen personen en/of
ondernemingen, in een apart onderdeel worden vermeld. Exemplatief kan opnieuw verwezen worden naar
artikel 35ter van de Wet oppervlaktewateren, dat bepaalde groepen heffingsplichtigen vrijstelt van betaling van
de heffing wegens waterverontreiniging :
Elke heffingsplichtige, vermeld in artikel 35quater, § 1, wordt vrijgesteld van de verplichting tot betaling van de
heffing vermeld in § 1, als hij zelf op 1 januari van het heffingsjaar of op de datum van overlijden één van de
betrokkene tegemoetkomingen geniet. Uiteraard zou in het kader van een NOx-heffing niet met vrijstellingen op
basis van een gewaarborgd inkomen, leefloon, e.d.m. moeten gewerkt worden. Een meer realistische optie zou
kunnen zijn om een onderscheid te beogen tussen groot- en kleinverbruikers.
Er kan ook gewerkt worden met schalen en schijven, waarbij het heffingstarief bij elke desgevallend hogere
schijf wordt verhoogd. Een cruciaal element is de heffingsformule die gehanteerd zal worden voor het
berekenen van het heffingsbedrag. Het is via deze formule dat eventuele kortingen in het uiteindelijke bedrag
kunnen verrekend worden.
7.2.6. Heffingsvrijstellingen en/of heffingsverminderingen
Bijkomend zal in de decretale regeling van een NOx-heffing de nodige aandacht moeten worden besteed aan de vraag
welke groepen van heffingsplichtigen in aanmerking komen voor een vrijstelling of vermindering van de heffing,
alsook of het opportuun is om te voorzien in een schorsingsmogelijkheid ingevolge bedrijfseconomische
109/167 07/13045/LF