Klik hier om het historisch onderzoek te downloaden.

HISTORISCH ONDERZOEK STEENHOVE 16 JULI 2010 STICHTING PHB
9 CONCLUSIES EN AANBEVELINGEN
CONCLUSIES
De geschiedenis van de buitenplaats Steenhove gaat terug tot voor 1600 en hiermee behoort Steenhove
tot de oudste buitenplaatsen van Walcheren. In 1637 is door de Vlissingse burgemeester Nicolaas
Honigh een nieuw huis gebouwd dat, later uitgebreid met vleugels, tot 1866 heeft bestaan.
Omstreeks het midden van de 17 e eeuw kende Steenhove al een uitgebreide tuinaanleg die in de
tweede helft van de 17 e eeuw door Johan Honing aanmerkelijk gemoderniseerd en uitgebreid is.
In het begin van de 18 e eeuw wordt onder het echtpaar Velters-Schorer de aanleg wederom uitgebreid
en aangepast aan de mode van de tijd. Dan wordt ook de centrale as bestaand uit een grand
canal, verdubbeld door in het verlengde hiervan in zuidelijke richting een laan aan te leggen. Het
grand canal van Steenhove was vermoedelijk het vroegst aangelegde op Walcheren.
Aan het einde van de 18 e eeuw onder de familie Lantsheer wordt de aanleg rigoureus op de schop
genomen. Het park wordt wederom uitgebreid en een groot deel van de aanleg wordt in landschapsstijl
heraangelegd. Tussen 1827 en 1832 wordt de aanleg onder Adriaan Pické verder omgevormd in
de landschapsstijl. Hiertoe wordt het grand canal achter het huis vergraven tot een slingervijver die
aansluit op de voor 1796 al aangelegde vijverpartij in landschapsstijl.
In 1866 werd het buitenhuis uiteindelijk gesloopt en de parkaanleg deels ontmanteld. Ook raakte
toen de boerderij Groot Steenhove gescheiden van de buitenplaats. De vijverpartij in landschapsstijl
bleef echter intact en het terrein werd vermoedelijk door de familie Van der Os als buitenplaats in
gebruik. Eind 19 e eeuw, begin 20 e eeuw raakte het terrein van Steenhove verder gefragmenteerd
door de verkaveling waarbij in eerste instantie villa Steenhove en Eekenrode en later in 1951 ’t Wittehof
werden gebouwd.
In de tweede helft van de 20 e eeuw is door de heer M. Vink een nieuwe buitenplaats, ’t Wittehof,
gesticht op het terrein van Steenhove. Het ontwerp voor de tuin- en parkaanleg werd in 1951 gemaakt
door de Walcherse landschapsarchitect C.P. Broerse. Broerse was ook betrokken bij de plaatsbepaling
van het nieuwe door architect ir. F.H. Klokke ontworpen woonhuis. Broerse nam het nog
bestaande deel van de 18 e -eeuwse en tussen 1827 en 1832 uitgebreide vijverpartij als uitgangspunt
bij zijn ontwerp. Aangezien een deel van de vijver aan de oostzijde gedempt werd, werd hier langs
de nieuwe oostgrens een brede grenssloot aangelegd. Hiervoor werd deels gebruik gemaakt van de
oude 17 e -eeuwse L-vormige moestuinomgrachting. Deels werd een nieuwe grenssloot aangelegd.
Hoewel de grenssloot kaarsrecht langs de kavelgrens is aangelegd is deze van groot eblang voor de
beleving van de eilanden in het park.
Ondanks dat Steenhove als buitenplaats al meer dan 150 jaar geleden verdwenen is, zijn er nog elementen
en structuren uit de buitenplaatsperiode bewaard gebleven en hergebruikt bij de aanleg van
de buitenplaats ’t Wittehof in 1951.
• De L- vormige omgrachting van de 17 e -eeuwse moestuin.
• De kavelsloot aan de westzijde van villa Steenhove is een restant van de laansloot van de
vroeg 18 e -eeuwse Wilde dreef.
• Een sloot (noord-zuidlopend) ten zuiden van Steenhove richting de Groeneweg. Vermoedelijk
een restant van de centrale as die begin 18 e eeuw als verlenging van het grand canal werd
aangelegd.
• De vijverpartij in landschapsstijl, deels 18 e -eeuws en deels vroeg 19 e -eeuws.
• Het door de vijver omsloten eiland dat eind 18 e eeuw is aangelegd.
• De hoogteverschillen in het bouwland tussen Steenhove en de Groeneweg.
• De aanleg (inclusief grenssloot) en beplanting van C.P. Broerse uit 1951.
33