Zonnestraling in Nederland - Knmi

E 7cr 2
E =E AQ= a „ z (5.1)
waarin EQ de angulaire irradiantie, de ontvangen stralingsflux uit de eenheid van ruimtehoek
Q.
Als R gelijk is aan de gemiddelde afstand Aarde-Zon, R, dan is Ee per definitie gelijk aan de
zonneconstante I0' van 1367 Wm 2 .
I 0'=-^ (5-2)
R
Door (5.1) met (5.2) te vergelijken vinden we
_2 '
R
Uit figuur 5.1 is dan eenvoudig in te zien dat de irradiantie op het horizontale vlak wordt:
—2 —2
E = I • —cos C of
e 0 7
R
E = I ' —sin y
e 0 ?
(5.4)
2 R
waarin £ de zenithoek van de Zon
y de zonshoogte.
De factor (R/R) 2 kan opgezocht worden in The Astronomical Ephemeris of worden
berekend met de benadering die Spencer (1971) heeft afgeleid:
JM = 1,000110 + 0,034221 cos rjd + 0,000719 cos 2 r|d
+ 0,001280 sin r|d + 0,000077 sin 2 T|d (5.5)
waarin r| 2 rc/365 [rad]
d het nummer van de dag, waarbij 1 januari = 0.
De maximale fout die men met deze formule maakt is 0,0001.
Een eenvoudiger formule, zoals van Duffie en Beekman (1980)
IjH = 1 + 0,033 cos T] d (5.6)
waarin d = het nummer van de dag, waarbij 1 januari = 1, geeft ook goede resultaten. De
maximale fout is dan 1,7%o.
We zien eenvoudig met (5.5) dat voor 1 januari geldt:
IA 2
]d = 1,000110 + 0,034221 + 0,000719 = 1,035.
De factor is groter dan één, hetgeen klopt met het feit dat de Aarde zich in januari het
dichtst bij de Zon bevindt (zie 6.1). De onverzwakte irradiantie op een vlak loodrecht op de
richting van de zonnestralen is dan 1,035 x 1367 Wm" 2 =1415 Wm 2 .
99