Zonnestraling in Nederland - Knmi

e. 21 maart 1989
Figuur 4.8 is de registratie van deze wisselend bewolkte dag. We hebben een situatie
waarbij in vrijwel elke 1 O-minuutperiode de Zon wel eens achter een wolk verdween. Dat
geeft lage waarden van (G/Go)min. Daar de Zon ook in ieder 1 O-minuuttijdvak achter een wolk
vandaan kwam, zijn de (G/Go)max-waarden hoog, tot bijna 1,0. De bovenste grafiek van figuur
4.8 laat duidelijk het grote verschil tussen (G/Go)max en (G/Go)min zien en toont hoe groot de
fluctuaties van G/Go binnen 10 minuten kunnen zijn.
Uit de besproken vijf voorbeelden kunnen we concluderen, dat metingen met een hoge
tijdresolutie de samenhang tussen bewolking en straling beter laten zien dan uursommen en
daarmee het inzicht vergroten. Onderzoek (Slob en Monna, 1991) kan bruikbare algoritmen
leveren om diverse weersituaties te onderscheiden, zoals onbewolkt en zonnig, bewolkt en
zonnig, totaal bewolkt. Verder blijkt dat voor een zo snel wisselend element als de straling het
registreren van de extremen een goed middel is. De extremen geven een beeld van de stralingstoestand
op één moment; samen met het tijdsgemidelde geven ze inzicht omtrent wat in
het tijdvak is opgetreden. In dit verband zijn extremen waardevoller dan b.v. de
standaarddeviatie.
95