Zonnestraling in Nederland - Knmi

More documents

Recommendations

Info

waarbij |ix de spectrale massa-extinctiecoëfficiënt is voor golflengte X. De spectrale transmissiefactor xx wordt dan: X E X,0 E^ - Ui m Uitdrukking (2.24) geeft de transmissie voor één bepaald extinctieproces, zoals verstrooiing door luchtmoleculen, absorptie door gassen en waterdamp, of verstrooiing en absorptie door aerosolen. De totale transmissiefactor x wordt dan het produkt van die voor de enkele processen: vflv waarbij j het totale aantal beschouwde extinctieprocessen is. Wanneer we nu nog integreren over alle golflengten X, krijgen we voor de irradiantie van de directe straling E = f E n ^,
In veel berekeningen wordt de absorptie door ozon verwaarloosd, omdat deze slechts bij golflengten X < 0,32 |im optreedt. Absorptie door andere gassen Voor de spectrale transmissie na absorptie door C02, zuurstof en andere gasvormige bestanddelen heeft Leckner (1978) de volgende empirische formule afgeleid x = exp g* 1,41a m /(l + 118,93 a m] ' g* r A s* T J (2.27) Hierin zijn 1,41 en 118,93 constanten met de dimensie km. De spectrale volumeabsorptiecoëfficiënt aoJL [km 1 ] wordt door Leckner in een tabel gegeven voor golflengten X van 0,76 tot 4 |im. Uit die tabel blijkt dat de transmissie slechts duidelijk van 1 verschilt voor de zuurstoflijn bij 0,76 |im en de C02-lijnen bij 1,45; 1,60; 2,04 en 2,75 jim. Vullen we bij mr = 1 voor X = 0,76 |im de waarde a x = 3 km 1 in, dan berekenen we met formule (2.27) x 076 = 0,74 en voor X = 2,75 |im, met de waarde agX = 150 kirr 1 xg275 = 0,08. Deze absorptie is alleen belangrijk voor degenen die in de desbetreffende spectraaigebieden zijn geïnteresseerd. Voor het totale zonnespectrum kan dit energieverlies verwaarloosd worden. Josefsson (1986) neemt in zijn model voor de berekening van de directe straling aan het aardoppervlak voor de gezamenlijke transmissie door ozon, kooldioxyde en zuurstof de vaste factor x x =0,95545. (2.28) o g Absorptie door waterdamp De absorptie door waterdamp is afhankelijk van de wisselende hoeveelheid damp, die de stralingsbundel van de Zon op zijn weg door de atmosfeer tegenkomt. Deze hoeveelheid w wordt uitgedrukt in cm of gcrrr 2 vloeibaar water bij standaard temperatuur en druk. Het is de hoeveelheid water die verkregen zou worden, als alle waterdamp, die zich bevindt in de verticale kolom vochtige lucht boven de plaats van waarneming, zou condenseren. Daarom wordt w ook wel "condenseerbaar water" genoemd, in het Engels "precipitable water vapour". Om de absorptie door waterdamp te vinden moet w met de relatieve optische massa mr worden vermenigvuldigd: mr w. De verticale verdeling van waterdamp kan worden bepaald met behulp van de radiosondeballonnen, die op een groot aantal meteorologische stations tweemaal daags worden opgelaten. Helaas zijn de vochtigheidsmetingen hiervan niet zo betrouwbaar en zijn ze vrijwel niet statistisch bewerkt, zodat men zijn toevlucht neemt tot een praktijkformule voor de berekening van w. Atwater en Ball (1976) hebben voor Amerikaanse stations gevonden dat de verschillen in de uitkomst bij het gebruik van waterdampgegevens uit radiosondeoplatingen of bij gebruik van een empirische formule niet meer dan 1% bedragen. Verder merken Davies et al. (1975) op dat de stralingsmodellen niet erg gevoelig zijn voor w. Men kan daarom de volgende uitdrukking voor w gebruiken w = 0,17e [cm] of [g cm" 2 ] (2.29) waarbij e de waterdampdruk aan het aardoppervlak in mbar [hPa]. Ter oriëntatie worden in tabel 2.2 de over Nederland gemiddelde maandgegevens van de waterdampdruk en de daaruit afgeleide waarden van w gegeven. 34
Page 1 and 2: Koninklijk Nederlands Meteorologisc
Page 3 and 4: CIP-GEGEVENS KONINKLIJKE BIBLIOTHEE
Page 5 and 6: 5 Runlengten - 69 Directe en diffus
Page 7 and 8: 1 INLEIDING Bij gesprekken over het
Page 9 and 10: zonneschijn (uren) normalen 1951-19
Page 11 and 12: Meetresultaten komen in hoofdstuk 4
Page 13 and 14: De elektromagnetische golven worden
Page 15 and 16: itralingsenergie emitteren als abso
Page 17 and 18: waarbij ex de spectrale emissiefact
Page 19 and 20: de wisselwerking tussen licht en ma
Page 21 and 22: I n Figuur 2.7 Verzwakking van een
Page 23 and 24: 26 Figuur 2.8 Rayleigh- en Mie-vers
Page 25 and 26: in het algemeen gekromd. De dichthe
Page 27 and 28: extinctiecoëfficiënt van de werke
Page 29: 60- N 40- 20- rj M tl -hn Mm II IPM
Page 33 and 34: de luchtdruk (b.v. op grote hoogte)
Page 35 and 36: In figuur 2.12 zijn enige voorbeeld
Page 37 and 38: 2.5 Inkomende langgolvige straling
Page 39 and 40: Pyrheliometers kunnen worden ingede
Page 41 and 42: principe in de orde van grootte van
Page 43 and 44: kortgolvige straling te reflecteren
Page 45 and 46: Figuur 3.6 Schema van de SONI-zonne
Page 47 and 48: Kipp en Zonen. Aanvankelijk met het
Page 49 and 50: Tabel 3.2 Overzicht van de zonnesch
Page 51 and 52: JUN I 17,74 I 17,91 II 17,26 JUL I
Page 53 and 54: zijn gegeven de, over 1961 t/m 1980
Page 55 and 56: uren 2000 1900 H 1800- 1700- 1600-
Page 57 and 58: EELDE uurvak jan feb mrt apr mei 4
Page 59 and 60: Tabel 4.5 Percentielen van etmaalso
Page 61 and 62: drempel MJnr 2 14 16 18 20 22 24 26
Page 63 and 64: Tabel 4.8 Gemiddeld aantal uren per
Page 65 and 66: uurvak 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 1
Page 67 and 68: drempelwaarde jan feb mrt apr mei j
Page 69 and 70: OKT I II III NOV I DEC JAN FEB MRT
Page 71 and 72: overeen met de waarden 20,61 MJ nr
Page 73 and 74: EELDE uurvak jan feb nut apr mei ju
Page 75 and 76: DE KOOY uurvak jan feb mrt apr mei
Page 77 and 78: voor de overige vier stations in Wn
Page 79 and 80: de meetgegevens aantonen. Voor dit
Page 81 and 82:
JAN FEB MRT APR MEI JUN JUL AUG SEP
Page 83 and 84:
ZUID-LIMBURG AMSTERDAM BERN STELLEN
Page 85 and 86:
In het winterhalfjaar is een maxima
Page 87 and 88:
1.0 —| 1,0- 0,5 ~i o.o- 4 lU/Go)B
Page 89 and 90:
. 20 mei 1989 Ook dit was een onbew
Page 91 and 92:
d. 6 maart 1989 Dit was een zonnige
Page 93 and 94:
5 MODELLEN, SCHUINE VLAKKEN EN SPEC
Page 95 and 96:
E 7cr 2 E =E AQ= a „ z (5.1) waar
Page 97 and 98:
JAN FEB MRT APR MRT JUN JUL AUG SEP
Page 99 and 100:
Hierin is a een constante, die verb
Page 101 and 102:
D/G = 1,0045 + 0,04349 G/Go - 3,522
Page 103 and 104:
- D, de diffuse straling D en de gl
Page 105 and 106:
— cos (6-B) cos 8 sin co' + -^rrC
Page 107 and 108:
G(y) = 0,408 - 0,323 y' + 0,384 y'
Page 109 and 110:
Hay en McKay (1988) concluderen in
Page 111 and 112:
was gemonteerd gaf de resultaten va
Page 113 and 114:
30-8 11,62 4,32 6,92 0,38 8,30 2,51
Page 115 and 116:
Vlissingen. Ze zijn daarbij uitgega
Page 117 and 118:
in de atmosfeer beter verstrooid da
Page 119 and 120:
Twee monochromatische lichtbronnen
Page 121 and 122:
6 APPENDICES 6.1 Berekening van de
Page 123 and 124:
gemiddelde afstand Zon-Aarde die 14
Page 125 and 126:
gebeurt midden op de dag, waarvoor
Page 127 and 128:
wordt echter niet bij zonneënergie
Page 129 and 130:
Van azimut \\f en hoogte y naar uur
Page 131 and 132:
Deze waarden kunnen ook worden gevo
Page 133 and 134:
duurt 24 uur, dus per graad 24 /360
Page 135 and 136:
De waarde van e verloopt in het jaa
Page 137 and 138:
Tabel 6.4 Tijden van zonsopkomst en
Page 139 and 140:
Met algemeen geldende relaties 1 kJ
Page 141 and 142:
Emittantie, radiant exitance, spezi
Page 143 and 144:
In 1913 stelde dr. C.G. Abbott van
Page 145 and 146:
A e e c Tl e e X X n' v>" V K n p p
Page 147 and 148:
In chapter 4 the results are given
Page 149 and 150:
LITERATUUR 1. Inleiding Een element
Page 151 and 152:
air mass. Arch. Met. Geoph. Biokl.
Page 153 and 154:
condities (ISSO, 1986), waarin een
Page 155 and 156:
T.R.-642-1013. Solar Energy Researc
Page 157 and 158:
Jong, J.B.R.M. de (1980). Een karak
Page 159 and 160:
formules voor de berekening van zon
Page 161 and 162:
A TREFWOOR Absolute schaal 147 abso
Page 163 and 164:
p parallelcirkel 127-128 perihelium
show all

Zonnestraling in Nederland - Knmi

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?