Zonnestraling in Nederland - Knmi

dlx = -kxplxdx (2.10)
-k, ps
De spectrale volume-absorptiecoëfficiënt ax kan gevonden worden in boeken over straling.
Deze gegevens zijn belangrijk voor de keuze van spectraal-selectieve lagen voor
zonneënergie-toepassingen (Agnihotri and Gupta, 1981). Iqbal (1983) geeft uitgebreide
tabellen van \ voor ozon, waterdamp en de andere gassen gezamenlijk. Vanwege de ruimte
beperken we ons in paragraaf 2.4.1 tot enkele voorbeelden.
Verstrooiing
Voor de verstrooiing van zonnestraling kunnen we formules analoog aan de
absorptieformules opschrijven. Door verstrooiing verzwakt de oorspronkelijke bundel:
dlx = -cxplxdx (2.12)
waarbij
ox de monochromatische of spectrale massa-verstrooiingscoëfficiënt voor de golflengte X
[irfkg- 1 ];
p de dichtheid van het verstrooiende medium [kg m 3 ].
Verder kan een volume-verstrooiingscoëfficiënt Px worden gedefinieerd als (^ = GX p met
dimensie [rrr 1 ] waardoor:
dl^-ty^dx (2.13)
"P)L X
J x = Vo e (Z14 >
De verstrooiing aan bolvormige deeltjes met een straal r, die kleiner is dan 0,1 X, kan
worden beschreven met de theorie van Rayleigh n \ Dit geldt b.v. voor luchtmoleculen. De
volume-verstrooiingscoëfficiënt in de richting 0 is dan:
2 2
( ,V
7t I n -11 r \
P (6)= V * ; [l+cos 2 -..-, . v j (2-15)
9j
waarbij
nx de brekingsindex voor lucht bij golflengte X
N het aantal deeltjes per m 3
Formule 2.15 is weergegeven in figuur 2.8a. Hierin zien we dat maximale verstrooiing
plaatsvindt in voorwaartse richting (0 = 0°) en achterwaartse richting (0 = 180°) en de helft
van deze maxima loodrecht op de voortplantingsrichting (0 = 90° of 270°).
]) LordRayleigh = John William Strutt, Engels natuurkundige, 1842-1919
25