Zonnestraling in Nederland - Knmi

Landsberg, H.E. (1981). The urban climate. Internat. Geophysics Series 28.
Academie Press, London, 53-59.
Lund, H. (1985). Test reference years TRY, Weather data sets for computer
simulations of solar energy systems and energy consumption in buildings. Publication
EUR no 9765. Commission of the European Communities, Directorate
General XII for Science, Research and Development.
Slob, W.H. (1989). Klimaat-onderzoek Westland ten behoeve van kustuitbreiding.
KNMI-publikatie nr. 175, De Bilt.
Slob, W.H. en Monna, W.A.A. (1991). Bepaling van directe en diffuse straling en
van zonneschijnduur uit 10-minuutwaarden van de globale straling. KNMI
Technische Rapporten T.R.-136, De Bilt.
Swinbank, W.C. (1963). Long-wave radiation from clear skies. Quart. J. Roy.
Meteor. Soc. 89, 339-348.
Thijs, R.V.L.M. (1979). Klimaatgegevens voor bouwkundigen. Vakgroep FAGO,
Afdeling der bouwkunde, Techn. Univ., Eindhoven.
WMO (1981). Meteorological aspects of the utilization of solar radiation as an
energy source. Technical Note 172 + Annex, WMO publication no. 557. WMO.
Genève, 298 pp.
5. Modellen, schuine vlakken en spectra
Modellen voor de berekening van straling op horizontale en schuine vlakken worden
besproken in WMO (1981) en Dahlgren (1985). Een belangrijk boek over berekeningsmethoden
voor de straling op schuine vlakken is dat van Page (1986). Ook Van den Brink
(1982) bespreekt een aantal modellen voor de berekening van straling en past die toe op de
werking van een zonneboiler. Lenger (1976, 1977) behandelt naast de straling op platte
vlakken ook de berekening van straling op cilinder- en bolvormige lichamen.
Twee rapporten van de Technisch Physische Dienst TNO zijn gewijd aan de metingen van
de globale straling op twaalf verschillend georiënteerde vlakken in Cabauw (Slob et al, 1980,
Van den Brink, 1982). Van den Brink en Schoonewille (1987) hebben met het aanbevolen
model van Perez berekeningen gemaakt van de zonnestraling op verschillend georiënteerde
vlakken in Nederland. Voor de berekening van de maximale koellast van gebouwen bestaat
een publikatie van de ISSO (1976) waarin gegevens van de irradiantie op het horizontale vlak
en acht verticale vlakken bij helder weer en minimale turbiditeit zijn gegeven. Voor
bouwkundigen, die naast gegevens ook inzicht willen verkrijgen in het klimaat van een stad,
is het boek van Oke (1987) zeer geschikt.
Meetresultaten van de spectrale verdeling van de globale straling in België worden
besproken in IRM (1981) en in Burtin et al (1981). Bird and Hulstrom (1981) geven
resultaten uit de Verenigde Staten.
Een interessant verschijnsel, dat in dit boek niet ter sprake komt, is de polarisatie van licht.
Hiervoor wordt de lezer verwezen naar Können (1985) en Minnaert (1968).
Angström, A. (1924). Solar and terrestrial radiation. Quart. J. Roy. Met. Soc. 50,
121-125.
Angström, A. (1925). On radiation and climate. Geografiska Annaler, 7, 122-142.
Angström, A. (1956). On the computation of global radiation from records of
sunshine. Arkiv. f. Geofysik, 2, 471-479.
The Astronomical Ephemeris for the year 19..., Her Majesty's Stationery Office,
London.
Bird, R.E. and Hulstrom, R.L. (1981). Solar spectral measurements and modeling.
160