Zonnestraling in Nederland - Knmi
Zonnestraling in Nederland - Knmi Zonnestraling in Nederland - Knmi
to various time scales. Successively the following categories are presented: - the direct irradiance model for an hour or less; - direct irradiance models for a day or longer, according to the algorithms developed by Revfeim and Page; - diffuse irradiance models for an hour or less, with the isotropic model and the algorithms according to Hay, Gueymard and Perez as examples; - sky diffuse irradiance algorithms applicable to time integrals of a day or longer. According to the results of the IEA study and a separate test by Van den Brink (1987), the algorithm according to Perez is recommended to be used in the Netherlands to calculate diffuse radiation on inclined surfaces. Section 5.3 gives the results of two years measurements of global radiation for 11 differently inclined surfaces at Cabauw. The data are given in Table 5.2 for 24 days distributed across the year, and are displayed in Figure 5.5 for every month. Since no measurements of the spectral distribution of global radiation have been made in the Netherlands, an algorithm developed by Slob (1985) has been used to adapt spectral data collected in Ukkel (Belgium) to Netherlands' circumstances. The results are given in Table 5.5 for eight spectral bands bet ween 300 and 1000 nm. Chapter 5 concludes with section 5.5 on photometry, the luminous efficiency of the human eye and the conversion of radiation quantities in photometric quantities. Various appendices have been combined in chapter 6. The first appendix, section 6.1, treats the different coordinate systems for the position of the Sun in the sky, and gives conversion formulas as well as equations for the calculation of the Sun's declination, elevation and azimuth. Local mean, national and Standard times are introduced in appendix 6.2, with an emphasis on the history in the Netherlands. Also expressions for the equation of time and the length of the day are given. The third appendix, section 6.3, is devoted to radiometric and photometric units and their definitions, and to the various radiometric scales that are or have been in use. With a list of symbols as the fourth appendix (section 6.4) chapter 6 is completed. 153
LITERATUUR 1. Inleiding Een elementair boek over de toepassing van zonneënergie is het Zonwerkboek van McCartney (1982), dat voor Nederland is bewerkt door E. Sjoerdsma. De meteorologische en technische aspecten van zonneënergie worden behandeld in een tweedelige publikatie van de Wereld Meteorologische Organisatie (WMO, 1981). In het eerste deel wordt o.a. aandacht geschonken aan de prestaties van een zonneënergiesysteem, terwijl het tweede deel kaarten van de hele Aarde bevat waaruit de globale straling per maand kan worden afgelezen. Voor meer recente informatie over technisch en wetenschappelijk onderzoek op het gebied van zonneënergie wordt de lezer aangeraden zich te wenden tot de Nederlandse Maatschappij voor Energie en Milieu B.V. NOVEM, Utrecht. Voor allerhande informatie over zonneënergiesystemen, leveranciers en dergelijke kan men terecht bij de branchevereniging Holland Solar, Utrecht. Verder is een nuttig adres de Nederlandse afdeling van de International Solar Energy Society, ISES Nederland. Boer, H.J. de (1959). Normalen van de dekadesommen van de globale straling gemeten te De Bilt volgens de Internationale Pyrheliometerschaal 1956. KNMIverslagen V-47, De Bilt. Braak, C. (1937). Het klimaat van Nederland. F Zonneschijn en Bewolking. KNMI Meded. en Verhand. 40, Rijksuitgeverij, 's-Gravenhage. Fröhlich, C. (1988). Variability of the solar "constant". In: H. Wanner and U. Siegenthaler (eds) Long and short term variability of climate. Lecture notes in Earth Sciences 16, Springer-Verlag, Berlin, pp. 6-17. Fröhlich, C. and London, J. (edit.) (1986). Revised instruction manual on radiation instruments and measurements. WCRP Publ. Series No. 7. WMO Technical Document 149, World Meteorological Organization, Genève. KNMI (1972). Klimaatatlas van Nederland. Staatsuitgeverij, 's-Gravenhage. Levert, C. (1957). Seizoennormalen 1911-1950 van de procentuele zonneschijnduur (2e verb. druk, uitg. 1951). KNMI-Verslagen V-20, De Bilt. McCartney, K. (1982). Zonwerkboek. Voor Nederland bewerkt door E. Sjoerdsma. Ekologische uitgeverij, Amsterdam, 352 pp. Palz, W. (edit.) (1984). European Solar Radiation Atlas Vol. 1 and 2. Comm. of the Europ. Communities, Brussel; Verlag TÜV Rheinland GmbH, Keulen. WMO (1981). Meteorological aspects of the utilization of solar radiation as an energy source. Technical Note 172 + Annex, WMO publication no 557, WMO, Genève, 298 pp. 155
- Page 97 and 98: JAN FEB MRT APR MRT JUN JUL AUG SEP
- Page 99 and 100: Hierin is a een constante, die verb
- Page 101 and 102: D/G = 1,0045 + 0,04349 G/Go - 3,522
- Page 103 and 104: - D, de diffuse straling D en de gl
- Page 105 and 106: — cos (6-B) cos 8 sin co' + -^rrC
- Page 107 and 108: G(y) = 0,408 - 0,323 y' + 0,384 y'
- Page 109 and 110: Hay en McKay (1988) concluderen in
- Page 111 and 112: was gemonteerd gaf de resultaten va
- Page 113 and 114: 30-8 11,62 4,32 6,92 0,38 8,30 2,51
- Page 115 and 116: Vlissingen. Ze zijn daarbij uitgega
- Page 117 and 118: in de atmosfeer beter verstrooid da
- Page 119 and 120: Twee monochromatische lichtbronnen
- Page 121 and 122: 6 APPENDICES 6.1 Berekening van de
- Page 123 and 124: gemiddelde afstand Zon-Aarde die 14
- Page 125 and 126: gebeurt midden op de dag, waarvoor
- Page 127 and 128: wordt echter niet bij zonneënergie
- Page 129 and 130: Van azimut \\f en hoogte y naar uur
- Page 131 and 132: Deze waarden kunnen ook worden gevo
- Page 133 and 134: duurt 24 uur, dus per graad 24 /360
- Page 135 and 136: De waarde van e verloopt in het jaa
- Page 137 and 138: Tabel 6.4 Tijden van zonsopkomst en
- Page 139 and 140: Met algemeen geldende relaties 1 kJ
- Page 141 and 142: Emittantie, radiant exitance, spezi
- Page 143 and 144: In 1913 stelde dr. C.G. Abbott van
- Page 145 and 146: A e e c Tl e e X X n' v>" V K n p p
- Page 147: In chapter 4 the results are given
- Page 151 and 152: air mass. Arch. Met. Geoph. Biokl.
- Page 153 and 154: condities (ISSO, 1986), waarin een
- Page 155 and 156: T.R.-642-1013. Solar Energy Researc
- Page 157 and 158: Jong, J.B.R.M. de (1980). Een karak
- Page 159 and 160: formules voor de berekening van zon
- Page 161 and 162: A TREFWOOR Absolute schaal 147 abso
- Page 163 and 164: p parallelcirkel 127-128 perihelium
LITERATUUR<br />
1. Inleid<strong>in</strong>g<br />
Een elementair boek over de toepass<strong>in</strong>g van zonneënergie is het Zonwerkboek van<br />
McCartney (1982), dat voor <strong>Nederland</strong> is bewerkt door E. Sjoerdsma. De meteorologische en<br />
technische aspecten van zonneënergie worden behandeld <strong>in</strong> een tweedelige publikatie van de<br />
Wereld Meteorologische Organisatie (WMO, 1981). In het eerste deel wordt o.a. aandacht<br />
geschonken aan de prestaties van een zonneënergiesysteem, terwijl het tweede deel kaarten<br />
van de hele Aarde bevat waaruit de globale stral<strong>in</strong>g per maand kan worden afgelezen.<br />
Voor meer recente <strong>in</strong>formatie over technisch en wetenschappelijk onderzoek op het gebied<br />
van zonneënergie wordt de lezer aangeraden zich te wenden tot de <strong>Nederland</strong>se Maatschappij<br />
voor Energie en Milieu B.V. NOVEM, Utrecht. Voor allerhande <strong>in</strong>formatie over<br />
zonneënergiesystemen, leveranciers en dergelijke kan men terecht bij de brancheverenig<strong>in</strong>g<br />
Holland Solar, Utrecht. Verder is een nuttig adres de <strong>Nederland</strong>se afdel<strong>in</strong>g van de International<br />
Solar Energy Society, ISES <strong>Nederland</strong>.<br />
Boer, H.J. de (1959). Normalen van de dekadesommen van de globale stral<strong>in</strong>g<br />
gemeten te De Bilt volgens de Internationale Pyrheliometerschaal 1956. KNMIverslagen<br />
V-47, De Bilt.<br />
Braak, C. (1937). Het klimaat van <strong>Nederland</strong>. F Zonneschijn en Bewolk<strong>in</strong>g.<br />
KNMI Meded. en Verhand. 40, Rijksuitgeverij, 's-Gravenhage.<br />
Fröhlich, C. (1988). Variability of the solar "constant". In: H. Wanner and U.<br />
Siegenthaler (eds) Long and short term variability of climate. Lecture notes <strong>in</strong><br />
Earth Sciences 16, Spr<strong>in</strong>ger-Verlag, Berl<strong>in</strong>, pp. 6-17.<br />
Fröhlich, C. and London, J. (edit.) (1986). Revised <strong>in</strong>struction manual on radiation<br />
<strong>in</strong>struments and measurements. WCRP Publ. Series No. 7. WMO Technical<br />
Document 149, World Meteorological Organization, Genève.<br />
KNMI (1972). Klimaatatlas van <strong>Nederland</strong>. Staatsuitgeverij, 's-Gravenhage.<br />
Levert, C. (1957). Seizoennormalen 1911-1950 van de procentuele zonneschijnduur<br />
(2e verb. druk, uitg. 1951). KNMI-Verslagen V-20, De Bilt.<br />
McCartney, K. (1982). Zonwerkboek. Voor <strong>Nederland</strong> bewerkt door E.<br />
Sjoerdsma. Ekologische uitgeverij, Amsterdam, 352 pp.<br />
Palz, W. (edit.) (1984). European Solar Radiation Atlas Vol. 1 and 2. Comm. of<br />
the Europ. Communities, Brussel; Verlag TÜV Rhe<strong>in</strong>land GmbH, Keulen.<br />
WMO (1981). Meteorological aspects of the utilization of solar radiation as an<br />
energy source. Technical Note 172 + Annex, WMO publication no 557, WMO,<br />
Genève, 298 pp.<br />
155
Change language