Zonnestraling in Nederland - Knmi

Meetresultaten komen in hoofdstuk 4 aan de orde en wel achtereenvolgens die van de
globale straling, de directe en diffuse straling, van de inkomende langgolvige straling en van
de zonneschijnduur. Daarna wordt aandacht besteed aan de ruimtelijke verdeling van de
globale straling op een schaal van enkele kilometers. Om de lezer inzicht te geven hoe de
globale, directe en diffuse straling in de loop van een dag kunnen veranderen worden tenslotte
enkele voorbeelden gegeven van registraties op een aantal kenmerkende dagen.
Hoofdstuk 5 is eerst gewijd aan wiskundige modellen met hun formules voor de berekening
van de straling op het horizontale vlak en op schuine vlakken. Vervolgens worden de
resultaten van stralingsmetingen en -berekeningen op het schuine vlak behandeld. Het
hoofdstuk eindigt met een bespreking van de spectrale verdeling van de globale straling, met
als speciale toepassing het zichtbare gebied of het daglicht.
In hoofdstuk 6 is een aantal appendices bij elkaar gebracht. In 6.1 gaat het om de berekening
van de plaats van de Zon aan de hemelkoepel, die van belang is als men de modellen uit
hoofdstuk 5 wil toepassen. In de tweede appendix komt de tijdrekening ter sprake met begrippen
als Universal Time, Midden Europese Tijd, tijdvereffening, e.d. De derde appendix (6.3)
geeft de eenheden en definities van stralings- en daglichtgrootheden en een overzicht van
internationaal vastgestelde zonnestralingsschalen. In de laatste appendix (6.4) vindt men een
lijst van gebruikte symbolen.
In de literatuurlijst zijn de verwijzingen uit het boek opgenomen per hoofdstuk alfabetisch
volgens auteursnaam. Verder wordt er per hoofdstuk aanvullende literatuur vermeld voor
degenen die dieper op een onderwerp willen ingaan.
We besluiten hiermee de inleiding over zonneënergie en de indeling van het boek. Lezers
die alleen geïnteresseerd zijn in de meetresultaten van zonnestraling kunnen direct doorgaan
naar hoofdstuk 4 en volgende.
13