Zonnestraling in Nederland - Knmi

- D, de diffuse straling D en de globale straling G, dus
G =B +D =f.(G-D) + fnD + f pG (5.25)
s s s I
v /
D g
r 7
waarbij
de onderindex s aangeeft dat het om het schuine vlak gaat,
fj de omrekeningsfactor voor de directe straling,
f de omrekeningsfactor voor de diffuse straling,
f een factor voor de bijdrage van de reflectie aan het aardoppervlak en omliggende
gebouwen,
p het albedo van het aardoppervlak en omliggende gebouwen (zie tabel 2.3).
We gaan nu achtereenvolgens de directe straling (5.2.1), de diffuse straling (5.2.2), de
globale straling (5.2.3) en de totale straling (5.2.4) op schuine vlakken beschouwen, zowel
voor uursommen als voor langere integratietijden.
5.2.1 De directe straling op een schuin vlak
Voor korte tijdsintervallen, zoals een uur of minder, is de berekening van de directe straling
op een schuin vlak slechts een kwestie van geometrie.
De directe straling op een schuin vlak is:
Bs = lcos0 (5.26)
waarbij
I de directe straling uit de richting van de Zon,
6 de invalshoek, dus de hoek tussen de normaal (loodlijn) op het schuine vlak en de
richting van de Zon.
Het gaat er nu om 6 uit te drukken in bekende grootheden. Daartoe beschouwen we figuur
5.3. Hierin is P de helling van het vlak en dus ook de hoek tussen de normaal op het vlak en
de verticaal. \\f is het azimut van de Zon en £ de zenithoek van de Zon, oc is het azimut van de
projectie van de normaal op het aardoppervlak.
Figuur 5.3 Positie van de Zon (L) ten opzichte van een schuin vlak met heil in gs hoek /3. Zie voorverdere
verklaring de tekst
107