Zonnestraling in Nederland - Knmi

zonloze dag. Deze methode wordt door Frantzen en Raaff (1982) toegepast. Hun resultaten
voor Nederland zijn voor daggemiddelden
G = a + a, S/S , indien S/S > 0
o i o ' o
G = Gc , indien S = 0 (5.17)
waarin a = 70,2+ 51,4 sin (101-84,95°) Wnr 2
a° = 141,4 + 105,9 sin (101 - 83,10°) Wnv 2
Gc = 45,2+ 33,9 sin (101-84,12°) Wnv 2
t = decadenummer 1-10 jan.: 1 21 dec. - 31 dec: 36
De standaardfout in deze relatie ligt tussen 6 Wnv 2 in de winter en 21 Wnr 2 in de zomer.
Een bijzondere klasse vormen de modellen die de globale straling bij een wolkeloze lucht
Gonb koppelen aan de zonshoogte y. De algemene vergelijking is:
-2
G onb = V sin Y ( a + b sin Y) [ Wm ] »
waarin I' = de zonneconstante
o
a, b= empirische constanten.
De term tussen haken geeft de fractie van de directe straling, die door de atmosfeer wordt
doorgelaten (Collier en Lockwood, 1974). Lumb (1964) geeft als resultaat van metingen op
weerschepen op de Atlantische Oceaan a de waarde 0,597 en b 0,196, gebaseerd op een
zonneconstante Io' = 1380 Wnv 2 . Collier en Lockwood (1974) vonden voor Groot Brittannië a
= 0,364 en b = 0,277.
Tenslotte geven we nog een formule van Dogniaux en Lemoine (1978), waarin naast de
relatieve zonneschijnduur ook de dag van het jaar d voorkomt:
-^— =1,10000 -I— 0,35900|^-| +0,25900
G , S
onb o $ • *
0,03530-|—0,00997 l-|-j - 0,02119 | cos T|d (5.18)
o \ °
waarin r\ = 2TC/366 en d = het nummer van de dag, waarbij 1 januari = 1.
De vierde en laatste categorie modellen zijn de Liu- Jordan-modellen die de gemeten
globale straling G splitsen in een diffuse en directe component.
Wanneer alleen de globale straling G is gemeten, is het nodig om correlatievergelijkingen te
gebruiken om de diffuse component, D, en daarmee ook de directe straling, B = G-D, uit de
globale straling.te bepalen. Deze correlatievergelijkingen kunnen als parameter hebben: de
relatieve zonneschijnduur S/So, de bewolkingsgraad N, een turbiditeitscoëfficiënt, de straling
aan de rand van de atmosfeer Go of de globale straling bij onbewolkte lucht Gonb.
Liu en Jordan (1960) waren de eersten die met waarnemingen van dagelijkse diffuse en
globale straling in Blue Hill (Mass., Ver. Staten) een eenvoudige statistische relatie vonden
tussen de diffuse fractie van de totale straling, D/G, en de fractie van de extraterrestrische
straling die de grond bereikt, G/Go. Daar Liu en Jordan hun relatie alleen in grafische vorm
presenteerden heeft Klein een veelterm door hun gegevens aangepast. Deze functie wordt,
met de onderste limiet van Liu en Jordan, gegeven voor dagsommen als:
104