Directie Toezicht Energie - Gemeente Haaksbergen

Onderzoek Stroomstoring Haaksbergen februari 2006
3.4.2 Conclusies en aanbevelingen met betrekking tot de 24-uurs garantie
1. Het risicobewustzijn onder burgers, bedrijven, instellingen en openbare diensten ten aanzien van een onderbreking in
de stroomvoorziening is klein. Dit heeft tot gevolg dat het maatschappelijke effect van een stroomonderbreking erg
groot kan zijn.
2. Een technische garantie dat de stroomlevering bij elke onderbreking binnen 24 uur wordt hervat is redelijkerwijs niet te
geven. Om in elke situatie binnen 24 uur de elektriciteitsvoorziening te herstellen zijn zeer grote investeringen,
logistieke inspanningen en technische aanpassingen nodig, die tot aanzienlijke verhogingen van de tarieven zullen
leiden. Een 24-uursgarantie wordt derhalve niet geadviseerd. Van de netbeheerder mag wel worden verwacht dat hij –
bijzondere situaties daargelaten – altijd binnen een nader vast te stellen maximum tijd de elektriciteitsvoorziening
herstelt. Het wordt geadviseerd deze maximum hersteltijd vast te leggen, bijvoorbeeld in de technische voorwaarden.
Omdat het maximum mede afhankelijk is van de mogelijkheden die de netbeheerder heeft om (nood)voorzieningen te
treffen wordt geadviseerd dit maximum te laten afhangen van de omvang van de onderbreking of het aantal getroffen
afnemers.
3. Om te bevorderen dat de netbeheerders voldoende prikkels hebben om stroomonderbrekingen snel en efficiënt op te
lossen zal de huidige compensatieregeling zoals opgenomen in de technische voorwaarden (een ‘gegarandeerde
standaard’) verder worden uitgebreid 9 . De compensatiebetalingen zullen zo worden aangepast dat deze toenemen met
de duur van de onderbreking tot de bovengenoemde maximum hersteltijd
4. Aanbevolen wordt om de bestaande en voorgestelde instrumenten voor handhaving en financiële prikkels zo op elkaar
af te stemmen dat recht wordt gedaan aan zowel het individuele belang van de afnemer als aan het algemeen belang
van een betrouwbare en doelmatige elektriciteitsvoorziening.
3.5 BEHEER EN INZET VAN NOODSTROOMAGGREGATEN
Deze sectie richt zich op de beschikbaarheid, het beheer en de inzet van noodstroomaggregaten. Er is onderzocht wat de
totale capaciteit is van de noodstroomaggregaten in ons land die door de netbeheerders kunnen worden ingezet. Tevens is
de besluitvorming bij Essent Netwerk over de inzet van noodstroomaggregaten onderzocht.
3.5.1 Beschikbaarheid van noodstroomaggregaten in Nederland
Volgens een recent onderzoek10 bedraagt de totale opgestelde capaciteit aan noodstroomaggregaten in Nederland circa 700
MW. Dit is het vermogen dat gebruikers hebben geplaatst om in geval van stroomuitval (delen van) het bedrijfsproces te
kunnen continueren. Het betreft hier voornamelijk vast opgestelde noodstroomaggregaten die niet snel op andere locaties
kunnen worden ingezet. Noodstroomaggregaten worden vooral veel toegepast bij financiële instellingen (ten behoeve van
bijvoorbeeld de beurshandel en het betalingsverkeer), telecommunicatiebedrijven (ten behoeve van het beschikbaar houden
van telecommunicatie bij stroomonderbrekingen) en bij gezondheidszorginstellingen (ten behoeve van patiëntenzorg,
speciaal daar waar patiënten sterk afhankelijk zijn van medische apparatuur). Daarnaast staan soms bij zakelijke
dienstverleners, de overheid en luchthavens noodstroomvoorzieningen opgesteld.
De totale beschikbare capaciteit van mobiele noodstroomaggregaten in Nederland is beperkt in omvang. Volgens een
inventarisatie door de netbeheerders bedraagt deze maximaal 150 MW. Een capaciteit van 100 MW komt overeen met de
vermogensbehoefte van een middelgrote stad in Nederland. Bij meerdere, gelijktijdige grote stroomonderbrekingen in
Nederland is de totale capaciteit aan mobiele noodstroomaggregaten niet toereikend om in de totale behoefte te voorzien.
9 De gezamenlijke netbeheerders hebben toegezegd binnen enkele weken hun voorstel tot wijziging van de compensatieregeling bij de Raad van Bestuur
van de Nederlandse Mededingingsautoriteit in te dienen.
10 Deloitte, “Benutting vraagrespons in de geliberaliseerde elektriciteitsmarkt”, Deloitte Mangement & ICT Consultants B.V., Amstelveen, mei 2004.
Directie Toezicht Energie (DTe) 22