Directie Toezicht Energie - Gemeente Haaksbergen

Onderzoek Stroomstoring Haaksbergen februari 2006
transport van elektriciteit verzekerd is, ook indien zich een enkelvoudige storing voordoet. Het netontwerp in Haaksbergen
voldoet aan dit criterium.
3.2.1 Huidige toepassing van het N–1 criterium
Om een ongestoorde levering van elektriciteit aan eindafnemers te waarborgen moet het elektriciteitsnetwerk zorgvuldig zijn
ontworpen. In de praktijk zullen componenten van het netwerk (bijvoorbeeld circuits of transformatoren) defect kunnen raken.
Het netwerk moet dan zodanig zijn ontworpen dat het effect hiervan voor de elektriciteitvoorziening bij consumenten en
zakelijke afnemers minimaal is.
Internationaal is het N–1 criterium een algemeen geaccepteerde plannings- en bedrijfsvoeringsstandaard. De algemene
definitie van het N–1 criterium is:
‘Een net voldoet aan het N–1 criterium als het falen van een willekeurig netelement zonder ontoelaatbare
beperking van zijn functie wordt doorstaan’
De manier waarop het N–1 criterium wordt toegepast, hangt vooral af van de interpretatie van de volgende drie parameters:
– de systeemtoestand die als basis voor de uitvalanalyse dient (bijvoorbeeld: moet het systeem ook aan het N–1 criterium
voldoen als een netelement in onderhoud is?),
– het bedrijfsmiddel dat mag uitvallen (vaak mag een willekeurig circuit of transformator uitvallen, maar wordt geen
rekening gehouden met het instorten van masten of de uitval van railsystemen in hoogspanningsstations of de uitval
van het gehele station),
– wat is een ‘ontoelaatbare beperking van de functie’? (anders geformuleerd: is een korte onderbreking of een tijdelijke
overbelasting van de bedrijfsmiddelen ontoelaatbaar?).
Voor de beoordeling van een ‘ontoelaatbare beperking’ van de functie wordt in de praktijk vaak de zogenaamde ‘Zollenkopfformule’
gebruikt. Deze legt een relatie tussen toelaatbare ‘storingen’ in het systeem (bijvoorbeeld een stroomonderbreking)
en het elektrisch vermogen van de afnemers die zijn getroffen door de onderbreking. In het algemeen geldt dat hoe groter
het vermogen dat door een stroomonderbreking getroffen is, hoe korter de toelaatbare duur van de onderbreking is (zie tabel
3.1)
Netten Toelaatbare stroomonderbreking
Koppelnet Niet of slechts gedurende seconden
Hoogspanningsnetten Gedurende minuten (herstel met geautomatiseerde
omschakeling)
Middenspanningsnetten Gedurende enkele uren (herstel met handmatige
omschakeling)
Laagspanningsnetten Gedurende meerdere uren (herstel meestal na reparaties of
via noodvoorzieningen)
Tabel 3.1. Algemene relatie tussen het vermogen van een stroomonderbreking en de toelaatbare duur van de onderbreking
Het N–1 criterium wordt in het algemeen alleen op netten met een transportfunctie toegepast. Dit betreft normaliter netten
met een spanningsniveau van 110 kV en hoger.
Ook houdt het N–1 criterium vaak alleen rekening met de ongeplande uitval van een netelement. De ongeplande uitval van
twee bedrijfsmiddelen, ook als die door eenzelfde gebeurtenis worden veroorzaakt – de zogenaamde ‘common cause’
storing – valt dan buiten het N–1 criterium.
Directie Toezicht Energie (DTe) 12