8 Focusing en de experiëntiële aspecten van psychotherapie

616 Literatuur
Leijssen, M., & Adriaensen, H. (2003). Echtheid in cliëntgerichte therapie, geïllustreerd bij een cliënt
met een persoonlijkheidsstoornis. Tijdschrift voor Psychotherapie, 29, 25-51.
Leijssen, M., & Roelens, L. (1988). Herstel van contact-functies bij zwaar gestoorde patiënten door mid-
del van Prouty’s Pre-Therapie. Tijdschrift Klinische Psychologie, 18, 21-34.
Leijssen, M., & Stinckens, N. (2006). Cliëntgerichte psychotherapie. In W. Vandereycken, C.A.L. Hoog-
duin, & P.M.G. Emmelkamp (Red.), Handboek psychopathologie. Deel 2. Klinische praktijk (3 de druk,
pp. 133-147). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
Leijssen, S. (2000). Zorg die als muziek in je oren klinkt. Muziektherapie bij dementerende oudere
mensen. Praktijkboek kwaliteitszorg (VVSG), Praktijkvoorbeeld 12, december.
Lehmann, B. (1984). Enkele gedachten over afstand en nabijheid in psychotherapie. In G. Lietaer, Ph.H.
van Praag, & J.C.A.G. Swildens (Red.), Client-centered psychotherapie in beweging (pp. 177-187). Leuven/Amersfoort:
Acco.
Levin, D.M., & Gendlin, E.T. (Red.). (1997). Language beyond Postmodernism: Saying and thinking in
Gendlin’s philosophy. Evanston, IL: Northwestern University Press.
Levitt, B.E. (Red.). (2005). Embracing non-directivity. Reassessing person-centered theory and practice in
the 21st century. Ross-on-Wye, UK: PCCS Books.
Levitt, B.E. (Red.). (2008). Reflections on human potential. Bridging the person-centred approach and
positive psychology. Ross-on-Wye, UK: PCCS Books.
Levitt, H.M., & Rennie, D.L. (2004). The act of narrating: Narrating activities and the intentions that
guide them. In L.E. Angus & J. McLeod (Red.) Handbook of narrative and psychotherapy: Practice,
theory and research (pp. 299-313). Thousand Oaks, CA: Sage.
Lieberman, M.A., Yalom, I.D., & Miles, M.B. (1973). Encounter groups: First facts. New York: Basic Books.
Lietaer, G. (1974). Nederlandstalige revisie van Barrett-Lennard’s Relationship Inventory: een factoranalytische
benadering van de ouder-kind relatie. Nederlands Tijdschrift voor Psychologie, 29, 191-212.
Lietaer, G. (1976). Nederlandstalige revisie van Barrett-Lennard’s Relationship Inventory voor individueel-therapeutische
relaties. Psychologica Belgica, 6, 73-94.
Lietaer, G. (1989). De werkrelatie in client-centered psychotherapie: bedenkingen bij bevindingen uit een
vragenlijstonderzoek. In H. Vertommen, G. Cluckers, & G. Lietaer (Red.), De relatie in therapie (pp. 207-
235). Leuven: Universitaire Pers Leuven.
Lietaer, G. (1990). The client-centered approach after the Wisconsin-project: A personal view on its
evolution. In G. Lietaer, J. Rombauts & R. Van Balen (Red.), Client-centered and experiential psychotherapy
in the nineties (pp. 19-45). Leuven: Leuven University Press.
Lietaer, G. (1991). Authenticiteit en onvoorwaardelijke positieve gezindheid. In H. Swildens, O. de Haas,
G. Lietaer, & R. Van Balen (Red.), Leerboek gesprekstherapie. De cliëntgerichte benadering. Utrecht:
De Tijdstroom.
Lietaer, G. (1995a). Vergelijkend proces- en effectonderzoek in de psychotherapie: een pleidooi voor
integratie? Tijdschrift voor Psychotherapie, 21, 104-206. [Ook in Tijdschrift voor Psychotherapie, 1999.
Speciaal nummer]
Lietaer, G. (1995b). Carl Rogers’ verbale interventies in ‘On anger and hurt’. Een kwantitatieve en kwalitatieve
analyse. In G. Lietaer & M. Van Kalmthout (Red.), Praktijkboek gesprekstherapie. Psychopathologie
en experiëntiële procesbevordering (pp. 69-91). Utrecht: De Tijdstroom.
Lietaer, G. (1998). From non-directive to experiential: A paradigm unfolding. In B. Thorne & E. Lambers
(Red.), Person-centred therapy: A european perspective (pp. 62-73). London: Sage.