8 Focusing en de experiëntiële aspecten van psychotherapie

598 Literatuur
Depestele, F., & Hermans, D. (1999). Blootstelling in psychotherapie. Bekeken vanuit de gedragsthe-
rapeutische en de experiëntiële (en de psychoanalytische) benadering. In R.W. Trijsburg, S. Colijn,
E.C.A. Collumbien, & G. Lietaer (Red.), Handboek integratieve psychotherapie (I 3.1, pp. 1-44). Utrecht:
De Tijdstroom.
Derkinderen, P., Knijff, E., & Meijer, S. (in druk). Praktijkboek voor Gestalttherapie en Gestaltcounseling.
Utrecht: De Tijdstroom.
Deurzen, E. van (1998). Paradox and passion in psychotherapy: An existential approach to therapy and
counselling. Chichester: Wiley.
Deurzen, E. van (2002). Existential counselling and psychotherapy in practice (2nd ed.). London: Sage.
Deutsch, H. (1926/1970). Occult processes occuring during psychoanalyses. In G. Devereaux (Red.),
Psychoanalysis and the occult (pp. 133-146). New York: International Universities Press.
Dierick, P. (2001). Cliëntbeleving van therapeutische factoren in groepspsychotherapie en groeigroepen:
onderzoek en ontwikkeling van een structuurmodel. In T.J.C. Berk, M.P. Bolten, M. elBoushy,
E. Gans, T.A.E. Hoytink & M.F. van Noort (Red.), Handboek groepspsychotherapie (Q4.1-63). Houten:
Bohn Stafleu Van Loghum.
Dierick, P. (2004). Delen met lotgenoten: Groepstherapie. In G. Pool, F. Heuvel, A.V. Ranchor, & R. Sanderman
(Red.), Handboek psychologische interventies bij chronisch-somatische aandoeningen (pp.
350-367). Assen: Van Gorcum.
Dierick, P., & Lietaer, G. (1989). Therapeutische factoren in groepstherapie en groeigroepen: een exploratorisch
onderzoek bij groepsleden en therapeuten. Psychologica Belgica, 29, 1-23.
Dierick, P., & Lietaer, G. (2002). De Groeps Therapeutische Factoren-Cliënt Vragenlijst (CTF-CV); psychometrische
en klinische karakteristieken van het structuurmodel. In T.J.C.Berk, M.P. Bolten, M.
elBoushy, E. Gans, T.A.E. Hoytink & M.F. van Noort (Red.), Handboek Groepspsychotherapie (Q6.1-60).
Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
Dierick, P., & Lietaer, G. (2003). Cliëntbeleving van therapeutische factoren in verschillende types en
oriëntaties groepstherapie: vergelijkend onderzoek. In T.J.C. Berk, M.P. Bolten, M. elBoushy, E. Gans,
T.A.E. Hoytink & M.F. van Noort (Red.), Handboek Groepspsychotherapie (Q3.1-59.). Houten: Bohn
Stafleu Van Loghum.
Dijkstra, C. (1984). Over de selectie van cliënten voor rogeriaanse therapie. Tijdschrift voor Psychotherapie,
10, 179-193.
Dijkstra, P. (1991). Het beleven. In J.C.A.G. Swildens, O. de Haas, G. Lietaer, & R. Van Balen (Red.), Leerboek
gesprekstherapie. De cliëntgerichte benadering (pp. 65-91). Utrecht: De Tijdstroom.
Dinacci, A. (1997). Ricerca sperimentale sul trattamento psicologico dei pazienti schizophrenici con la
pre-therapia di Dr. G. Prouty. Psicologia della Persona, 2(4), 32-49.
Dodds, P., Morton, I., & Prouty, G. (2004). Using pre-therapy techniques in dementia care. Journal of
Dementia Care, 12(2), 25-28.
Donker-Raijmakers, T. (1998). Beeldcommunicatie. In R. de Bruin-Beneder (Red.), Kinderpsychotherapie,
basiskennis voor de praktijk van de psychotherapie (pp. 132-154). Muiderberg: Couthinho.
Döpfner, M., & Lehmkuhl, G. (2002). Die Wirksamkeit von Kinder- und Jugendlichenpsychotherapie.
Psychologische Rundschau, 53, 184-193.
Du Plock, S. (Red.). (1997). Case studies in existential psychotherapy and counselling. Chichester: Wiley.
Duncan, B.L., & Miller, S.D. (2005). Treatment manuals do not improve outcomes. In J.C. Norcross, L.E.,
Beutler & R.F. Levant (Red.), Evidence-based practice in mental health (pp. 140-149). Washington DC:
American Psychological Association.