Prachtig Portugees profparcours - Fiets

Ronde van de algaRve
Prachtig Portugees
profparcours
De Costa Vicentina is een prachtige kust
De Volta ao Algarve em Bicicleta (Ronde van Algarve)
wordt jaarlijks in februari verreden. Nico de Boer
bezocht de profronde om het parcours te verkennen en
in kaart te brengen. Voor een heerlijke wintertraining of
om na te fietsen tijdens een zomerse zonvakantie.
Tekst en foto’s: Nico de Boer
Zon, zee en strand zijn synoniem aan de Algarve.
Net zoals overwinteren, wat hele
volksstammen daar doen. Fietsen is niet het
eerste dat bij je opkomt en toch zou dat bij
lezers van Fiets geen rare gedachte zijn. Want
Portugal wordt steeds meer een wielerland
en de profploegen hebben het milde winterklimaat
van de Algarve intussen ontdekt voor
een trainingskamp. Zo trainde de Belgische
Silence-Lottoploeg er en was ook het jongerenteam
van Rabobank er present. En met de
Volta ao Algarve (Ronde van de Algarve) heeft
men een vijfdaagse ‘voorjaarskoers’ (eigenlijk
winter, de koers wordt in februari gehouden)
van internationale allure. Het aardige
Silves was vroeger een havenstad aan de Rio Arade, die later dichtslibte
van dit soort koersen is dat je rond start en
finish de renners heel gemakkelijk kunt benaderen.
Silves
De naam Algarve is afgeleid van het Moorse
‘Al-Gharb Al Andalus’, wat zoveel betekent als
‘land ten westen van Andalusië’. De Arabieren
hebben duidelijk hun stempel gedrukt op de
provincie en zijn er van 711 tot circa 1250 gebleven.
Hoofdstad ten tijde van de Moorse
overheersing was de toenmalige havenstad
Ghelb aan de Rio Arade. Ghelb heet nu Silves
en is door het dichtslibben van de rivier al lang
geen havenstadje meer, maar wel een prima
uitgangspunt voor mijn verkenningen en het
volgen van de Ronde van de Algarve.
Ik bevind me in een landschap vol contrasten.
De steile rotswanden en de eindeloze zandstranden
zijn kenmerkend voor de verschillen
tussen de zuidkust en de zuidwestkust die
niet zo ver van Silves vandaan liggen. Meer
naar het binnenland maakt het blauw van de
oceaan plaats voor het groen en de oranjetinten
van de boomgaarden van de Barrocal, zoals
men het binnenland van de Algarve noemt.
Op deze vruchtbare grond groeien sinaasappel-,
johannesbrood-, vijgen- en amandelbomen.
In dit jaargetijde is het geel van de mimosa
overal te zien. En te ruiken.
Meer naar het noorden zijn het Monchique- en
Caldeirão-gebergte, met hun schitterende
door bloemen en struiken omgeven kurk-
eiken, een uitdaging om er te fietsen. Ook is
dit het belangrijkste strijdtoneel van de Volta
ao Algarve. Ik verblijf noordelijk van de A22,
de voornaamste autosnelweg die de Algarve
van west naar oost doorsnijdt en die voor fietsers
een belangrijke scheidslijn betekent. Ten
zuiden van deze snelweg is de Algarve name-
40 WWW.FIETS.NL 12-2008 12-2008 WWW.FIETS.NL 41
Reisinfo:
Portugees Verkeersbureau, Haagsche Bluf
63, 2511 CP Den Haag, tel. 0900 2658999,
www.visitportugal.com, www.visitalgarve.
pt, email: info@visitportugal.com
Fietswebsites: www.ciclismo-algarve.com,
http://volta.no.sapo.pt
Verblijf: Colina Hotel & Resort, www.
portugalvirtual.pt/_lodging/algarve/colina.
dos.mouros/index.html en kijk op: www.
girassolvakanties.nl
Fietshuur: Megasport (Albufeira, Loulé en
Faro), www.megasport.pt, geral@megasport.pt

Op de pols worden de belangrijke plekken in het
parcours aangegeven
Zomaar een straatje in Castro Marim
lijk volgebouwd en daardoor minder geschikt
voor fietsers. Ten noorden ervan kom je in het
nog oorspronkelijke deel van de provincie.
Met bossen, rotsen, terrasvormige akkerbouw,
stroompjes en (stuw)meren en lang vergeten
gehuchten, dorpjes en stadjes. Met versleten
keien in de smalle straatjes, witgekalkte
muren, gekartelde schoorstenen, talrijke patio’s
en dakterrassen waar fruit wordt gedroogd.
Het rijke culturele erfgoed dat de Moren,
Phoeniciërs, Carthagenen, Romeinen en
Portugezen zelf hebben achtergelaten. Gelukkig
heeft de moderne tijd wel invloed gehad
op het wegennet, dat sinds Portugal bij de EU
is aangesloten, drastisch is verbeterd. Wegen
waarover thans prima een koers kan worden
gehouden, een trainingsstage kan worden georganiseerd
en waarover ook wij als recreanten
zonder probleem kunnen fietsen. Fantastisch
zelfs. Met een grote variatie in
moeilijkheidsgraad, van relaxed heuvelachtig
tot heftig klimmen.
Op een presenteerblaadje
Vaak genoeg heb ik zelf wegen en weggetjes
moeten ontdekken om mooie trajecten te
fietsen en vervolgens te kunnen beschrijven.
Dit keer krijg ik het op een presenteerblaadje.
Want met het volgen van de profkoers kom ik
eigenlijk vanzelf over de mooiste en beste
weggetjes van de Algarve.
Hieronder beschrijf ik de etappes summier –
met enige toeristische informatie – omdat het
handig is op plaatsnaam en kilometers (tussen
haakjes) te fietsen. Je hoeft dan de kaart
alleen uit je achterzak te hoeven halen bij twijfel.
Etappe 1 start in Albufeira. Deze vissersplaats
van oorsprong groeide als badplaats in de
laatste decennia uit tot één van de belangrijkste
en drukste toeristische centra van Portugal.
Hoogzomer telt de stad dan ook een
veelvoud van haar 19.500 inwoners. Het parcours
volgt de dorpjes Ferreiras (12 km), S.
Bartelomeu de Messines (22 km), Azinhal (37
km) en krijgt bij Cortinhola (41 km) een col van
de tweede categorie (537 m hoog) om voorbij
Sítio das Équas (48 km) naar 577 m door te
stijgen. Vervolgens is Dongueno (67 km) het
doel, gevolgd door Ameixal (81 km), Cortelha
(98 km) en Barranco do Velho (101 km). Daarvandaan
gaat het bergaf via Salir (113 km),
Pena (117 km) en Benafim (121 km) naar Alto
Fica (124 km). Vanaf Ribeira de Algibre (128
km) komen we dan een colletje van de derde
categorie tegen voordat er via Loulé (145 km)
dalend koers kan worden gezet naar de finish
in Faro (165 km).
Etappe 2 vertrekt in Lagoa. Ik weet niet precies
waar de start is en fiets richting kerktoren
en door een wirwar van straatjes, waarbij wit
overheerst en verder Manuelijnse poorten,
huizen met blauw omlijste ramen, een klooster
en een fort het beeld bepalen. De route
voert al vrij snel over de N125 naar Lagos (24
km) en door naar Vila do Bispo (49 km). Daar
ga ik over de fraaie E268 langs de Costa
Vicentina naar Aljezur (83 km) met een klimmetje
van derde categorie bij Carrapateira. Ik
rij intussen op de N120 en blijf die volgen tot
even voorbij São Teotónio (111km). Daar draai
ik de richting op van het Monchique-gebergte,
om via een pittige col van derde categorie bij
Marmelete (147 km) en Casais (156 km) naar
Odiáxere (182 km) af te dalen op de finish in
Lagos aan (190 km).
Etappe 3 start helemaal aan de oostkant van
de Algarve en betekent voor mij een autorit
van een dik uur naar Vila Real de Santo António,
waar de start plaatsvindt. Ik passeer Castro
Marim en Jungueira (15 km) en ga via Azinhal
en Foz de Odeleite (28 km) langs de Rio
Guadiana, die de grens met Spanje vormt,
naar Alcoutim (43 km). Dan boven Alcoutim
langs en via Cortes Pereiras (45 km) en Pereiro
via de N124 naar Corte Serranos (96 km) om
fors stijgend naar Feitiria (111 km) door te
gaan. Daarna is het parcours een aaneenschakeling
van klimmen en dalen met drie
cols van derde categorie op rij. Bij Portela do
Barranco (141 km), Vermelhos (151 km) en bij
Corte Pinheiro (158 km). Tenslotte wordt vanaf
Pena (185 km) weer het traject van etappe 1
gevolgd tot Loulé (207 km), waar de finish is.
Tien jaar geleden fietste ik al grote delen van
dit traject. Ondanks de zware neerslag geniet
ik nu opnieuw.
Etappe 4 is een tijdrit van 34 km, die start in
Castro Marim en eindigt in Tavira. Het parcours
waarlangs de tijdrit voert is nogal saai.
Reden dat ik me beperk tot een korte beschrijving
van de start- en aankomstplaats. Castro
Marim is een vestingstadje met de sfeer van
weleer. Met op de ene heuvel de twaalfde
eeuwse burcht en op de andere heuvel het
fort Sao Sebastiau uit de zeventiende eeuw.
Feniciërs, Carthagers en Romeinen gaven de
nederzetting al vanaf de tweede eeuw voor
Christus gezicht en de ligging op een kruispunt
van wegen en aan de Rio Guadiana bevorderde
de welvaart. Tavira is ook een stadje
met een rijk verleden. Ooit de hoofdstad van
de Algarve en in de vijftiende eeuw welvarend
door de haven waar producten uit de koloniën
binnenkwamen. In 384 voor Christus werd
Tavira als Griekse kolonie gesticht, daarna
kwamen de Romeinen, die onder andere de
brug met de zeven bogen bouwden, en weer
later de Moren. Tegenwoordig is Tavira een
pittoresk stadje zonder hoogbouw. Kenmerkend
zijn de liefst 26 kerkjes op de met palmen
omringde pleintjes, de terrassen langs de
rivier en de markante vissershaven.
Etappe 5 start in Vila do Bispo en eindigt in
Portimão en voert door het Monchique-gebergte.
Het dorpje Monchique telt zo’n 10.000
inwoners en ligt op een hoogte van 330 meter.
Het is een centrum van houthandel en hand-
Uitzicht vanaf Monchique
werknijverheid. Befaamd zijn verder de gerookte
spek en de honing uit de streek, evenals
de noga. Verder dankt Monchique haar
bekendheid aan de hellende smalle straatjes,
de witte parochiekerk, de ruïnes van het zeventiende
eeuwse klooster Nossa Senhora Do
Destro en aan de geneeskrachtige bronnen.
Maar voor fietsers gaat het vooral om het
rondje rond Monchique, dat ook de finale van
de Volta ao Algarve em Bicicleta is.
Vanuit Vila do Bispo volg ik de N125 richting
Lagos om na Budens en Vale de Boi linksaf te
gaan richting Bensafrim (22 km). Hier de N120
op en voorbij Telheiro rechtsaf een klein weggetje
in naar Pincho (31 km). Daarna begint
het te klimmen als ik richting Corsino en Romeiras
(41 km) ga met een pittige col van
derde categorie (tot 400 meter hoog) vlak voor
Een babbeltje met Frank Vandenbroucke
De fiets met SRM Powermeter van Sylvain Chavanel
Marmelete (51 km). De weg naar Casais (60
km) is bekend en het rondje rond Monchique
is begonnen. Nu volg ik de bordjes Portimão
en zal via Nave (65 km) heerlijk dalen tot Porto
de Lagos (80 km). Op de rotonde houd ik richting
Silves aan om vrijwel meteen linksaf richting
Alferce te volgen. Vanaf Laranjera (90 km)
gaat het stevig omhoog met een col van derde
categorie tot Alferce (98 km). Even later nog
een bult. Tussen de kilometerpunten 104-107
wederom een klim van derde categorie. Benefátima
(120 km) is het volgende ijkpunt en
vervolgens rijd ik door naar Nave Redondo,
Chilráo en Pé do Frio (155 km). Vanaf Casais
(164 km) daal ik richting Portimão en via de
N125 wordt deze stad bereikt, waar de finish
op de weg naar het bekende strand van Praia
da Rocha (193 km) is.
Ik kan tevreden naar huis, ik heb mijn routes.
Zeker weten dat ik wielrenners en recreanten
op trainingskamp, sportieve overwinteraars
en vakantievierende fietsers hiermee een
groot plezier doe.
42 WWW.FIETS.NL 12-2008 12-2008 WWW.FIETS.NL 43