Fietsen in het turkse achterland

Fietsen in het turkse
achterland
turkish delight
Daar zit je dan door de
reisgidsen te bladeren, op
zoek naar jouw ideale
vakantiebestemming.
Want je vriendin wil lekker
zonnebaden, je kinderen
in het zwembad spelen en
je schoonouders moeten
ook wat te doen hebben.
En jij wilt een stukje fietsen.
Dan is Turkije zo gek
nog niet.
Tekst en foto’s: Rodrick de Munnik,
Annemarie Persyn
Wie denkt er niet meteen aan Turkije als je op
zoek bent naar de ideale fietsvakantie? Niemand,
waarschijnlijk. Maar onze eisen aan de
vakantiebestemming waren simpel: het moest
lekker weer zijn in het voor- of najaar, er moest
wat te doen zijn buiten het fietsen om, de omgeving
moest mooi zijn en er moest gefietst
kunnen worden, op de mountainbike of de
weg. Niet veel, geen Spartaans trainingskamp,
maar gewoon lekker ontspannen, mooi, rustig.
De belangrijkste eis was eigenlijk dat we nu
wel eens wat anders wilden dan de standaard
fietsvakantiegebieden: Alpen, Dolomieten,
Mallorca, Gran Canaria. De berichten
over Turkije maakten ons nieuwsgierig, net
als de prijzen. Voor weinig zit je er een week
onder de pannen in een all-inclusive resort,
met het strand, een leuk dorpje en allerlei
watersportfaciliteiten bij de hand. Maar waar
in Turkije moet je zijn? En kun je er een beetje
fietsen?
Google Earth is een handige uitvinding als je
op zoek bent naar de fietsmogelijkheden, zo
vonden we zelf uit. Inzoemend vanuit de satelliet
ontdekten we een netwerk van onverharde
wegen in het achterland van een
prachtig dorpje aan de kust. De wegen gingen
op en af, zo liet een andere invalshoek
ons zien, en ontsloten op die manier allerlei
onverwachte bergdorpjes. Niks voor de racefiets,
dit was terrein voor de mountainbike.
De luchtbeelden zagen er zo veelbelovend
uit dat we besloten te gaan.
Volgens ons en Google Earth was het stadje
Kemer de ideale bestemming in Turkije. Het
voormalige vissersdorpje ligt aan de voet van
een flink gebergte, op een uur van de luchthaven
van Antalya. Het zijn de uitlopers van
de Taurus, die vanaf hier tot aan Syrië een
bergketen vormen met pieken van dik 3500
meter. Zo extreem is het aan de kust bij Kemer
niet, konden we zien op ons beeld-
42 WWW.FIETS.NL 01-2008 01-2008 WWW.FIETS.NL 43
Reisinfo
Kemer ligt in het midden van de zuidkust
van Turkije en is een waar toeristenparadijs.
Net als de rest van Turkije trouwens.
Vakanties zijn goedkoop, wij betaalden voor
een week halfpension en vlucht ongeveer
€ 250,-. Ook daar is het prijspeil lager dan
hier, denk aan de helft. Vooral merkkleding
is goedkoop, maar denk eraan: het is genuine
Turkish. Nep dus, en de Turkse verkopers
draaien er gelukkig niet omheen. Invoeren
van de namaakspullen is een overtreding
van de wet! De officiële munt in Turkije is de
lira, maar je kunt er ook met euro’s betalen.
Er zijn ook pinautomaten die euro’s leveren.
Het is ongeveer vier uur vliegen naar Antalya.
Voor een enkele reis van een fiets betaalden
we € 25,- bij, maar dat wisselt per
maatschappij, zo viel ons op bij het boeken.
Check met je maatschappij.
Mountainbikes kun je in Turkije niet huren,
althans niet in een staat waarmee jij wilt
fietsen. Een barrel vind je daarentegen op
elke straathoek. Op wandelkaarten kun je je
prima oriënteren als je een route zoekt. Je
vindt ze in de gespecialiseerde boekwinkel.
Het Hollandse hotel is een trekpleister voor toeristen, niet alleen voor Nederlanders
scherm, maar al googlend lazen we dat de
bergen volgens de lokale bevolking hoog genoeg
zijn om ’s winters zo veel sneeuw te
vangen dat je er kunt skiën. Ze hebben er in
ieder geval onlangs een gondellift voor gebouwd.
Aan de andere kant van het dorp ligt de Middellandse
Zee, met een watertemperatuur
van rond de dertig graden Celsius, waarin je
heerlijk kunt zwemmen, varen en duiken.
Mooie stranden, helder blauw water, wat wil
je nog meer na een paar uur fietsen?
Nu was het nog een kwestie van het juiste
arrangement zoeken. Het dorpje zelf is gezellig
toeristisch, maar ook weer niet platvloers
en volgeplempt met grote hotels, lazen
we op de sites van de grote reisbureaus.
Er is wel een soort hotelwijk aan de grote
weg naar Antalya, waar ook het hotel is gebouwd
dat als twee druppels water op het
centrum van Amsterdam lijkt. Maar veel zin
om in die toeristenstroom die gaat voor alles
inclusief te duiken, kregen we niet van onze
speurtocht. We hebben toch geen kinderen
en ook onze schoonfamilie bleef thuis. Daarom
boekten we een klein hotel in het centrum
van het vissersstadje.
Geiten
Voor zover het voortraject. Hoe mooi is het
dan om in de praktijk te ontdekken dat alle
keuzes goed uitpakken! De eerste positieve

ervaring krijgen we al op het vliegtuig, waar
we door de onvermijdelijke vertraging in het
holst van de nacht nog worden opgewacht
door de chauffeur die ons, met onze ingepakte
mountainbikes, naar het hotel brengt.
De tweede komt de volgende dag als we
ontdekken dat Kemer een prima pleisterplaats
is en de derde ervaring komt in de
loop van de week, als we heerlijk fietsen en
genieten van de omgeving.
De eerste rit begint al vrijwel direct achter
ons hotel. Na een korte warming-up duiken
we op goed geluk het bos in, een pad op.
Het wandelpad kun je met een gerust hart
een uitdaging noemen, want heel veel passages
zijn te lastig om al fietsend te overwinnen.
Zwetend en ploeterend komen we
boven, om te ontdekken dat hier het pad eindigt
in een diepe duik in de Middellandse
Zee. Dat doen we niet; in plaats daarvan genieten
we van het prachtige uitzicht over de
Turkoise Kust.
De technische beklimming wordt op de
terugweg een lastige downhill en om de
fietsdag af te toppen, klimmen we nog eens
naar de top van dezelfde heuvel, maar dan
via een andere route. Dit onverharde pad
leidt naar de gigantische Turkse vlag die we
bovenop de kaap hebben zien staan. Geiten
maken het ons tijdens de beklimming nog
lastig, maar we komen probleemloos boven.
Hier is het uitzicht nog mooier. In de verte
Klimtijdrit naar de top van de kaap
44 WWW.FIETS.NL
zien we Antalya liggen, dat nog een uur
rijden met de auto is.
Spijkerbroek
Na dit infietsen gaan we de volgende dag
richting de echte bergen. We rijden de lange
weg Kemer uit en worden door collega-fietsers
gegroet. Ondanks dat wij in strak lycra
rijden en zij in spijkerbroek, hebben we een
band met elkaar. We rijden door Dedeköy en
aan het einde van de weg duiken we een
prachtige kloof in die toegang biedt tot de
bergen. De flanken aan de kust zijn te steil
om lekker te mountainbiken.
Het begint te stijgen en net achter een prachtige
waterval wordt het nog wat steiler. Gelukkig
zitten we op een mountainbike, met de
bijbehorende verzetten, want het loopt hier
zeker met een stijgingspercentage van vijftien
op. Dat gaat een half uur zo door, tot we
in een klein dorpje aankomen. Hier zoeken
we de schaduw van een olijfboom op en kopen
er frisdrank. Dorpelingen kijken ons
nieuwsgierig aan. Die toeristen zijn maf, maar
zo zout hebben ze het nog niet gegeten,
stralen ze uit.
Twee Nederlandse toeristen in een auto
brengen ons mooi nieuws, waar we helaas
niets meer aan hebben. Zij hebben in Nederland
een gedetailleerde kaart weten te
vinden, iets dat ons niet was
gelukt. De twee vrouwen ge-
bruiken de kaart om bergwandelingen in de
omgeving te maken, dus de kaart is gedetailleerd
genoeg. Ze lenen ons een blik op de
kaart. We hoeven nu niet meer de kant op te
fietsen die onze muts waait, maar kunnen
een echte route uitstippelen. We maken er
een soort knooppuntenroute van: derde
links, weer derde links en we zitten weer op
de asfaltweg door de kloof.
We gaan op weg en duiken meteen een fikse
afdaling in. Ondanks de onverharde staat
van de weg is het wegdek prima te doen. Zo
halen we dik zestig per uur. We trekken door
op het klimmetje dat volgt en dalen af naar
de kloof. In Kemer tanken we bij met een
heerlijke salade, Turkse pizza en kebab.
Campy
Tot slot verkennen we de voetheuvels achter
het nabijgelegen Camyuva. Daar ligt een
markante rotsformatie, Büyük Kara Kule
(Grote Zwarte Toren) genaamd. De formatie
is gemaakt van zandsteen en een meter of
tweehonderd hoog. Samen met de kleine
Op de site www.fiets.nl vind je nog meer
foto’s. Verder staat hier een bestand dat je
kunt gebruiken om met Google Earth de
omgeving te gaan verkennen. Zo kun je ook
eens zien waar wij allemaal hebben
gefietst.

oer die ernaast ligt, vormt de toren een
fikse uitdaging voor sportklimmers. We rijden
er in anderhalf uur naartoe over allerlei onverharde
wegen. Om de formatie loopt een
pad en we rijden ook dat helemaal af.
Na een uur of drie fietsen komen we weer in
de buurt van Kemer. Opnieuw hebben we
ons kostelijk vermaakt. Ook de komende dagen
vinden we telkens een nieuwe route. We
wisselen het fietsen af met een dagje duiken
voor de kust. Op honderd meter van het
strand bevindt zich een wrak op dertig meter
diepte dat we met een bezoek vereren. Verder
shoppen we tot we droppen en genieten
we van de gastvrije Turken, die zonder al te
veel bijbedoelingen ons overal uitnodigen
voor een kopje thee. Ook fietsen we nog
even langs het campy Amsterdamse hotel,
maar daar stellen we vast dat we inderdaad
geen mensen zijn voor de all-inclusive formule.
Gelukkig zijn er ook mogelijkheden te
over om die megahotels te omzeilen.
Het fietsen in Turkije bevalt ons prima. Je
kunt er niet uit de voeten op de racefiets en
het mountainbiken dat we hebben gedaan
kun je beter zien als wegfietsen op onverharden
wegen, maar als je dat allemaal als zodanig
accepteert, kun je je hier kostelijk vermaken.
En je kunt je vrouw, je kind en je
schoonouders met een gerust hart parkeren
aan de rand van het zwembad.
Het is belangrijk de reserves na een lange rit aan te
vullen
Onderweg drinken we wat bij een winkeltje met terras
Op weg naar de bergen
Langs de Grote en de Kleine Zwarte Toren, een paradijs voor rotsklimmers
46 WWW.FIETS.NL 01-2008