De toekomst is mooi maar anders - volledig boek - Karel ... - Edushock

Een nieuwe rolverdeling onderneming-onderwijs
Vlaanderen telt procentueel minder ondernemers dan pakweg Polen of
Noorwegen! Dat is een vaststelling die kan tellen. Bedrijven klagen erover dat
het onderwijs te weinig de passie voor het ondernemen zou overbrengen. Het
technisch en bedrijfsgericht onderwijs zit al jaren in het verdomhoekje. Het
debat onderneming-onderwijs mag echter niet stokken. De leerlingen - werknemers
en ondernemers van morgen - en de bedrijven, zouden daar de eerste
slachtoffers van zijn. Moeten de ondernemingen de verantwoordelijkheid niet
op zich nemen? Ze zijn toch de voorpost voor nieuwe wereldwijde ontwikkelingen?
De kloof tussen school en bedrijf moet gedicht. Maar er is hoop, want in
2006 steeg het aantal startende ondernemers hier met liefst 8,25 percent in
vergelijking met 2005. De jongste tien jaar was dat cijfer nooit hoger.
Vlaanderen blijkt dus ondernemender en creatiever te worden. Ons niveau van
écht mondiaal ondernemerschap blijft echter vatbaar voor heel wat verbetering!
Maar de kloof tussen het onderwijs en de bedrijfswereld is nog breed.
Laatstejaars aso beschikken nauwelijks over de onmisbare dosis creativiteit
of ondernemingszin.
Spelen
Vlaanderen heeft nood aan een mentaliteitswijziging. Vlamingen denken nog
altijd dat creativiteit voorbehouden is voor schrijvers, schilders, componisten
en andere artiesten. Iedereen echter kan zijn creativiteit stimuleren. We worden
allemaal geboren met creatieve vermogens, de een wat meer dan de
andere. Maar het onderwijs besteedt er te weinig aandacht aan. De
Nederlandse historicus Johan Huizinga heeft daar bijna 70 jaar geleden al interessante
dingen over geschreven in Homo Ludens ( 1 ). Hij vond dat mensen
meer tijd moeten besteden aan wat hij ‘spelen’ noemde. Een onderneming die
creatief personeel wil, zou dat personeel voldoende speel-tijd moeten geven.
Alleen ís er vandaag geen tijd om te spelen. Time is money. De concurrentie
is scherp, iedereen moet onmiddellijk en voortdurend renderen. Het lijkt wel
dé contradictie van de komende decennia te worden: die ondernemingen die
het meest ‘spelen’, zullen goede cijfers neerzetten.
( 1 ) Homo Ludens, proeve eener bepaling van het spelelement der cultuur (1938), Johan Huizinga
Hoofdstuk 4 Onderwijs en onderneming, geen eilanden in de maatschappij 75