2 - Digitale Stad Eindhoven
2 - Digitale Stad Eindhoven
2 - Digitale Stad Eindhoven
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
14<br />
SP 2 12/13<br />
Nol bracht ons snel op voorsprong op bord vijf: Wit koos voor een scherp pionoffer<br />
in een bekende variant van een zeer bekende opening. Sommige clubs verraden welke<br />
openingen hun leden spelen maar wij niet, nietwaar? De oude getrouwen noemden<br />
dat: we houden ons op de vlakte :-) Enfin, wit ging van dik hout en planken en zwart<br />
ging in de fout. Zoals Bobby Fischer dat ooit noemde: tsjak, tsjak and checkmate!<br />
Helaas (of gelukkig?!) ben ik geen Fischer.<br />
Jarich speelde op bord zes: Mijn tegenstander koos met wit een nogal slappe opzet en<br />
leek vooral te spelen om niet te verliezen, in plaats van om te winnen. Tja, wat moet<br />
je doen in zo'n situatie? Ik had tijdens de partij zelf ook weinig inspiratie en zag<br />
nauwelijks kansen om er iets van te maken, behalve voor mijn tegenstander. Er werd<br />
van alles afgeruild en in het resterende eindspel stond ik niet beter, eerder slechter.<br />
Mijn tegenstander bood toen remise aan, en aangezien we toen al met 1-0<br />
voorstonden hoefde ik daar niet lang over na te denken.<br />
Peter speelde op bord zeven: In het Siciliaans kreeg ik een zeer klein voordeel. Zwart<br />
verdedigde echter goed en kwam actief te staan. Het stond toen nog ongeveer gelijk,<br />
maar ik werd te gretig en pakte met mijn dame een pion op b7. Hier zag ik de<br />
gevaarlijke zet Df4 over het hoofd. Mijn toren stond toen aangevallen en bovendien<br />
waren er allerlei matdreigingen. Groot materiaalverlies was niet meer te voorkomen.<br />
Leo speelde op bord acht en won een kwaliteit toen zijn tegenstander een aangevallen<br />
toren niet wegzette. Wit was machteloos en kalm bouwde Leo zijn stelling daarna uit<br />
totdat hij een beslissende doorbraak kon forceren.<br />
Al met al leverde deze ronde weer een vrij vlotte overwinning op en kunnen we ons<br />
opmaken voor de volgende ronde waar mede titelpretendent Waalwijk op ons wacht.<br />
Frank Albers.<br />
Waalwijk 1 (1961) - WLC 1 (1972) 2 - 6<br />
1. Feike Liefrink 2085 - Guus Bollen 2051 ½ - ½<br />
2. Wilbert Schreurs 2019 - Jeroen Medema 2119 0 - 1<br />
3. Sander van Dijk 1967 - Rudy Simons 1965 1 - 0<br />
4. Remco Sprangers 2217 - Albert de Wit 1972 0 - 1<br />
5. Ad Kroot 1878 - Nol Swinkels 1910 0 - 1<br />
6. Richard Waeterschoodt 1849 - Frank Albers 2015 ½ - ½<br />
7. Hans Remmers 1802 - Jarich Haitjema 1902 0 - 1<br />
8. Hans Sinnige 1874 - Leo van IJzendoorn 1844 0 - 1<br />
Voor aanvang van de wedstrijd tegen Waalwijk had hun teamleider al diverse keren<br />
geprobeerd mij te bereiken om één wedstrijd van een niet bij naam genoemde speler<br />
vooruit te spelen. Ik beloofde hem te informeren of iemand vooruit wilde spelen.<br />
Albert bleek bereid en toen ik hem waarschuwde dat gezien het grote aantal hieraan<br />
gespendeerde telefoontjes het wel eens om Remco Sprangers zou kunnen gaan<br />
antwoordde Albert: “ok, doe mij maar zwart.” Aldus geschiedde en inderdaad bleek