lesmateriaal Roodkajpe

LESMAP
Het enige, echte, wonderschone, maar tevens
ongelooflijk schalkse en toch waarachtige verhaal
over de vreemde wederwaardigheden van
mejuffrouw ROODKAPJE en haar uitzonderlijke,
maar ook sprookjesachtige ontmoeting met
signeurke, charmeurke, patéke, cadéke,
MENEERKE DE WOLF
1

Inhoudstafel
1. Technische fiche
2. Schrijf- en spelopdrachten
3. Doe-opdrachten
2

1. Technische fiche
Het enige, echte, wonderschone, maar tevens
ongelooflijk schalkse en toch waarachtige verhaal
over de vreemde wederwaardigheden van
mejuffrouw ROODKAPJE en haar uitzonderlijke,
maar ook sprookjesachtige ontmoeting met
signeurke, charmeurke, patéke, cadéke,
MENEERKE DE WOLF
door Johan De Paepe
voor langharigen, kletskoppen, mutsdragers, pettenmannen en hoofddoekers
vanaf 9 jaar
Door de eeuwen heen hebben bekende sprookjes verschillende versies gekregen.
Zo ook „Roodkapje‟. Tweelicht & Zoon sprokkelde voor u – zoals te verwachten
viel – het enige echte, juiste, correcte, historisch perfecte verhaal.
Een eigentijds verhaal over drukke papa‟s en groene slipjes, over slippertjes,
slippers of bottinnen, over rechte autosnelwegen en kronkelige bospaden en dan
net geen gps op zak, over wauwelende beesten en sprekende takken, over vlees
eten of vegetariër zijn, over sprokkelhout en rare versprokingen, over wreed goe
vreten en achteraf kleine, lieve boerkes laten… en wie weet, zelfs over… jawel…
tuinslangen.
Een sprookje dus.
De bloeden stollen terwijl de tranen (van het lachen) rollen.
Verlaat af en toe het rechte pad… zo beleef je nog eens wat!
Concept en spel: Priske Dehandschutter, Jos Dom & Johan De Paepe
Kostuums: Raïssa Hans
Muziek : Daniel Bal
Projecties: Jos Dom
Techniek: Rudy Wagemans
3

2. Schrijf- en spelopdrachten
2.1. GGPS
Roodkapje moet van haar papa een wandel gps gebruiken.
Maak zelf een „Goegezinde-Pad-Stapper‟-route van school naar huis en lees ze
als een echte gps voor de klas voor.
2.2. Haas en konijn
Speel meneerke haas en meneerke konijn
met een sok die je over je hand trekt. De
juf of meester kan vragen om er thuis ogen
op te maken. Speel de ruzies na of verzin
zelf wat gebekvecht.
2.3. Klasklap… gesprekken dus
2.3.1. Wat zijn de verschillen met het
„Roodkapje‟ verhaal dat jij kent?
Mogelijke antwoorden (niet exhaustief):
voor.
- Meneerke haas en meneerke konijn komen in het oer-Roodkapje niet
Bijkomende vragen:
* Wat is hun functie in dit verhaal?
Roodkapje (snel) bij Bommabos brengen.
* Voor wie heb je het meeste sympathie van de twee
rapperikken, haas of konijn? Waarom?
- Meneerke de kunstenaar is ook nieuw.
4

Bijkomende vragen:
* Welke kunstdisciplines beoefent hij zoal?
Dichten, Schilderen, Componeren, Dansen
* Wat is zijn functie in dit verhaal?
Roodkapje leren genieten van de natuur via de
kunsten: dichtkunst, schilderkunst, muziek en dans.
- De vragen en antwoorden van Roodkapje en de wolf (als oma).
Normaal gaat de dialoog als volgt:
Oma, waarom hebt u zo‟n grote ogen?
Dat is om je beter te kunnen zien.
Oma, waarom hebt u zo‟n grote oren?
Dat is om je beter te kunnen horen.
Oma, waarom hebt u zo‟n grote neus?
Dat is om je beter te kunnen ruiken.
Oma, waarom hebt u zo‟n grote mond?
Dat is om je beter te kunnen opeten.
Weet je nog wat de vragen en antwoorden hier zijn?
ROODKAPJE Zeg maar, Bommabos, waarom hebt u eigenlijk
zo‟n klein huisje?
MENEERKE DE WOLF Dat is om rapper te kunnen kuisen.
ROODKAPJE Ah. En waarom hebt u eigenlijk zo‟n klein deurtje?
MENEERKE DE WOLF Dat is om beter te kunnen bukken… op mijn
leeftijd.
ROODKAPJE En bomaboooos, waarom…
MENEERKE DE WOLF Zeg zagemie, waarom waarom waarom!?
Komt liever wat dichter en geeft mij een kuske.
5

ROODKAPJE Oeps, ja, sorry.
(ROODKAPJE buigt over de wolf, wil kussen, trekt dan terug.)
ROODKAPJE Sorry ze, maar bommaboooos, waarom hebt u
zo‟n prikke baard?
MENEERKE DE WOLF Dat is om mij rapper te moeten scheren.
ROODKAPJE Ah… En bommabooos, waarom hebt u zo‟n grote
neus?
MENEERKE DE WOLF Dat is om beter te kunnen ruiken wanneer de
worst nog niet genoeg gekruid is en er nog meer
peper in moet.
ROODKAPJE Ah…zo…
(merkt iets op)
En bommabooos, waarom hebt u zo‟n dikke buik?
MENEERKE DE WOLF Omdat uw bomma daar al in zit en gij nu ook!
De leerlingen kunnen nog verschillen aangeven...
Volgende tekst van de wolf kan hierbij helpen.
2.3.2. Is meneerke de wolf
een slechterik?
Waarom (niet)?
Hoe gedraagt hij zich
tegenover Roodkapje?
Waarom eet hij uiteindelijk
toch bommabos (en daarna
Roodkapje) op?
MENEERKE DE WOLF Ik ben dat zo beu hè, dat bos.„t Is allemaal de
schuld van die sprookjesschrijvers. Sneeuwwitje
en de zeven dwergen, Goudlokje en de drie beren,
6

Kan je de wolf begrijpen?
2.3.3. Is papa Rossi een goeie papa? Leg uit.
en nu dus Roodkapje en de boze wolf. De eersten
krijgen een huis en de anderen steken ze in een
bos.
In een bos begot.
Waarom moet ik eigenlijk in een bos leven?
Waarom moet ik mij altijd voor alles en voor
iedereen verstoppen?
(bauwt Roodkapje na)’ Ik wil niet dat Bommabos
weet…‟
De sprookjesschrijvers, die hebben van ons de
slechteriken gemaakt.
De wolf en de zeven geitjes… Die geitjes zetten
heel het kot op stelten, maar wie is de slechterik?
De wolf.
Peter en de wolf… Die jongen die vertikt het om
naar zijn grootvader te luisteren, maar wie is de
slechterik? De wolf.
De drie biggetjes… Huizekes bouwen in stro en in
hout en als dat dan omvalt… wie heeft dat dan
gedaan? Wie is de slechte?
En dan verschieten ze dat ne mens… alle… nen
wolf het op zijn heupen krijgt. Dat zijn stoppen
doorslaan.
Wel… Het is gedaan. Uit. Schluss. Fin.
Ze willen ne slechte wolf. Ze krijgen ne slechte
wolf. Ge kunt ook iets tegen uw goesting opeten
hè. Ik ben zo opgevoed.
Aha… Wat is dat hier…
Een huisje aan de rand van het bos.
(gemeen lachend) Dat zal toch niet het huisje van
Bommabos zijn zeker…
Waarom doet hij zo? (Hij mist mama Rosa, zijn vrouw, die overleden is).
Kan je hem begrijpen?
Moet Roodkapje hem begrijpen?
7

2.3.4. Ben jij al iemand die je graag ziet verloren?
(Oma, mama, nonkel, hondje, poesje, vriend(in),…?)
2.3.5. Beschrijf bommabos. Wat voor iemand is ze?
Lijkt ze op jouw oma, uiterlijk en van manier van doen?
2.3.6. Roodkapje vindt het niet gezellig thuis. Wanneer vind jij het gezellig thuis?
2.3.7. Vind je het verstandig van Roodkapje dat ze niet langs de baan (van het
rechte pad af) gaat maar door het bos?
2.3.8. Is Roodkapje stout tegenover papa Rossi, o.a. door eerst zijn telefoon niet
te beantwoorden?
2.3.9. Is papa Rossi echt verkouden?
(Nee, hij weent omwille van het feit dat hij mama Rosa mist en dat Roodkapje zo
hard op haar mama lijkt.)
2.3.10. De wolf vraagt aan Roodkapje of ze ooit bang is. Ben jij ooit bang?
Waarvoor of voor wie?
2.3.11. Welk spelletje speelt de wolf met bommabos?
(Om ter eerste hun kapje afzetten.)
2.3.12. Waarom laat de wolf bommabos winnen?
(Als de Wolf zijn kapje af zou zetten, zou Roodkapje zien dat hij de wolf is en niet
Roodkapje. Ze zou hem herkennen.)
8

2.3. 13. Papa Rossi snijdt de wolf niet open zoals in het echte sprookje. Waarom
doet hij dat?
(Om bommabos niet te verwonden.)
(Omdat wolven een bedreigde diersoort zijn.)
(Omdat zoveel bloed op de scène een grote knoeiboel geeft.)
Wat doet hij dan wel?
(Hij propt hem vol met rookworst.)
Wat gebeurt er dan?
(De wolf geeft alles over, ook Roodkapje en bommabos.)
Vond je dat vies?
2.3.14. Waarom zeggen ze altijd meneerKE?
(“Hebt ge al eens gezien hoe hoog die bomen hier zijn…”, zegt papa Rossi
helemaal aan het eind. De mens is eigenlijk maar heel klein als je hem vergelijkt
met de grootsheid van de natuur.)
3. Doe-opdrachten:
3.1. De juf of meester leest de eerste twee verhalen (van de vertellers) voor. De
kinderen proberen ze na te vertellen.
VERTELLER 1 Nee nee nee nee…
(doet teken naar de techniek.) Rudi…
Er was eens… een lief, klein meisje met mooie,
goudblonde lokken en hemelsblauwe ogen.
Iedere ochtend trok ze een kraaknet, grasgroen
onderbroekje aan, maar toch noemde iedereen
haar… Roodkapje.
- voor de gezelligheid -
Iedere zondag moest Roodkapje op bezoek bij
haar oma. Met een mand vol koekjes en
9

gebakjes en sirooppannenkoeken en Brusselse
wafels met lekker veel slagroom…
“Huh, al dat lekkers voor zo‟n ouwe taart! Ik zou
het liever allemaal zelf opeten"
En Roodkapje ging op weg.
Bij een oude beuk stond een wolf.
"Dag Roodkapje… Waar ga jij heen? Zo alleen…
Zo alleen…”
"GAAT JE GEEN ZAK AAN, haarbol!" snauwde
Roodkapje.
In haar voortuintje stond oma - stijf van de
reuma – al op Roodkapje te wachten.
Roodkapje sprong over het hek heen en schopte
oma's wandelstok onderuit. Met een smak viel
het oudje op de terrastegels.
"Oei… Dat wordt een nieuw gebit oma",
schaterde Roodkapje.
Gelukkig kwam toen net de dappere jager uit het
bos. “ Beter één doodkapje in de hand dan tien in
de lucht, dacht hij en hij richtte zijn geweer op
Roodkapje en : "RAKATAKATAK."
VERTELLER 2 Ho! Stop! Hou daar mee op! Schandalig! Zo gaat
dat sprookje helemaal niet.
Dat sprookje dat gaat zo…
(doet teken naar de techniek.) Rudi…
Er was eens een lief, klein meisje. Met
hemelsblauwe lokken en mooie, goudblonde
ogen en.
(Smalende reactie van Verteller 1. Verteller 2 is zich van geen kwaad bewust.)
(Verteller 2 gaat gewoon verder.)
Wat?
Iedereen hield van haar en zij… zij hield van
iedereen. Maar het meest van al hield ze van
haar omaatje.
VERTELLER 1 (tot publiek) Die oude taart!
VERTELLER 2 Van haar omaatje had ze lang geleden eens een
muts gekregen. In een rode stof.
10

VERTELLER 1 En een grasgroen onderbroekje.
VERTELLER 2 En die muts stond het meisje echt prachtig.
Omdat ze die muts alle dagen droeg, noemde
iedereen haar…
VERTELLER 1 „Muts.‟
VERTELLER 2 „Roodkapje‟.
Op een dag zei haar moeder: “ Roodkapje, mijn
lieve kind… Je omaatje is heel erg ziek en zwak.
In deze mand zit een fles koek en een stuk wijn.
VERTELLER 1 Hé?
VERTELLER 2 Een fles koek en een stuk wijn.
VERTELLER 1 En geen Brusselse wafels?
VERTELLER 2 NEE. EEN FLES KOEK EN EEN STUK WIJN!
Jouw omaatje mag niet teveel zoetigheid hebben
want ze heeft last van cholesterol… Hier, neem
de mand en breng ze naar jouw omaatje. Ze zal
er heel erg blij mee zijn.
Kom, kleed je warm en netjes aan, snuit je
neusje, poets je haren, kam je tanden, wees
braaf, vriendelijk en beleefd en altijd met twee
woorden spreken…
3.2. Kan je het staplied na‟zingen‟?
A. Lichten links, lichten rechts…
Stoep op en af en op en af
Saai.
Kijk links en rechts en links en rechts en links en rechts.
Linkervoet en rechtervoet en linkervoet en rechtervoet.
En straten straten straten straten straten straten straten straten.
Macadam, macadam, macadam, macadam, macadam…
Keisupervetstoemsaai.
B. Bomen links, bomen rechts…
Pad op en af en op en af.
Saai…
11

Kijk links en rechts en links en rechts en links en rechts
Linkervoet, rechtervoet, linkervoet, rechtervoet
Heuvels, heuvels, heuvels, heuvels, heuvels, heuvels, heuvels, heuvels
Mossen hier, mossen daar, mossen everywaar…
Keisupervetchillcool!
3.3. Maak een rijmpje van vier regels over de natuur, zoals meneerke
Dichtermans.
Vb. O denneboom, o kriekenboom
Gij wiegt in ‟t windeken zo traag zo schoon
Uw sappen stromen
Als zoete dromen
En hemelwaarts fladdert een zwijmelaar
De rijstenpap tegemoet voorwaar.
Merk dat je in een gedicht woorden kan schrijven die je normaal niet zou
gebruiken. (rijstenpap (is eigenlijk rijstpap), ‟t windeken (= oudnederlands voor
wind). Dat heet dan dichterlijke vrijheid.
3.4. Beschrijf de drie schilderijen die meneerke Schilderfrans schildert:
12

A. „Déjeuner sur l‟herbe‟ van Manet
13

B. „Eend‟ van Mondriaan
14

C. „Argusvlinder‟ van Lucio Fontana
15

D. Vind je dat dit lijkt op een vlinder? Waarom zou de kunstenaar een vlinder
tekenen op deze manier. Kan jij een vlinder tekenen?
(De kunstenaar probeert zijn persoonlijke gevoel, zijn individuele emotie
op het doek vast te leggen.)
3.5. Probeer, zoals meneerke Notendans het in de voorstelling aan Roodkapje
aangaf, te ontspannen door op de vloer te gaan liggen en diep en rustig in- en
uit te ademen.
De juf of meester laat de „vier seizoenen‟ van Vivaldi horen.
Vertel wat je voelt bij elk seizoen.
Stimuleer de leerlingen om te associëren.
Alle antwoorden zijn goed.
16

Info voor de leerkrachten :
Samenvatting van het sprookje: Een meisje gaat haar zieke grootmoeder bezoeken in het bos. Ondanks alle
waarschuwingen verlaat ze toch het rechte pad,komt in contact met de boze wolf die haar achtervolgt en haar en haar
grootmoeder opeet. De jager redt hen allebei.
Verschillende interpretaties:
Over de betekenis van het Roodkapje-sprookje zijn tal van theorieën ontwikkeld. Zo is het, vooral op grond van het rode
mutsje van Roodkapje, ooit opgevat als een natuurmythe, waarin de strijd tussen morgenrood (Roodkapje), duisternis
(de wolf) en zon (de jager) wordt uitgebeeld.
Ook is Roodkapje als de maan geïnterpreteerd die door de wolf wordt opgegeten. Paul Saintyves ziet er de neerslag
van een voorjaarsgebruik in waarin het voorjaar in de gedaante van de meikoningin (Roodkapje) en de winter (de wolf)
strijd tegen elkaar leveren. Deze interpretaties baseren zich gewoonlijk op de Grimm-versie, waarin Roodkapje uit de
buik van de wolf wordt verlost. Ze houden er geen rekening mee dat in een oudere versie Roodkapje door de wolf
gedood wordt.
Er zijn ook meer psychologische interpretaties ontwikkeld waarin de gebeurtenissen in het sprookje worden beschouwd
als een proces van seksuele bewustwording van de vrouw. Charles Perrault stuurde in een toegevoegde berijmde
moraal reeds aan op een seksuele interpretatie van het sprookje. In zijn optiek moet het verhaal de mooie jonge juffers
waarschuwen voor de wolven (mannen) die achter hen aanzitten en hun willen verschalken.
De oorsprong van het sprookje wordt wel in verband gebracht met de aanwezigheid van wolven in het vroegere Europa,
en ook met het geloof aan weerwolven; mensen die zich in een wolf kunnen veranderen en mensen aanvallen.
Roodkapje zou derhalve als een soort 'waarschuwsprookje' voor kinderen hebben gefungeerd.
Roodkapje is in de negentiende en twintigste eeuw door veel schrijvers literair bewerkt. In de negentiende-eeuwse
literaire bewerkingen is Roodkapje evenals bij Grimm een braaf meisje dat door haar ouders wordt ingeprent
gehoorzaam te zijn en geen rare dingen te doen.
Twintigste-eeuwse schrijvers - en in hun kielzog cineasten, striptekenaars e.d. - behandelen Roodkapje niet langer als
een klein onschuldig meisje dat gedisciplineerd moet worden. Er verschijnen regelrechte parodieën op de pedagogische
en seksuele normen die gewoonlijk in Roodkapje worden uitgedragen. In een literaire Roodkapje-parodie vertelt Wim
Meyles (in: De pitbull en de zeven geitjes, 1991) over de knorrige puber Roodkapje, die eigenlijk haar demente oma niet
wil opzoeken. Als ze eenmaal met cola en chips op weg is, wordt ze in het bos aangerand door een jager. Een grote
wolf bijt echter de jager de strot af. Roodkapje doet even later geschrokken haar relaas aan oma, maar zij schudt
meewarig het hoofd bij zoveel overspannen fantasie van de jeugd van tegenwoordig: "Wat jammer toch dat ze niet van
de drugs af kunnen blijven."
In veel literaire versies komt de verhouding man/vrouw centraal te staan en neemt Roodkapje, soms samen met haar
grootmoeder, als geëmancipeerde vrouw het heft in eigen hand. Daarbij kan ze zelfs op criminele wijze met de wolf
(haar vriend) samenspannen tegen haar grootmoeder. Roodkapje is tenslotte ook gebruikt om politieke ontwikkelingen
aan de kaak te stellen, zoals het nationaal-socialisme en het communisme
.
17

Charles Perrault
Er was eens een aardig meisje,
zo om en bij de zeven jaar;
dol veel hield moeder van haar liefje,
en grootmoe was echt mal met haar.
Die goede vrouw, al grijs van haren,
schonk aan de kleine krullebol
met Sinterklaas een sierlijk kapje,
geweven van vuurrode wol,
dat haar zo goed stond, dat een ieder,
die ‘t meisje tegen kwam op straat,
haar schertsend Roodkapje noemde,
en dat klonk grappig inderdaad.
Eens bakte moeder lekkere wafels,
zij had er suiker opgedaan,
en lachend zei ze tot Roodkapje:
"Je moet eens naar grootmoe gaan,
en horen hoe ‘t met haar gaat, want je weet
dat grootje ziekelijk is en oud.
Neem dus dit bord met wafels mee,
waar ‘t lieve mens zoveel van houdt,
en ook dit potje malse boter."
En ons Roodkapje ging terstond,
want grootmoe woonde nog veel verder
dan waar de watermolen stond.
Toen nu ons aardig, vlug Roodkapje
in ‘t grote bos gekomen was,
ontmoette zij een wolf bij ‘t kruispad,
die zachtjes voortsloop over ‘t gras.
Hij had wel zin haar op te happen,
maar waagde ‘t niet, want dichtbij
weerklonk de bijlslag van de klovers;
hij liep dus stil het meisje op zij
en vroeg: "Waar ga je heen, Roodkapje?"
‘t Onnozel meisje, dat niet wist
hoe gevaarlijk het was te luisteren
naar zo’n dier, vol boze list,
gaf hem ten antwoord: "’k Ga voor moeder
naar mijn goede grootmoe toe
en deze wafeltjes haar brengen
met nog dit potje boter toe."
"Wel," vroeg de wolf weer, "woont zij ver nog?"
"Ja," sprak Roodkapje, "aan gene kant
van de molen, in het laatste huisje
van ‘t dorp." - "Zo," zei de loze kwant,
"kom, ‘k ga dan ook eens naar haar kijken;
ik langs deze, en jij langs die weg,
wie er nu het eerst zal wezen
dat zullen we wel eens zien, zeg!"
De wolf liep al wat hij kon lopen,
altijd maar door, het kortste pad;
Roodkapje (in rijmvorm)
18

maar ons Roodkapje ging het langste,
en treuzelde onderweg nog wat.
Zij zocht naar bruine beukennootjes,
en joeg de bonte vlinders na,
en plukte een ruiker wilde bloemen,
en zo vervloog de tijd weldra.
De wolf kwam spoedig aan de woning
van grootje, en klopte: klop, klop, klop!
"Wie is daar?" - "Ik ben het, Roodkapje,"
gaf daar de wolf ten antwoord op;
en hij vervolgde - meer zijn stem nog
veranderend: "Compliment van moe,
en hier zijn lekkere suikerwafels,
en nog een potje boter toe."
"Wel, kind! Trek dan maar aan het touwtje,
dan gaat de klink vanzelf omhoog."
Dat deed de wolf ; de deur ging open,
en ‘t uitgehongerd roofdier vloog
met één sprong naar ‘t kreunend oudje,
dat ziek te bed lag - en verslond
‘t arme grootje, dat van schrik haar snuifdoos
had laten vallen op de grond.
Daarna sloot de wolf de deur weer; zette
de nachtmuts op der arme vrouw,
kroop in bed en bleef zo wachten
of Roodkapje haast komen zou.
Een uurtje later kwam Roodkapje
aan ‘t huisje en klopte: klop, klop, klop!
"Wie is daar?" - ‘t Was om bang te worden!
Zij gaf er eerst geen antwoord op;
die grove stem deed erg haar schrikken,
maar "Grootmoe zal verkouden zijn,"
dacht ze, "en is vast schor geworden;
haar keel en borst doen zeker pijn."
‘t Kind riep dus: "Ik ben ‘t, Roodkapje;
en, grootmoe! compliment van moe
en hier zijn lekkere suikerwafels,
en nog een potje boter toe."
"Wel, kind! trek dan maar aan het touwtje,
dan gaat de klink vanzelf omhoog. "
zij trok... de kleine deur viel open,
en ‘t zorgeloos Roodkapje toog
naar binnen. "Zet, mijn kind! de wafels
en ‘t potje maar op tafel neer."
Dit zeggend trok de wolf de dekens
hoog op, men zag hem haast niet meer.
"Kom nu een beetje naast mij liggen,
Roodkapje! ‘t Is vandaag zo koud!
Ik kan daar niet heel goed meer tegen,
want grootmoe, zie je, is al zo oud."
Roodkapje trok toen haar schoentjes uit,
klom in de bedstee vlug en ras...
19

Maar o! Wat keek zij erg verwonderd
dat grootmoe zo veranderd was!
Ze zei: "O grootmoe lief! wat heb je
toch grote armen!" -
"Wel die zijn, mijn schat!
om des te beter je te omhelzen
Roodkapje lief! Begrijp je dat?"
"Maar, grootmoe lief! wat heb je
toch grote benen!" -
"Wel, mijn schat!
die zijn om beter nog te lopen
Roodkapje lief! Begrijp je dat?"
"Maar, grootmoe lief! wat heb je
toch grote ogen!" -
"Wel die zijn, mijn schat!
om beter nog te kunnen kijken
Roodkapje lief! Begrijp je dat?"
"Maar, grootmoe lief, wat heb je
toch grote tanden!" -
"Ha, die zijn
om je op te eten!" - riep de valsaard;
en of hij in de woestijn
een dwalend schaapje hoorde blaten,
zo schudde hij zijn ruige kop...
Toen wierp de boze wolf zich eensklaps
op ‘t arme kind en at het op.
Samenstelling lesmap: Johan De Paepe
Lay-out: Jos Dom
20