hangbuikzwijnen - Diergeneeskundig Memorandum

tis en pericarditis.
Staphylococcus hyicus is de veroorzaker van
een exsudatieve epidermitis die smeerwrang
genoemd wordt bij gegeneraliseerd optreden
en smeerpokken bij lokale aantasting.
Het wordt gezien als een secundaire infectie.
De ziekte wordt meestal gezien bij biggen
jonger dan acht weken oud, maar kan ook
gezien worden bij oudere dieren. Bovendien
komt het meer voor bij biggen van gelten en
biggen die te weinig colostrum hebben gehad.
De aangetaste dieren zijn in de acute
fase bedekt met een vettige substantie die uit
talg en wondvocht bestaat. Er bestaat ook een
dermatitis die pustulaire laesies geeft bij de
haarfollikels (stafylokokken acne).
De therapie bij stafylokokkeninfecties bestaat
uit het systemisch toedienen van antibiotica.
Bij smeerwrang worden antibiotica
systemisch gegeven met daarbij topicaal antibioticazalf
, of wassingen met milde desinfectantia.
De preventie van stafylokokkeninfecties bestaat
uit een goede colostrum opname en het
voorkomen van huidwondjes.
Listeriose
Listeriose wordt veroorzaakt door Listeria
monocytogenes. Het is een kiem die ubiquitair
voorkomt. Bij veel diersoorten en de
mens wordt de bacterie in de faeces aangetroffen.
Listeriose is bij schapen en runderen van groter
belang dan bij het varken, waarbij het een
weinig voorkomende aandoening is. Listeria
monocytogenes wordt genoemd als een van
de oorzaken van aantasting van het centrale
zenuwstelsel bij het hangbuikzwijn.
Listeriose is een zoönose en kan bij de mens
een encefalo-meningitis, abortus en septicaemie
veroorzaken en er is bij de mens ook
een huidvorm bekend.
Haemophilus parasuis
H. parasuis komt in de hele wereld voor en
veroorzaakt de ziekte van Glässer, een fibrineuze
polyserositis. De kiem wordt gevonden
in de luchtwegen van klinisch gezonde
biggen. De bacterie wordt genoemd als een
van de oorzaken van infectieuze arthritis,
pericarditis en kan het centrale zenuwstelsel
aantasten. Vaccinatie is mogelijk.
Actinobacillus pleuropneumoniae (APP)
Varkens dragen deze bacterie mee in hun
voorste luchtwegen en tonsillen.
De ziekte, gekarakteriseerd door pleuritis en
pneumonie, ontwikkelt zich na blootstelling
aan stress, slechte ventilatie en andere stressfactoren
uit de omgeving. APP tast jonge,
groeiende biggen aan, maar andere leeftijden
kunnen ook worden aangetast. De acute
vorm van APP kan plotselinge sterfte veroorzaken
met bloederig schuim uit de bek en
neusgaten. De chronische vorm veroorzaakt
longabcessen en adhaesies van de longen aan
de thoraxwand. Overige symptomen kunnen
zijn: geringe tot ernstige hoest, ruig haar,
verlies van eetlust, verhoogde temperatuur
en een stijve gang maar ook een bonzende
hartslag en ernstige respiratoire problemen
met cyanose kunnen voorkomen. Pericarditis
kan optreden na een aanvankelijk succesvolle
pneumoniebehandeling en kan plotselinge
sterfte veroorzaken.
De therapie van APP bestaat uit hoge doseringen
antibiotica om de longabcessen te
kunnen bereiken. Het vermijden van stress
en een goede huisvesting werken preventief
bij APP. Vaccinatie is mogelijk tegen APP en
wordt aanbevolen indien er problemen zijn.
Actinobacillus suis
Jonge biggen kunnen door infectie hiermee
een septicaemie krijgen; oudere biggen krijgen
meestal een arthritis, polyarthritis of
pneumonie. Soms worden subcutane abcessen
gezien.
Pseudomonas aeruginosa
Deze bacterie kan als primaire oorzaak van
pneumonie bij het Vietnamese hangbuikzwijn
gevonden worden. Bij gangbare varkens
komt dit niet vaak voor. Er is mogelijk
een genetische predispositie bij het Vietnamese
hangbuikzwijn aanwezig in de VS omdat
er daar een gelimiteerd genetisch bestand
is.
Factoren die meespelen in het ontstaan van
de ziekte zijn stress o.a. transport of extreem
heet en vochtig weer en management. Sterfte
na recent optreden van respiratoire symptomen
wordt beschreven, maar ook herstel na
therapie met antibiotica.
D.M. 53e jaargang - No. 2 blz. 9