hangbuikzwijnen - Diergeneeskundig Memorandum

gezien bij hangbuikzwijnen. Trichloorfon, gegeven
tussen dag 45 en 63 tijdens de dracht,
kan arthrogrypose, myoclonia congenita en
verlammingen geven bij biggen.
Dislocatie van gewrichten en andere letsels
door fout hanteren
Hangbuikzwijnen moeten niet gevangen
worden aan hun poten of aan hun poten omhoog
gehouden worden omdat hun gewrichten
gemakkelijk disloceren en ook lage rug
problemen kunnen krijgen. Vooral de schouderkommen
zijn fragiel. Hun spierstructuur
is bovendien lichter dan bij het gangbare varken.
Fracturen
Fracturen van de humerus, de ulna, het femur,
de tibia, de tibia met fibula en de calcaneus
worden gemeld bij Vietnamese hangbuikzwijnen.
Hierbij moet worden opgemerkt dat
ze vooral gevoelig lijken te zijn voor distale
articulaire humerusfracturen. Deze kunnen
al na minimaal trauma optreden vooral bij
jonge dieren. De distale humerus van Vietnamese
hangbuikzwijnen lijkt dieper gegroefd
te zijn dan bij andere varkens en wellicht zijn
ze hierdoor gevoeliger voor breuken in dit
gebied.
De therapiën die worden toegepast bij fracturen
zijn gebaseerd op de osteosynthesetechnieken
bij honden.
Kreupelheid en arthritis
De voeten, hakken, carpus en heup zijn de
meest voorkomende lokaties voor kreupelheden
van Vietnamese hangbuikzwijnen. Hun
van nature doorgezakte rug kan ook een bron
van pijn en lokomotieproblemen zijn, vooral
bij oudere dieren met obesitas. Bij jonge biggen
komt het voor dat ze kreupel zijn doordat
de zeug op ze is gaan liggen of ze heeft aangevallen.
Er komt ook kreupelheid bij jonge biggen
voor waarvan de etiologie niet duidelijk is.
Hierbij hebben de biggen stijve achterpoten
en ze willen niet graag lopen maar als ze dat
toch doen, gaan ze op het puntje van hun tenen
staan. Er is geen zwelling of pijnlijkheid
van gewrichten. Deze kreupelheid verdwijnt
als de dieren ouder worden. Bij sommige dieren
gaf toediening van vitamine E verbetering.
Osteochondrose kan optreden bij hangbuikzwijnen
jonger dan 1 jaar. Trauma is hierbij
een meer voor de hand liggende oorzaak dan
te snelle groei.
Enchondromatosis/dyschondroplasie en degeneratieve
gewrichtsziekten komen ook
voor.
Standafwijkingen van de poten komen voor
bij hangbuikzwijnen eventueel gecombineerd
met afwijkingen aan de klauwen.
Afwijkingen aan de klauwen
Klauwproblemen komen veel voor bij hangbuikzwijnen.
Predisponerend voor afwijkende
hoorngroei is te weinig beweging en
een afwijkende stand van de poten. Er zijn
lijnen van hangbuikzwijnen die zeer slecht
gevormde klauwen hebben en hierdoor regelmatig
gepedicuurd moeten worden. Biotine
deficiëntie kan een oorzaak zijn van hoornscheuren.
Foto : Het bekappen van de klauwen is een regelmatig
terugkerend karweitje
Infectieuze kreupelheid en arthritis
Bij jonge biggen worden meestal de carpus,
elleboog en de hak aangetast, met als veroorzakers
infecties met Streptococcus spp.,
Staphylococcus spp., A. pyogenes en E. coli.
Biggen van gelten lijken vaker aangetast.
Bij oudere dieren veroorzaken M. hyorhinis,
M. hyosynoviae, E. rhusiopathiae en H. parasuis
problemen.
Bij oudere varkens komen arthritisproblemen
regelmatig voor. Deze worden verergerd door
natte, koude, kale betonnen vloeren. Een
warme en droge vloer, met een comfortabele
bedding, is gewenst bij dieren met aangetaste
gewrichten, evenals antibacteriële therapie
indien het een septische arthritis is.
D.M. 53e jaargang - No. 2 blz. 39