hangbuikzwijnen - Diergeneeskundig Memorandum

Van de Redactie
Sommige lezers zullen met enige verbazing
kennis hebben genomen van de titel van deze
DM uitgave. “Hangbuikzwijnen” zijn toch
ook “gewone” varkens? En de bij deze dieren
voorkomende ziekten zullen zich toch
niet anders manifesteren bij een minivarken
met een andere huidskleur, een groot aantal
centimeters extra retroperitoneaal vet en, als
gevolg daarvan, een volumineuze buik?
De collegae, die -ondanks dit mogelijke vooroordeel-
dit DM gaan lezen, zullen vanaf de
eerste pagina’s al tot de ontdekking komen,
dat het hangbuikzwijn toch een aparte plaats
inneemt als hobbydier, met vaak een andere
pathofysiologie dan het gewone varken.
De redactie streeft er naar om enerzijds nummers
te wijden aan orgaansystemen van de
“gewone” huisdieren, waarmee iedere collega
vrijwel dagelijks wordt geconfronteerd
en anderzijds specifieke diersoorten te laten
behandelen door specialisten, die hiermee
dagelijks werken dan wel gewerkt hebben.
Hierbij wordt dan niet alleen ingegaan op
de pathologie, de diagnostiek en de therapie
maar ook op de fysiologie, de genetica en
eventuele problemen bij de klinische diagnostiek
inclusief het hanteren van de betreffende
diersoort. Zo zijn er in de loop van de
jaren nummers verschenen over aquariumvissen,
de kalkoen, de kangoeroe, reptielen,
het konijn en zelfs-nr 6, jaargang 20, 973-
de teddybeer…….
Het hangbuikzwijn wordt niet alleen meer op
kinderboerderijen gehouden, maar ook privé
als hobbydier. U zult zich, al lezend, al snel
realiseren, dat dit “varkentje vaak anders
moet worden gewassen c.q.aangepakt” dan
het gewone varken, ook letterlijk: vangen en
optillen aan de poten leidt vaak tot dislocatie
van de heup vanwege de zwakke spierstructuur:
U bent gewaarschuwd… Afgezien van
het gegeven, dat deze dieren veelal aanzienlijk
ouder worden dan het gewone varken -
met hieraan gerelateerde pathologie- zult U
vele andere wetenswaardigheden en “tips”
voor de dierenarts in dit nummer tegenkomen.
We noemen er enkele: het ijzertekort
bij jonge biggen is vaak duidelijker dan bij
conventioneel gehouden biggen, entropion
treedt regelmatig op, hypernatriëmie kan in
verband worden gebracht met het regelmatig
voeren van zoute snacks zoals chips, huidafwijkingen
als blown coat syndroom maar ook
huidafwijkingen vanwege het te vaak wassen
door de eigenaar, specifieke intoxicaties die
te maken kunnen hebben met het feit dat de
dieren in huis worden gehouden (alcohol, antivries,
etc..) enzovoorts.
De redactie is er trots op, dat zij U dit interessante
en zeer lezenswaardige nummer hierbij
mag aanbieden. De collegae Hetty van Beers
en Annelies Nieuwenhuizen hebben, naar de
mening van de redactie, met deze DM uitgave,
een waardevolle aanvulling gegeven aan
de rij DM-standaardwerken over specifieke
diersoorten.
D.M. 53e jaargang - No. 2 blz.