hangbuikzwijnen - Diergeneeskundig Memorandum

* Het Vietnamese hangbuikzwijn in Europa
De eerste Vietnamese hangbuikzwijnen zijn
in 1866, bij de opening van de dierentuin in
Boedapest, naar Europa gekomen. In de jaren
’60 werden Vietnamese hangbuikzwijnen geimporteerd
door laboratoria, voor de ontwikkeling
van minivarkens als proefdier. In 1960
zijn er zwarte Vietnamese hangbuikzwijnen
uit de Stuttgarter Zoo gehaald en in 1964
bontgekleurde Vietnamese hangbuikzwijnen
uit de Oost-Berlijnse Zoo. Deze varkens zijn
naar de Universiteit van Göttingen gebracht
voor de ontwikkeling van het Göttinger minivarken.
De kleine afmetingen en de goede
fertiliteit van het Vietnamese hangbuikzwijn
wilde men combineren met Minnesota minipigs
en het Duitse landras, om een klein laboratoriumvarken
te verkrijgen. Er is een bonte,
zwaardere en een blanke, lichte lijn van Göttinger
minivarkens ontstaan. In Nederland
worden Göttinger minivarkens in laboratoria
en als hobbyvarken gehouden.
Foto 3: Göttinger minipig jaar oud
* Vietnamese potbellied pigs in de Verenigde
Staten van Amerika
In 1985 zijn hangbuikvarkens uit Noorwegen
naar Canada geëxporteerd vanwaar de
nakomelingen in de Verenigde Staten terecht
zijn gekomen. Later zijn er meer Vietnamese
hangbuikzwijnen naar de VS gehaald.
In de VS zijn ze erg populair als huisdier.
Deze ”miniature pet pigs” worden in de stad
gehouden en ook uitgelaten als een hond. Ze
wonen vaak in huis. De varkentjes worden
meestal kleiner gefokt dan het oorspronkelijke
type. De North American Potbellied Pig
Association (NAPPA) heeft een rasstandaard
opgesteld waarbij de varkentjes liefst minder
dan 35,6 cm en maximaal 45,7 cm hoog mogen
zijn en liefst minder dan 22,7 kg wegen,
maximaal 43,1 kg. Hoe kleiner de varkens
worden, hoe hoger de prijs waarvoor ze verkocht
kunnen worden. Helaas worden hierdoor
al problemen gezien, zoals die voorkomen
bij b.v. Perzische katten en Buldoggen,
ten gevolge van een (te) korte snuit.
* Het Vietnamese hangbuikzwijn in Neder-
land
Vietnamese hangbuikzwijnen zijn door
dierentuinen en kinderboerderijen bekend
geworden in Nederland. Ze worden ook bij
particulieren gehouden als hobbyvarken. Er
is hier ook geprobeerd om ze kleiner te fokken.
Ondanks de registratieplicht (zie hoofdstuk
9) voor hobbyvarkens is het moeilijk te
achterhalen hoeveel hangbuikzwijnen er in
Nederland zijn en wat er precies mee wordt
gedaan.
ANATOMIE EN FYSIOLOGIE
Kleur
De oorspronkelijke kleur van Í is zwart. Bij
de Mon Cai is de kop meestal zwart met een
witte snuit en soms een witte vlek op het voorhoofd
en zwarte vlekken op de rest van het
lichaam, vaak op de romp of als zadel. Er zijn
zwarte en zwart-wit gevlekte dieren uit Vietnam
naar Europa gehaald en gekruist zodat er
allerlei kleurvarianten voorkomen. Er bestaat
onder andere de ’Royal White Line’ waarbij
de varkens bijna helemaal wit zijn met enkele
donkergekleurde stippen. Meishanvarkens
uit China hebben een zwarte kleur met witte
voeten. Er zijn ook Göttinger minivarkens in
Nederland die bont gekleurd zijn.
Huid
De huid is erg gerimpeld, vooral op de snuit.
Het beertje heeft een rand van borstels over
zijn nek en rug lopen. De subcutane vetlaag
is vooral in de nek en op de thorax dik. Vietnamese
hangbuikzwijnen in goede conditie
hebben zo’n twee centimeter subcutaan vet
en twee tot vier centimeter retroperitoneaal
vet. Dieren met obesitas hebben vele centimeters
meer vet. De huid van varkens is relatief
erg dik. Vooral op de poten is deze extra
stug, hetgeen injecteren en het inbrengen van
venecatheters lastig maakt.
D.M. 53e jaargang - No. 2 blz. 3