Schrijven leren: ambacht, vorming of kunst - Cultuurnetwerk.nl

60
AANLEG EN LIEFDE VOOR HET WOORD
Joke Linders
Aanleg en liefde voor het woord zijn absolute voorwaarden voor iemand die zijn of haar
brood met schrijven wil verdienen. Beide kunnen gevoed of versterkt worden door oefening
die kunst baart. Die oefening bestaat in de cursus kinder- en jeugdliteratuur van
Schrijversvakschool ‘t Colofon uit zelf schrijven, instructies krijgen, kritiek geven èn ontvangen,
maar ook heel veel lezen en ontdekken wat je wilt of kunt. Met name dat bewustwordingsaspect
speelt een belangrijke rol. Is er verschil tussen schrijven voor volwassenen en
schrijven voor kinderen? En waar zit dat verschil dan in? In woordkeus en zinslengte, in
vertelperspectief of pedagogische doelstelling? In de mogelijkheden en levenservaringen
van de beoogde doelgroep of de instelling van de auteur? In de positie van het kinderboek
in het literaire bedrijf of de pedagogische context van de kinderliteratuur?
Onderwijzers, vaders en moeders die al jaren verhalen vertellen aan hun kinderen, studenten,
illustratoren en theatermakers, boekenliefhebbers en pedagogen die professioneel voor
kinderen willen schrijven, verdiepen zich gedurende twee maanden in de verschillende
aspecten van de kinder- en jeugdliteratuur. Daarbij komen zowel het aanbod als de historische
situatie, het mediacircus als hardnekkige misverstanden over kinderliteratuur aan bod.
Pas als de cursisten een beeld hebben van het soort kinderboek dat zij zouden willen of
kunnen maken - historische romans of spannende jongensverhalen in de trant van respectievelijk
Thea Beckman of Hotze de Roos; poëtische, fantasierijke impressies zoals we die
kennen van Paul Biegel, Ienne Biemans en Margriet Heymans of realistische observaties à la
Peter van Gestel, Karel Eykman, Guus Kuijer en Selma Noort - pas dan is er ruimte voor een
bescheiden schrijftraining. Daarbij komen kwesties als genre, vertelperspectief, stijl en verschillende
leeftijdsgroepen in bekritiseerbare oefeningen aan de orde.
Door dit aanbod (twee keer vier avonden) groeit het enthousiasme van de cursisten voor
kinderliteratuur en krijgen zij enig zicht op hun mogelijkheden voor kinderen te schrijven.
Sommigen besluiten dan dat er voor hen op dat vlak geen toekomst is, anderen beginnen
aan de klus van schrijven en schrappen en maar hoogst zelden gepubliceerd worden.