Schrijven leren: ambacht, vorming of kunst - Cultuurnetwerk.nl

al ook evalueren, dat wil zeggen erachter
zien te komen wat beter werkte bij wie.
Een andere suggestie is om van tevoren een
beeld te geven door een proefles of door
materiaal te laten zien. Ik vind in de wervingsfolders
vaak te weinig over de manier
waarop er geleerd gaat worden. Informatie
daarover zou teleurstellingen kunnen voorkomen.
En ik denk dat bewustwording ervan
bij de cursisten bijzonder gunstig kan werken.
Gesprekken erover zijn ook voor de
docent nuttig, die krijgt daardoor een beter
beeld van de verschillende leerstijlen en kan
misschien ontdekken dat sommige strategieën
een beter effect hebben voor literair
schrijven. Het is ook goed als een docent
daar wat over zou opschrijven. 7 Dat kan helpen
om dichter bij definitievere didactieken
te komen. Niet bij één didactiek, maar bij de
verschillende didactieken voor de verschillende
cursisten.
Opmerkingen en vragen uit de zaal
over leerstijlen
Deelnemer A: ‘Ik denk dat je voor creativiteit
een divergent uitgangspunt moet hebben.
Divergentie is de basis van het creatief
denken.’
Deelnemer B: ‘Maar divergent lesgeven wil
nog niet zeggen dat je geen rekening kunt
houden met cursisten die bij voorkeur convergent
werken.’
Dana Constandse: ‘Dat is allebei juist. Het
betekent enerzijds dat als je wilt dat de leerlingen
zelf divergenter worden, je ze die
richting uit moet sturen. Zijn ze niet van
nature geneigd tot divergentie, dan zullen
ze daar meer hulp bij nodig hebben.
Bijvoorbeeld een onderwerp lospraten en
werken met lijstjes. Die hulp moet de docent
ze dan wel geven. Docenten kunnen zich
aanpassen als dat nodig is, dat is uit onderzoek
gebleken. Ze moeten dan natuurlijk
wel een béétje flexibel zijn.’
Deelnemer C: ‘Ik merk zelf als divergente
docent dat het plezierig is als je cusisten
houvast kunt geven door ze te verwijzen
naar een boek met structuur, zoals Van idee
tot verhaal.’
Dana Constandse: ‘Dat is zeker zo. Maar er
speelt hier toch ook nog de vraag mee of
docenten zich moeten aanpassen of de leerlingen?
Het is wel belangrijk dat cursisten
weten waar ze in terechtkomen. Als ze van
tevoren weten met welk boek je gaat werken,
hebben ze al een beeld en daarmee kan
voorkomen worden dat ze na twee lessen
uitvallen. Ook het geven van een proefles
werkt in die richting.’
Deelnemer D: ‘Je kunt vinden dat je nu eenmaal
zo bent en dat de cursisten dat maar
moeten accepteren. Je kunt ook vinden dat
je als professioneel docent zoveel mogelijk
verschillende leerstijlen wilt hanteren. Wat
vind jij daarvan?’
Dana Constandse: ‘Het hangt ervan af hoe
flexibel je bent. Ik heb van mijzelf de indruk
dat ik veel water bij mijn wijn heb gedaan
terwille van schoolklassen; dat ik daarom
misschien wel langzamerhand de pest aan
onderwijs heb gekregen, omdat ik me teveel
wilde aanpassen. Maar leerplichtigen kunnen
niet makkelijk weglopen, dus vond ik
het belangrijk te proberen voor zoveel
mogelijk leerlingen goed les te geven.
Trouwens, ik weet ook dat ik voor bepaalde
leerlingen toch niet zo’n goede docent was.
Gelukkig heb je nog collega’s waarbij ze
zich wel prettig voelen. Bij een schrijfcursus
kunnen de deelnemers kiezen of ze jouw
cursus willen. Dan is het wellicht beter om
zo les te geven dat je je er zelf prettig bij
voelt. Maar er zijn ook docenten die zich er
prettig bij voelen als ze veel keuzes aanbieden,
dus differentiëren.’
Deelnemer E: ‘Mag ik een praktijkvoorbeeld
geven? In een schrijfcursus die ik volgde,
moesten we een stukje schrijven over een
51