Schrijven leren: ambacht, vorming of kunst - Cultuurnetwerk.nl
Schrijven leren: ambacht, vorming of kunst - Cultuurnetwerk.nl
Schrijven leren: ambacht, vorming of kunst - Cultuurnetwerk.nl
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
28<br />
Ik denk dat ze zelf verbaasd was over het<br />
taalgebruik waarover ze beschikte. ‘Het leek<br />
<strong>of</strong> ik onder water ademen bleef’, zei ze op<br />
een bepaald moment. Ik liet haar stoppen en<br />
vroeg haar te herhalen wat ze gezegd had.<br />
Ik wilde haar <strong>leren</strong> het vermogen te ontwikkelen<br />
naar zichzelf te luisteren: het ritme<br />
van die zin en de assonantie tussen ‘leek’ en<br />
‘bleef’ te horen. Wat haar het meest schokte<br />
in die hele gebeurtenis was dat ze zo<br />
kalm bleef en haar eigen luchtbellen kon<br />
zien. Er kwamen veel beelden naar boven<br />
terwijl ze vertelde: het leek wel <strong>of</strong> ze een<br />
muur van puur zand aan het beklimmen<br />
was; ze wist dat ze zou sterven, maar het<br />
gaf niet; een donkere schaduw dook achter<br />
haar op en ze dacht dat het een monster<br />
was, maar het was haar vader die haar<br />
kwam redden; toen ze boven water kwam<br />
leek de lucht haar te verstikken, en ze<br />
hoestte en huilde.<br />
Voor ze haar gedicht ging schrijven, besprak<br />
Ann het voorval met haar moeder. Die vertelde<br />
haar details die ze zelf was vergeten.<br />
De moeder herinnerde zich bijvoorbeeld dat<br />
ze aan het douchen was op het moment dat<br />
Ann kopje onderging. Ze had op datzelfde<br />
moment het gevoel gekregen dat haar kind<br />
schreeuwde. Het was niet in Alberta <strong>of</strong> Brits<br />
Colombia gebeurd, zoals Ann zelf gedacht<br />
had, maar ergens in Oregon.<br />
Na verschillende pogingen vonden we de<br />
volgende zinnen om het gedicht te beginnen:<br />
‘In gedachten zag ze me / schreeuwen<br />
in het groene water’. Die twee beginzinnen<br />
waren van het allergrootste belang, omdat<br />
zij het ritme van het gedicht aangaven, en<br />
het gedicht zijn eigen richting uit lieten<br />
gaan. Hier volgt de eerste str<strong>of</strong>e:<br />
In her mind she saw me<br />
screaming in the green<br />
water,<br />
clamoring, frigthened, cold.<br />
I sank deeper<br />
as she stumbled toward me<br />
where I floated, my breath<br />
easy in its perfect bubbles.<br />
In gedachten zag ze me<br />
schreeuwen in het groene<br />
water,<br />
gillend, angstig, koud.<br />
Ik zakte dieper<br />
terwijl ze struikelend kwam<br />
naar waar ik dreef, mijn adem<br />
kalm in perfecte luchtbellen.<br />
We waren tevreden over de assonerende ‘ie’<br />
geluiden (‘she’, ‘me’, ‘screaming’, ‘green’)<br />
en de manier waarop de zinnen afgebroken<br />
werden. Daardoor werd de linker kantlijn af<br />
en toe gekenmerkt door ‘sterke woorden’<br />
zoals: ‘schreeuwen’, ‘gillend’ en ‘kalm’ ten<br />
opzichte van voornaamwoorden en ‘functionele<br />
woorden’ zoals: ‘in’, ‘terwijl’, en ‘naar<br />
waar’. Schrijvers weten dat niet alle woorden<br />
eenzelfde effect hebben. We namen een<br />
paar bijvoeglijke naamwoorden door die we<br />
bij de ‘luchtbellen’ konden gebruiken:<br />
mooie, lichte, zilveren, zachte. Ik denk dat<br />
we voor ‘perfecte’ kozen vanwege het ritme<br />
en omdat ze zich dat zo herinnerde.<br />
De tweede str<strong>of</strong>e bestaat uit drie zinnen en<br />
de schrijfster vond dat voldoende. Het perspectief<br />
wisselt in de tweede str<strong>of</strong>e van de<br />
zij/ik uit de eerste str<strong>of</strong>e naar alleen de ikvorm:<br />
Massive arms grabbed my<br />
waist<br />
propelling me up through<br />
my slumber<br />
I burst into suffocating air,<br />
coughing with leaden lungs.<br />
Enorme armen grepen mijn<br />
middel<br />
en trokken me uit mijn<br />
sluimering<br />
Ik schoot de verstikkende lucht<br />
in,<br />
hoestend met benauwde<br />
longen.