De Wow-factor van goede kunsteducatie - Cultuurnetwerk.nl
De Wow-factor van goede kunsteducatie - Cultuurnetwerk.nl
De Wow-factor van goede kunsteducatie - Cultuurnetwerk.nl
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>De</strong> <strong>Wow</strong>-<strong>factor</strong>: Anne Bamford revisited<br />
In The <strong>Wow</strong> Factor (2006) biedt Anne Bamford een overzicht <strong>van</strong> wereldwijd onder-<br />
zoek naar de effecten <strong>van</strong> <strong>kunsteducatie</strong> en <strong>van</strong> de positie <strong>van</strong> <strong>kunsteducatie</strong> in<br />
beleid en praktijk in verschillende landen. Verder destilleerde ze uit voorbeelden <strong>van</strong><br />
<strong>kunsteducatie</strong>ve programma’s een lijst <strong>van</strong> algemeen geldige kwaliteitscriteria voor<br />
<strong>kunsteducatie</strong>.<br />
Het boek maakte op enkele West-Europese overheden zoveel indruk dat Bamford werd<br />
uitgenodigd de nationale kunst- en cultuureducatie door te lichten. Ze deed dat achtereenvolgens<br />
voor <strong>De</strong>nemarken, Vlaanderen en Nederland. In het rapport Netwerken en<br />
verbindingen: arts and cultural education in The Netherlands (2007) concludeert Bamford<br />
dat cultuureducatie in Nederland ‘potentially world leading’ is, maar ze heeft ook kritiek.<br />
Zo acht ze het cultuureducatieonderzoek vaak ‘out of touch with current practices on<br />
the ground’ en ‘lacking accurate empirical observation’.<br />
In het rapport Kwaliteit en consistentie - Arts and Cultural Education in Flanders beoordeelt<br />
Bamford de Vlaamse situatie strenger dan de Nederlandse. Er zijn nogal wat organisatorische<br />
tekortkomingen en de toegankelijkheid is te beperkt.<br />
Bamfords rapporten hebben veel aandacht gekregen. In Vlaanderen is een commissie<br />
<strong>van</strong> deskundigen ingesteld om concrete beleidsvoorstellen uit te werken. Naast instemming<br />
zijn er ook kritische geluiden. Reden voor de organisatoren <strong>van</strong> de tweede conferentie<br />
Onderzoek in Cultuureducatie om de discussie over deze rapporten verder te<br />
voeren. Uitgenodigd voor een reactie waren Willem Elias, vicedecaan <strong>van</strong> de faculteit<br />
Psychologie en Educatiewetenschappen <strong>van</strong> de Vrije Universiteit Brussel en Diederik<br />
Schönau, lector <strong>kunsteducatie</strong> <strong>van</strong> hogeschool Artez.<br />
Elias had methodologische kritiek op het Vlaamse rapport. Het is volgens hem niet<br />
duidelijk hoe generaliseerbaar uitspraken <strong>van</strong> geïnterviewden zijn. Ook is het onderscheid<br />
tussen onderzoeksgegevens en de eigen visie <strong>van</strong> Bamford vaak niet helder.<br />
Elias heeft zich verder gestoord aan het ontbreken <strong>van</strong> theoretische onderbouwing en<br />
<strong>van</strong> pogingen om kunst en cultuur nader te definiëren. Hij is het ook grondig oneens<br />
met Bamfords nadruk op het actieve aspect <strong>van</strong> cultuureducatie. Door kunstvakken<br />
weer hoofdzakelijk tot doevakken te maken worden ze voor alle ‘onhandige jongeren’<br />
opnieuw tot doemvakken. Dit neemt niet weg, aldus Elias, dat Bamford wel de vinger op<br />
een aantal zere plekken legt en dat haar rapport zeker tot nadenken stemt.<br />
Schönau ging al eerder in op het rapport over Nederland (Kunstzone 7). In zijn bijdrage<br />
aan de conferentie richtte hij zich op Bamfords kwaliteitskenmerken voor <strong>kunsteducatie</strong>.<br />
Zijn bijdrage is hierna integraal opgenomen.<br />
70 Cultuur+Educatie 22 2008
Change language