De Wow-factor van goede kunsteducatie - Cultuurnetwerk.nl

van een conservatorium of academie bepaalt immers veel. Niet alleen de toegangscriteria
en de beoordeling van werk en vooruitgang van studenten, maar ook hun perceptie
van wat het inhoudt om muzikant, danser of beeldend kunstenaar te zijn. Deze
discussies waren interessant en droegen bij aan het onderlinge begrip tussen de docenten.
Maar ze zorgden ook voor een zekere afstand, omdat de docenten zich deels als
vertegenwoordigers van ‘hun wereld’ opstelden. Hierdoor lag zo nu en dan de nadruk
op de verschillen en werden de instellingen als apart van elkaar opgevat in plaats van
gericht op hetzelfde doel.
Een heldere rolverdeling is altijd nodig bij samenwerking. In teamteaching is het echter
belangrijk om ook aandacht te besteden aan de manier waarop de verschillende rollen
invulling krijgen. Binnen het project bleken individuele doceerstijlen en achtergronden
soms een onverwachte factor. Zo kwamen de docenten bijvoorbeeld overeen dat zij de
leerlingen zouden uitnodigen om hun ideeën en plannen in te brengen. De docenten
zouden deze vanuit een interdisciplinair perspectief bekijken en becommentariëren.
Toen de leerlingen zich echter vooral afwachtend opstelden, reageerden de docenten
hier verschillend op. De beeldende docent liet de stilte groeien en wachtte af wat de
leerlingen zouden doen om deze op te vullen. De muziekdocent voelde zich duidelijk
onprettig, herhaalde de vragen en bracht zelf voorbeelden in om de leerlingen tot eigen
input te bewegen. De projectcoach Horst Rickels raadde aan om de middenweg te kiezen:
inbreng op een conceptueel niveau (zoals voorbeelden buiten context, referenties
maken), maar ook niet bang zijn om hierna stiltes te laten vallen.
INTERDISCIPLINAIR WERK BINNEN DE CONTEXT VAN LIFELONG
LEARNING
_
Interdisciplinair werk kan iemand buiten de grenzen van zijn eigen discipline laten kijken
en laten nadenken over zaken als technieken, opvattingen over vorm en structuur
en kwaliteitsstandaards. Bij interdisciplinair werk gaat het verder dan een combinatie
van disciplines, de afzonderlijke disciplines verliezen hun identiteit en vormen gezamenlijk
een nieuwe artistieke taal. Prominente voorbeelden zijn te vinden in de hedendaagse
jongerencultuur zoals hiphop (o.a. Trienekens 2004).
De leerlingen in dit project werden geconfronteerd met een heel nieuwe manier om
met artistieke ideeën en materialen om te gaan. Zij werden niet zozeer aangesproken
als specialisten op het gebied van muziek, dans of beeldende kunst, maar als creatieve
kunstenaars. Hetzelfde gold voor de docenten. Niet het eindproduct was het
belangrijkste, maar de conceptie ervan en de onderliggende ideeën. Sommige studen-
Cultuur+Educatie 22 2008 65