De Wow-factor van goede kunsteducatie - Cultuurnetwerk.nl

Bij het samenstellen van de fotoparen heb ik gelet op:
• Aansprekende onderwerpen
Na een eigen analyse van de onderwerpen van de foto’s voor zevenjarigen uit het
onderzoek van Sharples en anderen (2003), heb ik gekozen voor foto’s met aansprekende
onderwerpen, zoals kinderen, speelgoed, bloemen en dieren
• Aansprekend kleurgebruik
Volgens Parsons (1987) reageren kinderen in de eerste fase (ca. 4-7 jaar) vooral op
favoriete onderwerpen en kleuren. Volgens Trautner (2007) hebben kinderen een
voorkeur voor kunstwerken met heldere kleuren.
• Minimalisatie van ruis
Iedere foto heeft een duidelijk hoofdonderwerp. Consequentie was wel dat er slechts
beperkte variatie in de schaal van het onderwerp mogelijk was.
• Vergelijkbare onderwerpen
Om te voorkomen dat het onderwerp van de foto een rol zou spelen, is gekozen voor
een beperkt aantal onderwerpcategorieën.
• Vergelijkbare stijl
In alle categorieën is zoveel mogelijk gevarieerd met andere stijlaspecten, om te
voorkomen dat kinderen bij de foto’s met een opvallende dieptescherpte meteen
zouden weten dat het juiste antwoord hier ‘anders’ zou moeten zijn.
Een tweede verschil met Liben & Szechter is dat ik heb gewerkt met een instructie.
Omdat uit mijn pilot was gebleken dat peuters het concept ‘hetzelfde of anders’ niet
goed begrepen, heb ik dat in een korte instructie eerst uitgelegd.
RESULTATEN EMPIRISCH ONDERZOEK
_
Ik heb de kinderen in mijn onderzoek gevraagd aan te geven of twee foto’s van een paar
hetzelfde of verschillend was en om eventuele verschillen te benoemen.
HETZELFDE OF ANDERS
Voor de zestien fotoparen met verschillen is berekend hoeveel proefpersonen dat herkend
hebben. Vervolgens is per verschilcategorie het gemiddelde berekend. In tabel 1 is
te zien dat deze gemiddelden dicht bij elkaar liggen:
20 Cultuur+Educatie 22 2008