Merovingers in een villa - Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed

Op basis van de voorlopige determinaties kan geen heldere fasering
worden aangegeven tussen de primaire en de secundaire
begraving. Beide (sub)contexten worden voorlopig in de 7e eeuw
gedateerd.
Spoor 46
Aan de hand van de uit dit graf geborgen objecten is het moeilijk
te bepalen of het graf aan een man of een vrouw toebehoorde.
Naast spijkerfragmenten en een op dit moment niet determineerbaar
fragment van ijzer (vnr. 722) heeft dit graf een vervormde ring
van brons opgeleverd die vermoedelijk een onderdeel van een
oorring is geweest (vnr. 488). De ring komt overeen met de gebruikelijke
vroegmiddeleeuwse ringen waarop een veelhoekig kapsel
(met granaat) was geschoven of met een massief, met de ring meegegoten,
veelhoekig uiteinde. Dit is het enige object uit dit graf
dat als ‘vrouwelijk’ kan worden aangemerkt. ‘Mannelijke’ bijgift en
ontbreken.
Datering van het graf is op grond van het materiaal vooralsnog
niet mogelijk.
Spoor 47
Dit graf is niet volledig afgewerkt. Naast de vondst van een houten
emmer met daarin een bronzen schaaltje zijn in dit graf slechts
een serie spijkers en twee niet nader determineerbare objecten
van ijzer aangetroff en. De overblijfselen van de emmer zijn in een
gipsen blok geborgen (vnr. 1090). Dit geheel is nog niet ontleed,
gereinigd en gerestaureerd. Op basis van de röntgenfoto’s kan
worden vastgesteld dat de emmer een getordeerd ijzeren hengsel
en ijzeren banden had (afb . 88). In de emmer ligt een bronzen
schaaltje waarop een beslag met klinknageltje is waargenomen.
Ook is een bronzen naald gezien of de foto. Of zich nog meer
objecten in de emmer en schaal bevinden is op dit moment niet
bekend.
Afb . 88 Röntgenopname van een in een gipsblok
geborgen emmer met ijzeren hengsel en
banden met daarin een bronzen schaal
uit spoor 47 (vnr. 1090). Foto Restaura.
Datering van het graf is op grond van het materiaal vooralsnog
niet mogelijk.
Spoor 51
Op basis van de twee aangetroff en pijlpunten kan dit graf voorlopig
aan een man worden toegeschreven (vnrs. 920, 991).
De röntgenfoto’s onthullen dat beide pijlpunten een open
schacht hebben (afb . 89). De vorm van de bladen is daarentegen
niet vast te stellen op basis van deze opnamen. Pijlen met een
open schacht worden doorgaans iets vroeger gedateerd dan
pijlpunten met een gesloten schacht. Een globale datering tot
het begin van de 7e eeuw is voorlopig waarschijnlijk.
De cilindrische beker met ribbels staat op een voet; deze is echter
afgebroken (vnr. 845). De beker is reducerend gebakken
(zwartgrijze kleur). Aardewerk bekers worden over het algemeen
in de (vroege) 7e eeuw gedateerd. 77
De knikwandpot uit dit graf is eveneens reducerend gebakken
(zwartgrijze kleur) en heeft een afwijkende vorm van de algemeen
bekende knikwandpott en uit vroegmiddeleeuwse graven
(vnr. 927). De pot heeft een voet, wat een uitzonderlijk kenmerk
is voor knikwandpott en, en een geprononceerde knik die daarboven
iets inloopt en die de pot in een verhoudingsgewijs lage
onderwand en hoge bovenwand verdeelt. De bovenwand is versierd
met drie diepe groeven. De pot heeft een verticale hals en
is relatief eng-mondig. Knikwandpott en op een voet vormen
een uitzonderlijke vorm. Ze zijn uit het Rijnland bekend, maar
deze hebben een relatief wijde mond; een kenmerk dat niet
overeenkomt met het exemplaar uit Borgharen. De Rijnlandse
pott en zijn gedateerd in de periode 625-670. 78
De röntgenfoto van een mes doet vermoeden dat de rugzijde
van het blad een scherpe knik heeft (vnr. 1007) (afb . 90). Dit is
een chronologisch kenmerk waardoor dit exemplaar waarschijnlijk
in de tweede helft van de 7e eeuw en de eerste helft van de
7 RESULTATEN ARCHEOLOGISCH ONDERZOEK 99