Mythen en legenden van onder de Haagse kaasstolp, deel ... - CAOP
Mythen en legenden van onder de Haagse kaasstolp, deel ... - CAOP Mythen en legenden van onder de Haagse kaasstolp, deel ... - CAOP
nemers kweekt. En dat, terwijl je juist naar gelijktrekking van de rechtsposities van werknemers streefde. Ik vraag me af, waarom je via de omweg van een CAO iets wil bereiken dat nu al wettelijk geregeld is. Die omweg kies ik, om die ontslagbescherming voor te behouden aan bepaalde categorieën van overheidswerknemers, namelijk voor hen voor wie ontslag uit willekeur een reëel risico is. Ik vraag me af hoe je die categorie wilt gaan onderscheiden. Dat doe je door het te regelen in aparte CAO’s voor die categorieën. Wat een omslachtige methode! Het is allemaal al geregeld! Ja, maar doordat die ontslagbescherming onder de huidige regeling algemeen geldt, kost het jaren voordat je van een ambtenaar áf bent. Want hij kan in bezwaar en beroep, en meestal duurt het vier jaar, voordat uiteindelijk de hoogste ambtenarenrechter, de Centrale Raad van Beroep, uitspraak heeft gedaan. En al die tijd moet het salaris van die ambtenaar worden doorbetaald. Dat is een argument dat ik ook van mevrouw Koser Kaya hoorde. Het is een van de hardnekkige mythen en legenden van onder de Haagse kaasstolp, dat je een ambtenaar nog jaren moet doorbetalen, als je hem ontslag hebt aangezegd. Als een ambtenaar echt ongeschikt is voor zijn functie, kun je hem ontslaan, en meteen de salarisbetaling stopzetten. Dan kan hij in bezwaar en beroep gaan, maar dat heeft geen – zoals dat heet – schorsende werking. Dat wil zeggen: het ontslag en het stopzetten van de salarisbetaling wordt niet opgeschort wanneer betrokkene in bezwaar en beroep gaat. Toch zijn overheidswerkgevers huiverig om tot ontslag van een ambtenaar over te gaan. Juist omdat het zolang duurt voordat je van hem af bent. Overheidswerkgevers die ergens huiverig voor zijn, tonen niet de daadkracht die in hun functie vereist is. Ik heb het wel eens ordinair zo gezegd: dat soort huiverige overheidswerkgevers zijn bange schijterds, en die moeten uit dien hoofde ontslagen worden. 10
Dit soort opmerkingen leidt af van wat er werkelijk aan de hand is: overheidswerkgevers denken, sterker nog: hebben ervaren dat het moeilijk is om van een ambtenaar af te komen. Tja, als je geen dossier hebt opgebouwd over betrokkene, met allerlei aanwijzingen over diens ongeschiktheid en met diverse slechte beoordelingen, ja, dan krijg je betrokkene moeilijk weg. En het blijkt steeds weer dat er in concrete gevallen geen dossier is over disfunctioneren van de betrokkene. Maar in het bedrijfsleven is dat niet anders! Ook dáár vinden werkgevers het lastig om een dossier op te bouwen en betalen ze maar liever. Nou even los van disfunctioneren. In het bedrijfsleven kent men de ontslaggrond: ‘bedrijfseconomische noodzaak’. Is dat niet een prima grond om, als de ambtelijke rechtspositie civielrechtelijk zou zijn, in de huidige barre economische tijden ambtenaren te ontslaan? Hoezo, ‘bedrijfseconomische noodzaak’? De overheid kan toch immers niet failliet gaan? Neen, schrijf dan maar meteen als ontslaggrond voor ambtenaren op dat zij naar willekeur kunnen worden ontslagen… Of als je dat niet wil, bedenk dan andere ontslaggronden, die niet met ‘bedrijfseconomische noodzaak’ te maken hebben, maar min of meer toegesneden zijn op het overheidsgebeuren. Het gekke is: die lijst van ontslaggronden bestaat al! Hoef je niks te veranderen! Eigenrisicodragerschap Wat wel anders is bij de overheid: de overheidswerkgever moet de kosten dragen van de WW-uitkering van betrokkene. En ook het bovenwettelijk deel! Ja, het eigenrisicodragerschap van de overheidswerkgever! Dat is inderdaad een van de overwegingen om een ambtenaar dan maar in dienst te houden. Zou dat eigenrisicodragerschap ook afgeschaft moeten worden in het kader van de verdere normalisering van de ambtelijke rechtspositie? Ik hoor hier een vraagteken. En terecht! Als je namelijk het eigenrisicodragerschap van de overheidswerkgevers zou afschaffen, dan moet de overheid heel veel geld in de sociale zekerheidsfondsen 11
- Page 1 and 2: Rede Mythen en legenden van onder d
- Page 3: Rede Mythen en legenden van onder H
- Page 6 and 7: © 2010, C.R. Niessen Vormgeving: M
- Page 8 and 9: Ik bestreed dat de politiek het pri
- Page 10 and 11: de Universiteit Leiden, en een Ron
- Page 12 and 13: Ik wijs ter ondersteuning van mijn
- Page 14 and 15: tenaren willen doen of met minder,
- Page 18 and 19: storten, om het risico te verevenen
- Page 20 and 21: lijkheid die het ARAR biedt. Maar z
- Page 22 and 23: Blijf nou even met beide benen op d
- Page 24 and 25: De klassieke ambtenaar; de ambtseed
- Page 26 and 27: in staat zullen zijn een sociaal be
- Page 28 and 29: Een bijzondere werkgeefster Het moe
- Page 30 and 31: Ik wél. Je moet je maar eens voors
- Page 32 and 33: ehoren tot de ‘dichtbij’-catego
- Page 34 and 35: Vertegenwoordiging in SER en Sticht
- Page 36 and 37: den. Anders zou de overheid met é
- Page 38 and 39: Want ook zij zijn óf zelf werkgeve
- Page 40 and 41: Arbeidsmarktpositie van de overheid
- Page 42 and 43: Slot Dames en heren, Tot zover de d
- Page 44 and 45: Sector. Op z’n jaren ‘70s ‘le
- Page 46 and 47: P.F. van der Heijden, Ambtelijke st
- Page 48: L.C.J. Sprengers, Op weg naar een a
Dit soort opmerking<strong>en</strong> leidt af <strong>van</strong> wat er werkelijk aan <strong>de</strong> hand is: overheidswerkgevers<br />
d<strong>en</strong>k<strong>en</strong>, sterker nog: hebb<strong>en</strong> ervar<strong>en</strong> dat het moeilijk is om <strong>van</strong> e<strong>en</strong> ambt<strong>en</strong>aar af<br />
te kom<strong>en</strong>.<br />
Tja, als je ge<strong>en</strong> dossier hebt opgebouwd over betrokk<strong>en</strong>e, met allerlei<br />
aanwijzing<strong>en</strong> over di<strong>en</strong>s ongeschiktheid <strong>en</strong> met diverse<br />
slechte beoor<strong>de</strong>ling<strong>en</strong>, ja, dan krijg je betrokk<strong>en</strong>e moeilijk weg. En<br />
het blijkt steeds weer dat er in concrete gevall<strong>en</strong> ge<strong>en</strong> dossier is<br />
over disfunctioner<strong>en</strong> <strong>van</strong> <strong>de</strong> betrokk<strong>en</strong>e. Maar in het bedrijfslev<strong>en</strong><br />
is dat niet an<strong>de</strong>rs! Ook dáár vind<strong>en</strong> werkgevers het lastig om e<strong>en</strong><br />
dossier op te bouw<strong>en</strong> <strong>en</strong> betal<strong>en</strong> ze maar liever.<br />
Nou ev<strong>en</strong> los <strong>van</strong> disfunctioner<strong>en</strong>. In het bedrijfslev<strong>en</strong> k<strong>en</strong>t m<strong>en</strong> <strong>de</strong> ontslaggrond:<br />
‘bedrijfseconomische noodzaak’. Is dat niet e<strong>en</strong> prima grond om, als <strong>de</strong> ambtelijke<br />
rechtspositie civielrechtelijk zou zijn, in <strong>de</strong> huidige barre economische tijd<strong>en</strong> ambt<strong>en</strong>ar<strong>en</strong><br />
te ontslaan?<br />
Hoezo, ‘bedrijfseconomische noodzaak’? De overheid kan toch immers<br />
niet failliet gaan? Ne<strong>en</strong>, schrijf dan maar mete<strong>en</strong> als ontslaggrond<br />
voor ambt<strong>en</strong>ar<strong>en</strong> op dat zij naar willekeur kunn<strong>en</strong> word<strong>en</strong><br />
ontslag<strong>en</strong>… Of als je dat niet wil, bed<strong>en</strong>k dan an<strong>de</strong>re ontslaggrond<strong>en</strong>,<br />
die niet met ‘bedrijfseconomische noodzaak’ te mak<strong>en</strong> hebb<strong>en</strong>,<br />
maar min of meer toegesned<strong>en</strong> zijn op het overheidsgebeur<strong>en</strong>.<br />
Het gekke is: die lijst <strong>van</strong> ontslaggrond<strong>en</strong> bestaat al! Hoef je<br />
niks te veran<strong>de</strong>r<strong>en</strong>!<br />
Eig<strong>en</strong>risicodragerschap<br />
Wat wel an<strong>de</strong>rs is bij <strong>de</strong> overheid: <strong>de</strong> overheidswerkgever moet <strong>de</strong> kost<strong>en</strong> drag<strong>en</strong> <strong>van</strong><br />
<strong>de</strong> WW-uitkering <strong>van</strong> betrokk<strong>en</strong>e. En ook het bov<strong>en</strong>wettelijk <strong>de</strong>el!<br />
Ja, het eig<strong>en</strong>risicodragerschap <strong>van</strong> <strong>de</strong> overheidswerkgever! Dat is<br />
in<strong>de</strong>rdaad e<strong>en</strong> <strong>van</strong> <strong>de</strong> overweging<strong>en</strong> om e<strong>en</strong> ambt<strong>en</strong>aar dan maar<br />
in di<strong>en</strong>st te houd<strong>en</strong>.<br />
Zou dat eig<strong>en</strong>risicodragerschap ook afgeschaft moet<strong>en</strong> word<strong>en</strong> in het ka<strong>de</strong>r <strong>van</strong> <strong>de</strong><br />
ver<strong>de</strong>re normalisering <strong>van</strong> <strong>de</strong> ambtelijke rechtspositie?<br />
Ik hoor hier e<strong>en</strong> vraagtek<strong>en</strong>. En terecht! Als je namelijk het eig<strong>en</strong>risicodragerschap<br />
<strong>van</strong> <strong>de</strong> overheidswerkgevers zou afschaff<strong>en</strong>, dan<br />
moet <strong>de</strong> overheid heel veel geld in <strong>de</strong> sociale zekerheidsfonds<strong>en</strong><br />
11
Change language