Zorgboek diabetes type 1 - Bvvde

Zorgboek diabetes type 1 - Bvvde Zorgboek diabetes type 1 - Bvvde

22.08.2013 Views

weken is geweest. Deze test wordt regelmatig gedaan bij mensen met diabetes; één tot drie keer per jaar. Extra handigheidje: de Diabetespas Naast het dagboek kunt u ook de Diabetespas gebruiken. Deze is gemaakt door de Nederlandse Diabetes Federatie en gratis te verkrijgen bij de apotheek. In de Diabetespas worden onder meer medische problemen, geneesmiddelengebruik, streefdoelen (op het vlak van gewicht, bloeddruk enzovoort) en noodzakelijke onderzoeken genoteerd. Dit geeft zorgverleners direct een goed overzicht van uw medische situatie en de behandeling(en) die u volgt. Zelfcontrole: praktijk Zelfcontrole: vroeger en nu Vroeger werd de bloedglucose meestal getest door een druppeltje bloed aan te brengen op een teststrookje. Hierdoor verkleurde het strookje. Door deze kleur te vergelijken met de kleuren op een kleurenschema, kon bepaald worden hoe hoog de bloedglucose was. Tegenwoordig worden de teststrookjes niet meer vergeleken met een kleurenschema, maar afgelezen door een apparaatje, de bloedglucosemeter. Deze test is nauwkeuriger en makkelijker. Het testen bestaat nu dus meestal uit vier stappen: handen wassen bloed prikken de druppel bloed aanbrengen op het teststrookje het strookje laten aflezen door de bloedglucosemeter Bloed prikken Was voordat u prikt uw handen. De makkelijkste plek om te prikken is in een vingertop, aan de zijkanten. Het prikken gebeurt meestal met een bloedprikker. In dit apparaatje wordt een klein naaldje (lancet) gedaan dat met een veertje wordt gespannen. Door de prikker op de vinger te zetten en de veer te ontspannen, schiet het lancetje in de vingertop. Het prikken is op zichzelf niet moeilijk en het doet ook niet echt pijn. Toch hebben veel mensen er in het begin wel wat moeite mee: we zijn nu eenmaal niet gewend onszelf te prikken. Ook zijn er wel mensen die niet zo goed tegen het zien van bloed kunnen. Het blijkt dat het prikken na verloop van tijd went. Voor de meeste mensen met diabetes wordt het na een tijdje een gewoonte, routine. Door aan de zijkant van een vingertop te prikken komt er een druppeltje bloed uit de zogenaamde haarvaten. Dit zijn de kleinste bloedvaatjes die we in ons lichaam hebben. De haarvaatjes in de vingertop liggen vlak onder de huid. Het naaldje waarmee u prikt is dus heel kort. Het bloed uit deze haarvaatjes is het meest geschikt voor de test. Vergoeding De kosten van de prikpen, de lancetten en de teststrips worden door veel zorg-verzekeraars volledig vergoed. Hiervoor gelden wel bepaalde voorwaarden. Informeer bij uw zorgverzekeraar. “Het meest lastige van mijn diabetes vind ik, dat je er eigenlijk altijd rekening mee moet houden. Dat is ook bij het prikken zo. Ik speel bijvoorbeeld gitaar. Omdat ik kleine handen heb gebruik ik bij het spelen vaak de buitenkant van de vingers van mijn linkerhand, omdat ik die nogal moet strekken. Daar prik ik dus nooit, want dat irriteert teveel bij het spelen...”

De druppel bloed aanbrengen op het teststrookje De druppel bloed wordt op een teststrookje aangebracht. De meter bepaalt dan de waarde van de bloedglucose. De teststrookjes zijn beperkt houdbaar en moeten op een bepaalde manier bewaard worden. De houdbaarheidsdatum staat op de verpakking. Hoe de strookjes bewaard moeten worden staat in de gebruiksaanwijzing. Vergoeding De kosten van de teststrookjes worden vergoed. Het aantal teststrookjes dat vergoed wordt is afhankelijk van uw behandeling. Chemisch afval Lancetten mogen niet zomaar worden weggegooid. U kunt ze verzamelen in een door de fabrikant bijgeleverd containertje, dat u bij de apotheek kunt inleveren. Teststrookjes behoren tot ‘klein chemisch afval’. In verschillende gemeenten gelden verschillende regels voor dit afval: informeer bij uw eigen gemeente. Het strookje laten aflezen door de bloedglucosemeter Een bloedglucosemeter is een elektronisch apparaatje. Dit apparaatje leest het teststrookje van de bloedtest af. De waarde van de bloedglucose verschijnt dan in cijfers, vaak tot één cijfer achter de komma, op een afleesvenster (display). De apparaten werken nauwkeuriger dan de teststrookjes die met een kleurenschaal werden vergeleken. Ook voor mensen die moeilijk kleuren kunnen onderscheiden of slecht zien is de meter handig. Verschillende soorten Bloedglucosemeters zijn er in verschillende soorten. Er is bijvoorbeeld een meter met een zogenaamde spraakchip: deze ‘vertelt’ de uitkomst. De meeste meters hebben een geheugen waarin de datum en uitslag van de test worden opgeslagen. De grootte van dit geheugen verschilt; sommige meters kunnen tien uitslagen onthouden, andere meer dan tweehonderd. De meeste meters zijn met een kabeltje aan te sluiten op een computer, waardoor de gegevens kunnen worden opgeslagen en uitgeprint. De meters worden in een setje geleverd met onder meer teststrookjes, een prikpen met lancetten, batterijen, controlevloeistof en een gebruiksaanwijzing. Een elektronische bloedglucosemeter moet minstens eenmaal per week geijkt worden. Dit wil zeggen, er moet gecontroleerd worden of de meter nog wel de juiste uitslagen geeft. Dit ijken gebeurt door de test uit te voeren met een controlevloeistof of met speciale strips. In de gebruiksaanwijzing staat hoe vaak dit moet gebeuren en hoe u dit kunt doen. U kunt uw bloedglucosemeter daarnaast meenemen naar uw jaarlijkse controle. Soms is de uitkomst niet betrouwbaar Hoewel de meter nauwkeurig is, hoeven de uitkomsten niet altijd even betrouwbaar te zijn. Dit kan volgende oorzaken hebben: U hebt te weinig bloed aangebracht op de teststrook Het teststrookje is beschadigd of verlopen De meter vertoont gebreken of de batterijen raken leeg Als de bloedglucose veel te laag of te hoog is, is de uitslag soms onnauwkeurig De gebruiksaanwijzing is niet goed opgevolgd

De druppel bloed aanbrengen op het teststrookje<br />

De druppel bloed wordt op een teststrookje aangebracht. De meter bepaalt dan de waarde van<br />

de bloedglucose.<br />

De teststrookjes zijn beperkt houdbaar en moeten op een bepaalde manier bewaard worden.<br />

De houdbaarheidsdatum staat op de verpakking. Hoe de strookjes bewaard moeten worden<br />

staat in de gebruiksaanwijzing.<br />

Vergoeding<br />

De kosten van de teststrookjes worden vergoed. Het aantal teststrookjes dat vergoed wordt is<br />

afhankelijk van uw behandeling.<br />

Chemisch afval<br />

Lancetten mogen niet zomaar worden weggegooid. U kunt ze verzamelen in een door de<br />

fabrikant bijgeleverd containertje, dat u bij de apotheek kunt inleveren.<br />

Teststrookjes behoren tot ‘klein chemisch afval’. In verschillende gemeenten gelden<br />

verschillende regels voor dit afval: informeer bij uw eigen gemeente.<br />

Het strookje laten aflezen door de bloedglucosemeter<br />

Een bloedglucosemeter is een elektronisch apparaatje. Dit apparaatje leest het teststrookje van<br />

de bloedtest af. De waarde van de bloedglucose verschijnt dan in cijfers, vaak tot één cijfer<br />

achter de komma, op een afleesvenster (display).<br />

De apparaten werken nauwkeuriger dan de teststrookjes die met een kleurenschaal werden<br />

vergeleken. Ook voor mensen die moeilijk kleuren kunnen onderscheiden of slecht zien is de<br />

meter handig.<br />

Verschillende soorten<br />

Bloedglucosemeters zijn er in verschillende soorten. Er is bijvoorbeeld een meter met een<br />

zogenaamde spraakchip: deze ‘vertelt’ de uitkomst. De meeste meters hebben een geheugen<br />

waarin de datum en uitslag van de test worden opgeslagen. De grootte van dit geheugen<br />

verschilt; sommige meters kunnen tien uitslagen onthouden, andere meer dan tweehonderd. De<br />

meeste meters zijn met een kabeltje aan te sluiten op een computer, waardoor de gegevens<br />

kunnen worden opgeslagen en uitgeprint.<br />

De meters worden in een setje geleverd met onder meer teststrookjes, een prikpen met<br />

lancetten, batterijen, controlevloeistof en een gebruiksaanwijzing.<br />

Een elektronische bloedglucosemeter moet minstens eenmaal per week geijkt worden. Dit wil<br />

zeggen, er moet gecontroleerd worden of de meter nog wel de juiste uitslagen geeft. Dit ijken<br />

gebeurt door de test uit te voeren met een controlevloeistof of met speciale strips. In de<br />

gebruiksaanwijzing staat hoe vaak dit moet gebeuren en hoe u dit kunt doen. U kunt uw<br />

bloedglucosemeter daarnaast meenemen naar uw jaarlijkse controle.<br />

Soms is de uitkomst niet betrouwbaar<br />

Hoewel de meter nauwkeurig is, hoeven de uitkomsten niet altijd even betrouwbaar te zijn. Dit<br />

kan volgende oorzaken hebben:<br />

U hebt te weinig bloed aangebracht op de teststrook<br />

Het teststrookje is beschadigd of verlopen<br />

De meter vertoont gebreken of de batterijen raken leeg<br />

Als de bloedglucose veel te laag of te hoog is, is de uitslag soms onnauwkeurig<br />

De gebruiksaanwijzing is niet goed opgevolgd

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!